Positivisme overheerste in de koppen van de spelers de afgelopen week. Na de prachtige zondag van vorige week kon nu een 2e stap gezet worden naar lijfsbehoud. Dat zou moeten gebeuren tegen Westfriezen. Een lastige uitwedstrijd gezien de recente resultaten van de thuisploeg. Vol zelfvertrouwen begonnen dus beide ploegen aan de wedstrijd. Een leuk affiche voor de toeschouwers, die vooral in de 2e helft in grote getale waren opgekomen.
De oplettende Valkensupporters kon bij opkomst van de spelers een paar mutaties waarnemen. Qua schoeisel wel te verstaan. Trainer de Haart had donderdag voor de spelers een leuke verrassing in petto. Hij had namelijk via zijn stiefzoon een aantal afgedankte Ajax-schoenen weten te regelen. Het leek wel een schoenenwinkel in de kleedkamer. Een aantal spelers waren zo tevreden over de tweedehandsjes dat deze zondag direct in gebruik werden genomen. Kees K., opnieuw als wissel mee, had naar eigen zeggen de mooiste vangst met zijn Heitingaatjes. Er waren ook wat noodgedwongen spelerswijzigingen. Patrick zat zijn 2e wedstrijd schorsing uit en Mike is voorlopig geveld door een enkelblessure. Voor hen begonnen John en Jos. Overigens miste Westfriezen ook een drietal basisspelers dus veel reden tot klagen had Valken niet.
De wedstrijd begon met een licht overwicht voor de uitploeg. Valken zocht voorzichtig de aanval en Westfriezen deed niets. Het is bekend dat de Zwagers met hun snelheid voorin op de counter dodelijk kunnen zijn. Desondanks liet Valken veel ruimte achter zijn verdediging. Bij de eerste echte kans voor de thuisploeg was het meteen raak. Dolph verloor zijn mannetje uit het oog. De diepe bal leek echter te lang ware het niet dat Peter een beetje stond te slapen. Toen hij alsnog in actie kwam gleed hij ook nog eens uit. De spits tikte de bal simpel langs de onfortuinlijke doelman: 1-0.
Daarna was het even gebeurd met De Valken. Westfriezen mocht aanval na aanval opzetten. Tot tweemaal toe was de doelpuntenmaker dichtbij de 2-0. De eerste maal raakte hij een voorzet geheel vrijstaand helemaal verkeerd waardoor de bal niet eens het doel raakte. De 2e kans was nog makkelijker. Na een mislukte buitenspelval kwam hij oog in oog met Peter. De doelman stopte de inzet met zijn been waardoor de bal miraculeus overzeilde. Tussendoor was er ook nog een kopbal tegen de paal, kortom veel redenen voor Valken om tevreden te zijn met 1-0. De laatste fase in de 1e helft kwam Valken voorzichtig weer bij de goal van Westfriezen. Meer verder dan een paar matige vrije trappen van Mark en Joris en een kopballetje van Lennard kwamen de roodgroenen niet.
Na de rust stond er een ander Valken en niet onbelangrijk, een ander Westfriezen. De vloeiende combinaties waren niet meer te vinden bij de thuisploeg. Omdat Valken verder naar voren speelde kwam er meer druk op de verdedigers die vaak niet meer konden doen dan de bal roekeloos naar voren te peren. Iedere 2e bal was nu voor een Valkenspeler en bovendien wisten de spelers elkaar beter te vinden. Mark Ruiter, al snel ingevallen voor de Geblesseerde Gerad, had een paar aardige acties in petto. Helaas ontbrak een goede voortzetting. Echte kansen waren er dan ook niet te noteren al zorgde een aantal vrije trappen en corners wel voor de nodige onrust achterin bij Westfriezen.
Niemand keek verbaasd toen Valken een kwartier na rust wel op 1-1 kwam. John, in de 2e helft opgeschoven naar de rechtshalf positie, gaf de bal mee aan Peter die onreglementair gestuit werd in de zestien. De pingel was een prooi voor Lennard die daarmee zijn seizoenstotaal opvijzelde naar 6. Westfriezen schrok even wakker en ging direct op jacht naar de 2-1. Valken moest even terug, maar wist met enkele snelle uitvallen het Westfriezenoffensief in te dammen. Het laatste kwart ving dan ook aan met een beter Valken. De grootste kans was er voor Lennard. Na een goede voorzet van Joris kopte de spits tegen de paal.
Een overwinning kwam dichterbij dan ooit, maar juist op dat moment sloeg het noodlot toe. Een wel heel makkeljk gegeven vrije trap leidde indirect de 2-1 in. Nadat poging 1 in de muur belandde werd de aanval voortgezet middels een voorzet. De bal werd nog weggekopt, maar randje zestien kon de centrale verdediger geheel vrij inschieten.
Valken had daarna nog een goed kwartier om de zaken recht te trekken. Er werd ook hartstochtelijk geknokt, maar Westfriezen bleef redelijk simpel overeind. Alleen Mark had nog een schietkans. Maar de middenvelder raakte meer prut dan bal. In de slotseconden werd de genadeklap uitgedeeld. Peter trapte weer eens niet goed uit en aangezien er veel spelers voor de bal stonden kreeg Westfriezen alle gelegenheid om de vrije spitsen te bereiken: 3-1
Een gelijkspel was misschien verdiend geweest, maar een nederlaag zoals deze kan nu eenmaal gebeuren. Helaas kan Valken zich echter op dit moment geen nederlaag permitteren. Over 2 weken wacht de koploper Alcmaria en dat wordt weer een zware kluif voor de Hemmers. In dit rare seizoen is echter niets onmogelijk en met een beetje mazzel zijn de Alkmaarders dan intussen kampioen. En met de schaal op zak zullen ze misschien minder gemotiveerd naar Hem komen. Maar ja, we hebben geleerd dat we nergens op mogen rekenen dit seizoen. Cadeautjes worden niet uitgedeeld, uitgezonderd afdankertjes van Ajax. Veel heeft dit cadeau niet mogen helpen.
Zoals Kees K. het al zei na de wedstrijd: ‘die Heitingaatjes gaan de kast weer in’
