De wedstrijd van het jaar. Zo werd het onderlinge duel tussen de nummers 10 en 11 wel genoemd. Vooraf de gebruikelijke psychologische oorlogsvoeringen. De voorpagina op de Valken website toonde een gebroken MFC logo wat weer door de media werd opgepikt. MFC gebruikte dit ter motivatie naar de spelers. Al zullen de spelers geen extra motivatie nodig hebben gehad. Het was voor beide ploegen erop of eronder. Winst was noodzakelijk en dan was het nog afwachten wat de medeconcurrenten zouden doen. Naar verwachting zou De Flamingo’s wel winnen van Beverwijk, dus werd alle hoop gevestigd op Alcmaria Victrix. De kampioen moest thuis spelen tegen Koedijk.
De opstelling van De Haart was verrassend. Kees K. opnieuw in de basis, samen met Nobi in het centrum van de verdediging. Dolph op links, Mark achter de spits en Patrick op linkshalf. Michiel moest voor het eerst dit seizoen op de bank beginnen. Erg zuur voor de jongeling, maar hij onderging zijn lot gelaten.
De wedstrijd kende een flitsende start van De Valken. Iedere bal over de verdediging leverde gevaar op. De MFC verdedigers werden keer op keer verslagen door de spitsen Lennard en Jos. In beginsel leidde dit tot de nodige gemiste kansen, maar een goal kon niet uitblijven. Lennard ontsnapte over rechts van zijn belager en zijn strakke voorzet werd binnengelopen door Patrick. Even later mocht Lennard van een meter of 20 vrij aanleggen. Zijn boogschot kwam via de lat terug waar de attente Mark klaarstond om de bal langs de keeper in de vrije hoek te koppen.
Toen was het zomaar 0-2. Een ongekende weelde voor De Valken dat stiekem al dacht aan nog een jaar 3e klasse. Zeker toen Lennard tot tweemaal toe de 0-3 op zijn schoen had. De spits schoot 1 keer net over en een 2e keer belandde te ver naar de buitenkant waardoor de hoek erg klein werd. Dat hij toch nog de paal raakte was op zich nog knap.
Daarna was het over met de pret. MFC kreeg meer grip op de diepe ballen die een te voorspelbaar karakter kregen. Bovendien leken de spitsen al na een half uur uitgeblust. MFC moest komen en deed dat ook. Al vrij snel volgde de aansluitingstreffer. Hieraan ging onnodig balverlies aan vooraf en bovendien was de dekking in de eigen zestien te ruim. Vanaf de achterlijn werd de spits simpel gevonden die de bal over Peter heen wipte in het dak van het doel. Valken was gewaarschuwd, maar vroeg om meer problemen. Tussendoor was John nog dichtbij de 1-3, maar hij stifte de bal over de keeper heen in het zijnet. De rust werd gehaald met 1-2.
Na de rust voltrok zich het drama waar een ieder voor vreesde. De eerste echte aanval na de pauze was direct raak. Een corner werd matig verwerkt door zowel doelman als verdedigers. Via de kluts stuiterde de bal zomaar het doel in waar Peter nog wel stond, maar alleen nog met zijn arm iets kon uitrichten. Peter Bakker wel te verstaan, dus een strafschop. Deze werd verzilverd en beide ploegen stonden weer gelijk.
Valken stond flink onder druk, maar werd geholpen door de scheidsrechter die dusdanig last had van een pijntje dat hij zich moest laten behandelen. De pauze deed Valken goed, want daarna kwamen er weer kansjes. Een goede actie van de ingevallen Mark Ruiter eindigde via Mark D. bij Patrick die vrij kon uithalen van randje zestien. De keeper dook naar de hoek, maar werd verrast door een verdediger die de bal een andere richting op stuurde. Via zijn grote teen kaatste de bal tot ontzetting van De Valken het veld weer in.
Nog geen minuut later was het 3-2. Een goed uitgespeelde counter eindigde op het hoofd van de spits die de val fraai in de verre liet vallen.
Gerard Laan werd daarna gebracht om nog iets te forceren. De bonkige routinier had inderdaad ook de gelijkmaker op schoen. Helemaal vrij recht voor de goal besloot hij helaas om zijn befaamde kap erin te gooien en de verdediger net genoeg tijd gaf om het schot te blokken. Ondertussen kreeg het counterende MFC genoeg mogelijkheden om de strijd te beslissen, maar blijkbaar wenste niemand de spanning bij de toeschouwers weg te nemen.
De laatste kans De Valken was voor Mark R. of Lennard. In ieder geval eerstgenoemde stond in de weg voor laatstgenoemde toen Mark D. na een rush aan de linkerkant de bal voorlegde.
Het laatste fluitsignaal klonk oorverdovend. MFC vierde feest. Wat wil je, 0-2 achter en uiteindelijk 3-2 in de wedstrijd van het jaar. Voor De Valken rest wellicht de lange weg die nakompetitie heet. Te beginnen tegen Flamingo’s die zeer verrassend met 3-4 verloor van Beverwijk. Een klein wonder wat de laatste strohalm betekent voor de Roodgroenen om het jubileumjaar tot nog kleur te geven.
