De stand op de ranglijst doet de Valkensupporter momenteel fronsen. De ploeg is in korte tijd van ‘stabiele’ middenmoter gezakt naar een 4e klasse sollicitatie. Dit is het gevolg van een paar nederlagen tegen SRC en Alcmaria Victrix (4-2 resp. 3-2). Gezien de volgorde in de rangschikking waren dit logische uitslagen, maar toch kwamen ze hard aan bij de Hemmers. Immers, de ploeg beweert al sinds dag 1 thuis te horen op dit niveau en recht te hebben op meer punten dan het huidige aantal. Overigens heeft de Valken wel een beetje recht van spreken. Een aantal punten werden ongelukkig verloren, terwijl het spel niet onaardig was. Vooral het maken van doelpunten bleek in het begin een groot probleem. Dat lijkt nu verleden tijd, maar parallel aan de grotere productie, staat nu ook opeens een hoger aantal tegengoals.
Hoe dan ook, afgelopen zondag 5 december, kwam De Blokkers op bezoek. Opnieuw een zware kluif voor De Valken aangezien de Geelzwarten kampioenskandidaat zijn en dat ook redelijk waarmaken. Ironisch genoeg verloor Blokkers alleen van Valkens grootste concurrenten: Flamingo’s en Westfriezen. Ze zijn de Driebanners bepaald niet gunstig gezind dus, want de 1-0 nederlaag in de 1e wedstrijd was volledig te wijten aan een ex-Hemmer: Arie Obdam. De winkelier gaf de beslissende voorzet nadat hij eerst de bal achter de zijlijn had gespeeld buiten het gezichtsveld van de grensrechter en scheidsrechter om. Achteraf gezien niet zo vreemd, want de assistent scheidsrechter kwam laatst weer negatief in het nieuws toen hij Vitesse’22 ernstig benadeelde door een zekere uitbal niet af te vlaggen. Uit die aanval maakte Blokkers uiteindelijk de beslissende 3-1.
En dan hadden we nog Wim de Haart, de onfortuinlijke oefenmeester van de thuisploeg. De onbenullige rode kaart tegen Koedijk heeft alsnog zware gevolgen gekregen. Liefst vier wedstrijden mag hij zich niet bemoeien met het 1e elftal. Een uiterst overdreven straf voor het lichte vergrijp. Zodoende werd de bespreking gehouden aan de Hemmerbuurt 127, alwaar begeleider Lowi is gesitueerd. Nog iets ironisch, degene die door zijn opmerkingen vermomd als supporter, aan de basis stond van het wegzenden van De Haart, stond vandaag zomaar weer in de basis. ‘Good-old’ Gerard Laan mag zo langzamerhand de Bettine Vriesekoop van De Valken genoemd worden. Uiteraard was dit allemaal niet nodig geweest, wanneer de resultaten goed waren geweest. Zijn return ging zoals verwacht ten koste van André die langs de kant de meester moest aanschouwen.
De opstelling van de uitploeg deed de Valkensupporter nogmaals fronsen. Arie Obdam en Elroy Kromheer moesten beiden genoegen nemen met een plaats op de reservebank. In de week voor Sinterklaas was er geen tijd om een training bij te wonen en daarom trok trainer Bert Blank 1 van de andere blikken open. Dit is geen probleem aangezien Blokkers tal van direct beschikbare blikken heeft. Dit in tegenstelling tot de thuisploeg die alleen nog een blik heeft waarvan de houdbaarheid bijna is verlopen.
Blokkers begon dan ook overtuigend aan het duel. Valken werd teruggedrongen op eigen helft. Na 10 minuten werd het overwicht uitbetaald in een doelpunt. Valken werd ouderwets weggetikt en van dichtbij mocht de vrijstaande middenvelder uithalen en liet Sebas kansloos. Bepaald geen begin waar De Valken op gehoopt had, maar de koppies waren nu wel wakker geschud. Na de vroege goal kwam er namelijk meer evenwicht op het veld. Blokkers, een team met veel klasse maar weinig fysieke kracht, werd langzamerhand ondergesneeuwd.
Mark brak een paar keer door, maar zijn voorzetten vonden geen roodgroen eindstation. Gerard werd even later diep gestuurd, maar hij raakte het leer niet hard genoeg om het de keeper moeilijk te maken. Lennard, sterk aan de bal, brak even later door over rechts en poeierde hard de bal in de verre hoek: 1-1. Nog voor de rust had De Valken nog een goede kans. Mike, op rechts vrijgespeeld, schoot hard voorlangs. Blokkers had in deze fase weinig in te brengen en snakte naar de rust. Die kwam weldra met een 1-1 tussenstand.
Ook in de beginfase na de rust was Valken de bovenliggende partij. Opnieuw ontsnapte Mike aan de aandacht van de verdedigers. Hij omspeelde de doelman, maar zijn inzet werd simpel voor de doellijn opgepakt door een meegelopen Blokkerder. Daarna verschoof het spel zich weer naar de helft van De Valken. Het middenveld van de thuisploeg liet het in deze fase even afweten en gaf teveel ruimte weg. De verdediging kwam onder zwaar vuur te staan en stond op breken. Niet veel later gebeurde dat ook. Blokker sneed makkelijk door de middenlinie heen en plots stond Remco tegen 2 man. De linksbuiten, die verder weinig in te brengen had, mocht zodoende de 1-2 inschieten.
Valken liet zich niet kennen. Forceerde vrije trappen rond de zestien en een aantal corners. Hieruit kreeg Patrick een paar kopkansen. De eerste keer werd de inzet bij de tweede paal van de lijn gehaald en de tweede kopbal werd van dichtbij naast gekopt. Blokkers leek rijp voor de slacht, maar dat was schijn. Joris vond het nodig een vrije trap weg te geven door gemekker op de leidsman. Uit die vrije trap werd de snelle linksback langs de lijn op pad gestuurd. Zijn voorzet werd niet weggekopt door Patrick en al evenmin weggeschoten door Peter. De ‘dode’ bal kon toen zomaar worden ingetikt door een aanwezige Blokkerspeler en het vonnis lekke geveld: 1-3. Een minuut daarna dreigde de achterstand nog groter te worden, maar van dichtbij kopte dezelfde speler via de lat over. De luchtige reactie van de supporters en spelers verraadde de gedachtes bij de tegenstander dat de buit binnen was.
Maar toen brak het mooiste kwartiertje voetbal aan wat de Valkensupporter de laatste decennia heeft mogen aanschouwen. De aanzet hiervan was een rare kopbal van Lennard. Uit een verloren voorzet van Joris knikte hij de bal met een boog in de verre hoek: 2-3. Daarna was het vrouwen en kinderen eerst. De scheidsrechter gaf alles mee, duels werden gewonnen en het publiek ging achter de ploeg staan. De mensen werden beloond voor hun steun. Goudhaantje Mike, op aangeven van ‘man of the match’ Lennard, kopte de bal tegendraads in de uiterste hoek 3-3.
Valken was nog niet tevreden en zette nog meer aan. De ‘sterren’ van Blokker werden volledig overspeeld. Een grote kans op de 4-3 diende zich aan toen uit een vrije trap van Mark de bal door een verdediger met de arm werd beroerd. De ietwat makkelijk gegeven strafschop werd echter niet benut door Captain Peter. Uit een volgende voorzet kopte opnieuw Lennard net over. Vervolgens in de laatste minuut van de Stampotderby kreeg Lennard een vrije doortocht naar het doel. Hij kogelde de bal via de doelman en de buitenkant van de paal echter naast.
Eindstand 3-3 dus. Een uitslag wat gemengde gevoelens opwekt bij de volgers. Immers, in miuut 70 met 1-3 achterstaan en toch nog een puntje peuren is positief. Alleen waren er na de 3-3 genoeg gelegenheden om de volle buit te pakken. Vooral Peter zat er na afloop beteuterd bij in de lege kantine. De strafschop wat afgelopen seizoen mede het kampioenschap bracht, brengt tot nu toe geen punten naar Hem.
Maar volgers en liefhebbers!! Het spel, teamgeest en vechtlust geeft een ieder hoop op de toekomst. Komend weekend wacht opnieuw een thuiswedstrijd en wel tegen Limmen. Wanneer de ploeg dezelfde krachten op kan brengen dan kan het niet anders of er worden zondag 3 punten binnengehaald. En dan staat Valken er weer een stuk rooskleuriger voor. De ploeg heeft met de wedstrijd tegen Blokkers niet alleen een punt gewonnen, maar ook zelfvertrouwen, motivatie en teamgeest. Met de al aanwezige kwaliteiten moet dat genoeg zijn om de weg omhoog te vinden.
Linksbek
