Ondanks de merkwaardige actie van Peter H. om een verslag op de website te zetten van het eerste (waar bemoeit die Pannenkoek zich mee?), zal Linksbek u ook nog vermaken met zijn ervaringen tijdens deze seizoensouverture. Een opening waar menig Hemmer het nog vaak over zal hebben aan de eettafel. Want wie gaf er nog een eurocent om de Valken na de 3-0 vlak na rust?

Maar goed, de dag startte zoals gewoonlijk voor een competitiewedstrijd. Een nerveuze trainer de Haart, constant zijn klokje in de gaten houdend tot de deadline van 12.15 zou passeren. Ditmaal was jongeling Mike Houtman (vanaf nu Mike II) nogal aan de late kant. Het geluk voor de rechtsback was dat de klok in de bestuurskamer een paar minuten achterloopt waardoor hij in de toegevoegde tijd al hijgend de ruimte betrad. Nog steeds wordt De Haart zelf als hoofdschuldige beschouwd in de zaak rond de teruggedraaide wijzer, maar die ontkent iedere betrokkenheid.

Na een korte uitbrander naar Mike II had hij weer wat wijzigingen in petto voor de eerste elf. Christian Wognum had namelijk een pijnlijke week achter de rug in verband met een getrokken verstandkies en voelde zich niet sterk genoeg om te beginnen. Daarom werd John teruggehaald van het middenveld en kreeg Michiel weer een stekkie in de basis na een korte vakantie. Nobi kreeg de voorkeur boven Dolph die dit lot gelaten aanhoorde.

Andijk uit. Het is weer even wat anders als Uitgeest of Limmen. Lekker dichtbij, dus veel Hemmers hadden de auto gepakt om deze wedstrijd bij te wonen. Het mooie weer zal natuurlijk daar ook aan bijgedragen hebben, maar het is ieder geval een goed teken dat de meeste supporters de ploeg nog steeds steunen na de degradatie van afgelopen seizoen. Het aantal Valkenvolgers zal het aantal Andijkvolgers misschien hebben overtroffen, maar exacte cijfers ontbreken.

De spelers van De Valken genoten minder van het mooie weer. Al snel werd duidelijk dat het een oververhitte dag zou worden. Vele liters lichaamsvocht waren reeds verloren gegaan toen de scheids floot voor het begin. Desondanks kwamen beide ploegen fel uit de startblokken. Vooral Valken begon aardig, want direct was er een licht overwicht op het veld. De eerste kans was echter een toevalligheidje. Mark probeerde met de wreef een vrije trap op doel te schieten, maar die strandde al vrij snel in een mêlee van spelers. Via een carambole belandde de bal bij Pascal die zomaar alleen voor de doelman stond. De bal had echter zoveel effect dat het leder van de voet spatte.

Daarna was het de beurt aan Andijk. Eerst keerde Peter een schot van de snelle rechtsvoor, maar vervolgens had hij geen antwoord op een toevalsschot van randje zestien. De bal verdween overigens wel met een mooie boog in de bovenhoek, maar geluiden gingen dat er een snuifje geluk bij kwam kijken. Hoe dan ook, Valken keek weer eens aan tegen een vroege 1-0 achterstand.

Daarna een status quo in het veld. Valken probeerde wel, maar het lukte niet echt. Bovendien bleef Andijk gevaarlijk met lange ballen van achteruit op de handige of snelle spitsen. De beste kans in de 1e helft was nog voor Pascal. Hij reageerde alert op een steekbal van Peter, maar zijn schot uit de draai werd geblokt door een meegelopen verdediger. Verder nog een kansje voor Sander, die een voorzet van Mark net niet binnen kon tikken. Andijk had eigenlijk geen kans op meer, maar kreeg wel meer. Patrick verkeek zich op de rappe spits, die vond vanaf de achterlijn de meegelopen rechtshalf die simpel binnen kon tikken.

Uiteraard overheerste de teleurstelling om de 2-0 achterstand, maar toch was er nog een sprankje hoop dat het nog goed zou komen. Dat geloof verdween grotendeels toen vlak na rust opnieuw de rechtshalf vrij voor Peter opdook en handig de bal langs de doelman schoot, 3-0 geflatteerd, maar daar maalde geen Andijker om. Valken leek geslagen, acteerde ook zo, en ontsnapte toen een schot van een meter of tien van de goal zijn Waterloo vond tegen een Valkenbeen.

Daarna vond Andijk het wel welletjes. Er werd door coach Broers flink gewisseld en er heerste een ontspannen sfeertje bij spelers en publiek. Ondertussen was Valken over de ergste klap heen en ging toch proberen er nog iets van te maken. Halverwege de 2e helft kwam de beloning voor de ijver. Peter werd onderuit gehaald in de zestien en Pascal trof doel. Na de 3-1 ging Valken nadrukkelijker op jacht, maar aanvankelijk leek de remonte te laat te komen.

Tien minuten voor tijd kreeg Valken echter weer een pingel. Lennard werd zeer dom in de rug geduwd tijdens een kopduel. De spits ging gretig tegen het gras, maar de beslissing van de scheids was verdedigbaar. Het kwam de Valken dan ook niet slecht uit, dus er was geen reden tot klagen. Pascal bleef opnieuw uiterst koel. Hij ging zelfs nog tijdens de aanloop een zeer zinvolle discussie aan met een Andijkse speler alvorens de bal in het hoekje te leggen.

En toen was het opeens 3-2. Andijk was helemaal de kluts kwijt. Bovendien leek de pijp bij de meeste Blauwwitten behoorlijk leeg te zijn. Valken had een vaatje zuurstof op reserve liggen. Onder leiding van de ijzersterke achterhoede in de 2e helft (Dolph voor Nobi en Chris voor Sander), werd de druk nog meer opgevoerd. Aanval op aanval werd gelanceerd en Andijk kon dit gewoonweg niet aan. Uiteindelijk was het Goudhaantje Lennard die een voorzet van Mark bij de 2e paal diagonaal inkopte: 3-3. De vreugde was bijna compleet. Bijna, want iedereen voelde dat er nog meer in zat.

Ja mensen, en er kwam ook meer. Peter Bakker brak al combinerend met Michiel door de verdediging heen. Zijn boogballetje met links verdween in de hoek buiten bereik van de lange armen van de Andijker doelman. Heel Valken schreeuwde het uit. Spelers zochten elkaar op om dit mirakelse moment met elkaar te vieren. Peter werd bedolven onder een lading ploeggenoten vlak voordat hij in de armen dreigde te lopen van een zeer gelukkige supportster.

Het eindsignaal volgde snel, maar veel had Valken zowieso niet meer te duchten van de tegenstander. Andijk was totaal leeg gespeeld en kon geen vuist meer maken. Eindstand: 3-4, een gedenkwaardige overwinning. Niet zozeer vanwege het vertoonde spel, maar meer om het raadselachtige scoreverloop.

De Haart rookte na de wedstrijd tevreden een sigaretje in het Andijker clubhuis. Natuurlijk was het spel niet geweldig, maar na een matige voorbereiding was dit een enorme opsteker voor de ploeg waarvan de volgers veel verwachten. Volgende week wacht SEW en dat zal een nieuwe hindernis worden in een lang seizoen volgepropt met ambities en hoop op eerherstel.

Linksbek

Andijk – De Valken 3-4 (2-0)
Doelpunten Valken: Pascal Visser (2x), Lennard Groot, Peter Bakker
Assists: Mark Dop, Michiel Beemster
Gele Kaarten: John Bleeker, Mike Houtman en Dolph Karel (fouten voorbehouden)