Natuurlijk mocht het niet meer misgaan, maar erover praten voelde net als vreemdgaan. Het is zo leuk om te doen, maar je voelt je toch niet lekker bij.
De nakompetitie lag voor het grijpen. Alleen een off-day van Valken en een stuntje van Zwaagdijk kon een Hemmer participatie nog voorkomen. Nu is een off-day van Valken geen uniek gegeven dit seizoen, maar zo dicht bij de finishlijn zou Valken zich toch niet meer laten passeren?
Coach Vriend had er in ieder geval alle vertrouwen in. Hij moest het wel zonder Papa Jos doen die zijn wolk liet dopen. Verder ontbraken Paul, Bart, Nobi en Joris vanwege blessures en vakanties. Niels en Michiel waren net op tijd fit zodat er toch weer een goed elftal op het veld stond. Niels Koster, de doelpuntenmachine van Valken 2, werd bereid gevonden op de bank plaats te nemen naast Rahim en Joost.
St George, de tegenstander van deze zondag had zoals in eerdere verslagen gememoreerd, niets meer te winnen of te verliezen. De Spierdijkers wilden echt hun coach een passend afscheid geven door Valken een pootje lichten. Enige omkooppogingen van Hemmer kant (we gaan geen namen noemen) sorteerden geen effect, en dat is maar goed ook. Met een neuzende reporter van het Noordhollandse suffertje langs de lijn is een omkoopschandaal zo geboren.
Valken kent een seizoen van piekjes en dalletjes. Dat bleek ook maar weer eens in deze wedstrijd. Vooral de 1e helft was het niet veel wat de ploeg liet zien. Ondanks alle ijver en aardige combinaties op en rond de middellijn werden er weinig tot geen kansen gecreëerd. Slecht was het ook niet, want over de zijkanten werd diverse keren een speler met succes op pad gestuurd. De voorzetten haalden helaas zelden hun bestemming waardoor van echt gevaar geen sprake was.
Aan de andere zijde was het ook al niet veel. St George had een licht overwicht, maar achterin zat het goed dicht. De Hemmer defensie kende slechts 1 moment van onachtzaamheid, maar de kans die daaruit ontstond werd wild overgeschoten zodat Doelman Dekker niet in actie hoefde te komen. Valken stelde hier een slap schot van Mark, een vrije kopkans voor Rick en een kansje voor Marco tegenover.
De rust leek met een terechte 0-0 in te gaan totdat Mark onreglementair werd gestuit net buiten de zestien. De topscoorder eiste de vrije trap zelf op en krulde de bal in de verre hoek in de goal. Een perfect moment voor de 1-0 en het gevoel dat het nu echt niet meer kon gaan overviel heel Valken.
Na de rust speelde Valken stukken beter dan in het 1e bedrijf. De bal werd lekker in de ploeg gehouden, de verdediging gaf nu helemaal niets meer weg en voorin was vooral Marco lekker op dreef. Toch moest Frank nog eenmaal handelend optreden. Gek genoeg was het een ploeggenoot die hem hiertoe dwong. Een schijnbaar ongevaarlijke voorzet werd door Jasper per abuis tussen de eigen palen gekopt. Doelman Dekker wist met een Dekkeriaanse reflex het leer uit doel te houden.
Niet veel later viel de beslissing. Marco vond met een listige dieptepass Michiel. De middenvelder speelde met buitenkantje recht de bal naar de ingevallen Niels Koster die met een laconiek ogend schuivertje de bal binnen tikte. Niels vierde het doelpunt op veld C, maar geen Hemmer ploeggenoot liet de mogelijkheid onbenut om het feestje mee te vieren. De buit was nu echt binnen. Even voor vieren werd het spel hervat.
Na enkele voorzorgswisselingen aan Valkenkant werd getracht de score in het laatste deel van de wedstrijd nog uit te bouwen. Marco verscheen liefst driemaal alleen voor de Spierdijker doelman. Hiervan benutte hij slechts 1 kans, maar die was dan ook niet te missen. In de overige gevallen stuitte hij op de doelman, maar echt deren konden deze missers niet.
St George speelde braaf mee tot het laatste fluitsignaal. Met het geluid van tjilpende weidevogels op de achtergrond, een zacht lentebriesje en de gemoedelijke stemming in en langs het veld leek het Valkencomplex bijna wel het toneel van een gedicht van Hendrik Marsman. Tot in de kleedkamer tenminste. Want toen kwam het blaadje bier en werd er getoost op een mooie zwaarbevochten prestatie. Hoewel plaatsing voor de nakompetitie feitelijk niets meer is dan die spreekwoordelijke wassen neus, is het wel een opsteker na jaren degradatievoetbal. En dan maakt het even niet uit dat dit gebeurd in de 5e klasse, een klasse waarvan Valken heeft bewezen dat het daarin thuishoort.
Komende zondag treedt Valken aan tegen HSV Sport in de eigen arena. Laten we hopen dat kermis Hoogkarspel geen sporen na zal laten en de spelers de belangen van dit duel inzien. HSV heeft een indrukwekkende serie achter de rug met slechts 1 verliespartij na de winterstop. We starten daarom lekker in de underdog positie en van daaruit weet je nooit hoe het loopt. We hopen op veel publieke belangstelling en ik reken op een spandoek achter de goal!
