Veel had Wim de Haart niet te zeggen in de bestuurskamer. Streng keek hij een ieder aan, terwijl hij zijn ‘fameuze’ papiertje vasthield. Uiteraard werd nog ingegaan op afgelopen donderdag. ‘De Haart had slecht geslapen’. Het zat hem duidelijk dwars, dat een oude kwaal de ploeg langzaam weer in zijn greep had genomen. Deze kwaal had afgelopen jaar, mede vanwege de goede prestaties, weinig in te brengen. Maar nu de punten maar mondjesmaat binnenkomen, blijkt het ‘vriendenclubje’ niet zo hecht als het leek. Natuurlijk moeten we niet te dramatisch doen. Het is ook even wennen voor de ploeg om aan de andere kant van de ranglijst te moeten strijden. Verliespartijen dienen dit jaar gewoon geaccepteerd te worden, want de tegenstand is een niveau hoger. Het doel is handhaving en dan heb je niet zo gek veel punten nodig. Hoe dan ook, alle neuzen werden even spreekwoordelijk rechtgezet en de stemming was weer als vanouds ongeremd positief.
Het betrof overigens pas de tweede thuiswedstrijd voor De Valken. De eerste eindigde in een bloedeloze 0-0 tegen Beverwijk. Een, naar het nu lijkt, zwakkere broeder in de poule. Achteraf kunnen we dus stellen dat Valken zichzelf daarmee te kort heeft gedaan. Maar het gebrek aan scorend vermogen had de ploeg al meer punten gekost. Maar goed, nieuwe ronde nieuwe kansen. Uitgeest had dan wel reeds 8 punten bij elkaar gesprokkeld, maar echt overtuigend ging dat niet. Bovendien geeft een thuiswedstrijd extra krachten en motivatie. In Venhuizen en omstreken is bekend dat je bij Valken zelden met drie punten vertrekt. De laatste thuisnederlaag dateert alweer van een jaar terug. Toen was Grasshoppers met 1-2 te sterk.
De wedstrijd begon zoals verwacht. Valken zocht de aanval om een snelle goal te forceren. Dit leidde tot een grote kans. Lennard ontsnapte aan de linkerkant aan zijn bewaker. Hij stormde recht op doel af en het publiek stond al klaar om de 1-0 toe te juichen. Helaas besloot de spits de bal breed te leggen op Mike. Deze stond echter achter zijn verdediger die simpel kon opruimen. Daarna was het alweer gebeurd met het offensief. Uitgeest combineerde iets soepeler en begon voorzichtig aan aanvallen te denken. De spitsen hadden echter niets in te brengen, waardoor van echt gevaar geen sprake was. De enige kans welke het vermelden waard is, was een kopbal die een aantal meters naast de goal vloog.
Valken was echter ook bepaald nog niet op dreef. Voor het publiek, ruim 200 man sterk, viel er weinig te genieten. Mike vermaakte het publiek met wat zinloze hoogstandjes. Het rendement was helaas 0,0%, tot irritatie van zijn medespelers. Een aantal keren zocht hij weer eens een gele kaart door de bal na een fluitsignaal nog een zet in de verkeerde richting mee te geven, maar dat zou hem deze wedstrijd bespaard blijven. Vlak voor rust was hij nog wel dicht bij een doelpunt. Lennard vuurde de bal vanaf randje zestien voor het doel langs. De instormende Mike ramde het leer vlak voor de goal snoeihard over.
In de rust overheersten gemengde gevoelend de Valkenkoppen. Weinig gecreëerd, maar nog minder weggegeven. Alle kans om alsnog de overwinning te pakken. De Haart benadrukte dat er te gehaast werd gevoetbald waardoor de kwaliteit van de passing te wensen overliet. Tevens had ook hij gezien dat onze verdediging andermaal bijna niets weggaf. Kortom, geen reden tot angst.
Dat bleek ook aan het begin van de 2e helft. Uitgeest speelde met het hele team ver naar voren. Hierdoor ontstond veel ruimte achter de verdediging. André wist met een paar slimme balletjes de spitsen te bereiken. Lennard kreeg hierdoor een goede schietkans, maar zijn linkerbeen miste de power om het de keeper echt moeilijk te maken. Daarna volgden nog wat voorzetten zonder resultaat en leek Uitgeest weer meer controle te krijgen. Peter maakte zijn enige fout door onder een voorzet heen te lopen. De spits, enigszins verrast door dit buitenkansje kopte slap in. Dolf redde op de lijn en peerde de bal ver weg.
En toen, een klein kwartiertje in de 2e helft was het zomaar 1-0. André had een verrassend schot in petto die boven de keeper onderkant lat terug in het veld stuiterde. Mike reageerde alert en kopte de rebound langs de kansloze doelman in. Lang kon Valken niet genieten van deze weelde. De 1-1 viel overigens op een ouderwetse Valkenmanier. Zowel Peter als Dolf hadden de gelegenheid de bal weg te werken, echter zij faalden. De spits, nu wel scherp, kon het wegrollende balletje oppikken en oog in oog met Peter maakte hij geen fout.
Enigszins teleurgesteld werd de wedstrijd door Valken vervolgd. Een aantal spelers was geïrriteerd geraakt na de vreemde gelijkmaker. De wet van Murphy leek nog steeds zijn wil door te drukken. Het spel was wel beter dan in de 1e helft. Kansen konden dan ook niet uitblijven. Mike was al snel dichtbij de 2-1. Hij kon net niet bij een diepe bal welke door de keeper ternauwernood kon worden tegengehouden. Dolf, wat moest hij daar, pikte de bal op en omspeelde de liggende doelman. Mike, weer opgestaan, nam de bal over, maar schoot hopeloos over.
Uitgeest leek zich tevreden te willen stellen met 1-1. Dat feest ging gelukkig niet door. Remco, ook al met een drang naar voren, pikte de bal af op het middenveld en met een slim steekpassje wist hij Mike te bereiken. Die bleef zijn opponenten maar net voor en schoof de bal langzaam, maar snel genoeg in het doel. Valken vierde stilletjes de overwinning, maar zover was het nog niet. Uitgeest zette direct druk naar voren. Maar ook nu kon de voorhoede geen vuist maken. De uitbraken van de thuisploeg waren veel dreigender. De bevrijdende goal was er één om in te lijsten. Lennard bereikte met een intelligent balletje door het centrum op de diepgaande Michiel. Deze hield het overzicht en legde de bal breed op Mike. In feite kon hij de bal met zijn jongeheer in doel leggen, maar verstandig als hij is deed hij het met zijn voet: 3-1.
Daarna was het een kwestie van aftellen. Dat duurde nog langer dan gedacht. Uitgeest wist toch nog wat kansjes te creëren, maar de aansluitingstreffer kwam er niet. Een overwinning aldus, voor De Valken. Over de gehele wedstrijd gezien was de overwinning terecht, maar vooral de 1e helft ging het weer moeizaam. Het was al duidelijk geworden, het is hard werken voor de punten. Gelukkig bleven de punten dit keer in Hem, mede dankzij goudhaantje Mike. Laten we hopen dat hij deze trend voort gaat zetten en niet weer in oude gewoonten zal vervallen. Aan de andere kant, dit is Mike Leegwater, soms geniaal, soms een irritant ventje met een te grote bek. Misschien moeten we het maar leren accepteren dat er soms een draadje in zijn hoofd losraakt. Voorlopig wordt hij weer begeerd door alles en iedereen. Deze week tenminste…..
Opstelling Valken
Peter Molenaar, Remco Sinnige, Patrick van Veen, John Bleeker, Dolf Karel, Michiel Beemster, Peter Bakker, Mark Dop, André Keuning, Mike Leegwater, Lennard Groot
Doelpunten: 1-0 Mike, assist André Keuning; 2-1 Mike, assist Remco; 3-1 Mike, assist Michiel
