Valken 2 speelt gelijk, maar voelt als nederlaag..
Met veel plussen en minnen konden wij vandaag een elftal op de been brengen, door blessures, vakanties en weekendjes weg van spelers die normaliter in de hoofdmacht acteren, waren wij genoodzaakt diverse spelers af te staan- en dat is logisch. Hoofdtrainer Kees wilde wel dat wij met een goed elftal naar Zwaag afreisden, want wij dingen nog mee naar de prijzen, dit alles ging in goed overleg.
Natuurlijk is het niemand ontgaan dat onze coach Peter, met zijn gezin vertoeft op de Titanic in de contreien van de Bahamas, dus Timo Groot en Frank Hand namen de honneurs waar.
Om iets vóór half elf reisden wij af naar Zwaag waarbij bepaalde auto’s met jonge wulpse spelers hier en daar een slinger maakte, omdat er “zomers” geklede vrouwen per fiets hun vertier zochten in de Westfriese buitenlucht. Ondanks deze voorgaande perikelen hebben wij een goede warming up gemaakt en mochten wij om 11.45 uur aanvangen op het mooie kunstgrasveld van Westfriezen.
De wedstrijd was nog geen 1 minuut oud toen Paul goed doorjaagde en voorgaf op Jos die een halve meter naast schoot. Niet veel later was het weer 2 maal Jos die het vizier niet scherp had en weer naast mikte. Een beter Valken welke kans op kans mist en een voetbalwet die schrijft dat “als jij ‘m niet maakt, de tegenstander dat wel doet”, zodoende kwam Westfriezen op 1-0 voorsprong.
Gelukkig hielden wij het hoofd erbij en speelden ons eigen spelletje, 8 minuten later was het Jos die eindelijk raak schoot. 1-1. Niet veel later kon Niels van 4 meter binnenschieten, maar schoot over. Zodoende gingen wij met 1-1 de rust in.
In de rust hebben wij het hoofdzakelijk over het “scherp zijn voor de goal” en het zorgen dat we geen lange bal gaan hanteren gehad.
De 2e helft. Een fraaie actie van Camilo op de rechterkant en het afleggen op de meegelopen Jos resulteerde in een snelle 1-2. Westfriezen was rijp voor de sloop, want met een paar aardige steekballen sneden wij door de achterste linie van de Geel/Witten heen, minstens 3x kwamen wij met een overtal voor het vijandig doel, maar stuitte op de keeper of schoten (wederom) naast.
De voetbalwet dan maar weer; niet tijdig doordekken en de 2-2 lag erin.
Een kwartier voor tijd kopte Jelle, uit een corner, de 2-3 binnen. Dat kon toch niet meer fout “zou je zeggen” maar 1 minuut in blessuretijd spelen wij zomaar iemand van Westfriezen in welke voorgeeft en via een langdurige scrimmage met enig fortuin de 3-3 binnenschiet. Daarna volgt de aftrap en het eindsignaal. Iedereen liep ontdaan en teleurgesteld van het veld af, dit had toch niet mogen gebeuren.
Daarbij kwam dat Andijk won en zodoende het gat op ons op 4 punten heeft gezet met nog 2 wedstrijden te gaan. Bij winst van Andijk volgende week zijn ze kampioen. Echter, indien ze gelijk spelen en wij winnen, komt het op de allerlaatste speeldag aan…..
