Competitievervalsing, keizersbaard en jammer maar helaas. Zomaar wat termen die in de kantine te horen waren afgelopen zondag. Er moest namelijk nog een wedstrijd om het echie gevoetbald worden. Al voelde dat dan niet zo. Tegenstander Oosthuizen had nog een theoretische kans op de nakompetitie. Voor Valken restte slechts een jacht op eerherstel.
Valken trad aan zonder de geblesseerde Mark, maar verder was iedereen aanwezig. Zodoende kon ook Valken 2 weer eens met een goed elftal spelen en dat had zijn weerslag op het resultaat (3-0 winst). Met twee spitsen dit keer, omdat een linksvoor simpelweg ontbrak. Lennard en Bart vormde dit duo. Voor eerstgenoemde was het de eerste wedstrijd sinds tijden door een schorsing en uitgevallen wedstrijden.
Niets leek een leuk wedstrijdje in de weg te staan. Zelfs het publiek kwam in redelijk grote getale op de wedstrijd af en dat terwijl hun club al zijn doodvonnis had gekregen. Valken speelde gelukkig niet onaardig. Helemaal vlekkeloos was het niet, want vooral aan de rechterkant werd veel ruimte weggegeven die door Oosthuizen aanvallers gretig werd bezocht. Daarom was er ook een enkele ingreep van Peter noodzakelijk. Maar de echte drang leek te ontbreken bij de bezoekers. Zij hielden zich voornamelijk bezig met onsportief gedrag zowel fysiek als verbaal.
Valken speelde stoïcijns en trok zich niets aan van de tegenstander. Lennard was enkele malen dichtbij een doelpunt, maar zijn doelpuntenmachine bleef ook deze dag ongebruikt. Verder waren Camilo, al rap ingevallen voor Bart, en Tim nog redelijk dichtbij, maar hun schoten misten precisie. De rust werd gehaald met een bloedeloze 0-0, al had dat anders kunnen zijn als de grensrechter van de tegenpartij onze Sietses bij de kladden gegrepen onderweg naar de kleedkamer. Laten we het erop houden dat ze voorlopig niet bij elkaar op de koffie komen.
Het eerste kwartier na rust begon Valken furieus!! Christian mikte een vrije trap op de lat en Lennard deed hetzelfde vanaf hoek zestien. Even later was het wel raak. Niels kopte knap tegendraads in, na een voorzet van Chris. Oosthuizen kon een wonder nu wel vergeten en misschien was dat maar goed ook. Dat deze ploeg 25 punten heeft verzameld is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Maar goed, laten we ons lot vanaf nu maar proberen te accepteren.
Niels kopte overigens vlak voor tijd ook nog even de 2-0 binnen, maar de middenvelder met 4 doelpunten tweede eindigt in het doelpuntenklassement achter Michiel. Zo eindigde een kloteseizoen toch nog een klein beetje positief. Toch, kijkende naar de eindstand, gaan de gedachten toch nog even terug naar die ene minuut. Die fatale minuut thuis tegen SEW waarin tweemaal de paal en een dramatisch tegendoelpunt de vaststaande degradatie inleidde.
Om positief te eindigen. Volgend seizoen ziet het er gewoon goed uit. Een aantal spelers zullen Valken verlaten, maar er komen minimaal zoveel spelers daarvoor terug. Een nieuwe trainer, die naar het schijnt, heel veel zin heeft om met een nieuw team de weg terug omhoog wil bewerkstelligen. Na jarenlang degradatievoetbal klinkt dat toch niet zo verkeerd. Enkele spelers twijfelen nog, maar ik kan u vertellen dat volgend seizoen niets dan goeds gaat brengen. Hoe ik dat weet? Laat ik zeggen dat ik dezelfde voorspellende eigenschappen bezit als Louis van G.
