Always Forward heeft een kunstgrasveld, waardoor het afgelastingenspook aan de veteranen voorbij vloog. Op de plastic sprietjes werd 14 november het duel gespeeld in de top van de 1e klasse 35+ tussen De valken en Always Forward veteranen 2 (hier en daar aangevuld met een veteranen 1-speler). Always Forward is koploper met een wedstrijd meer gespeeld dan De Valken. In verliespunten gerekend staat De Valken er een puntje beter voor.
In de eerste helft werd al snel duidelijk dat de veteranen aan de bak moesten tegen de Horinezen. Forward beschikt over een goed voetballende ploeg, die de duels op z’n zachts gezegd niet schuwen. De arbiter had een lastige wedstrijd om te fluiten, want beide teams streden voor de overwinning en maakten gebruik van alle denkbare middelen. De Valken had een licht overwicht, maar een grote kans van Ben Vroling werd goed gered door de keeper. Een discutabel moment in het strafschopgebied met Siemon Versteegen leverde helaas geen penalty op.
Aan de andere kant ging de bal wel op de stip voor Always Forward. Tot dat moment had De Valken zich verdedigend goed geweerd, maar in de drukte kreeg Sjaak Koster de bal tegen zijn arm. Niet bewust, maar de scheidsrechter was onverbiddelijk. Frank Neefjes van Always Forward liet zich deze buitenkans niet ontnemen en zette zijn ploeg op voorsprong.
In de tweede helft nam De Valken het heft in handen. Er volgden diverse aanvallen, waarbij een doelpunt helaas uitbleef. Ron Laan was op een voorzet van rechts van Ben Vroling dichtbij de 1-1. Hij kreeg nog net een teen tegen de bal maar buitenkant paal ging de bal naast. Dat was jammer, ook vanwege de fraaie aanval die eraan voorafging. Niet lang daarna kwam Always Forward met een snelle tegenaanval op 2-0.
Met hooguit nog een kwartier te spelen zag het er somber uit voor de veteranen, maar het gaspedaal werd nog wat verder ingedrukt. Always Forward kreeg geen kans de wedstrijd rustig uit te spelen. Ben Vroling gaf zijn ploeg weer hoop. Hij ging met een weergaloze solo aan de rechterkant langs diverse tegenspelers en besloot zijn actie met een geplaatst schot: 1-2. Voor De Valken het signaal dat er nog meer in zat.
Niet lang na de aansluitingstreffer werd Frank Hand zwaar getackeld – en dat niet voor het eerst – nabij het strafschopgebied. Er ontstond veel commotie en de scheidsrechter paste bij beide elftallen een 5-minutenstraf toe. Gerard Laan, die als invaller het spel in de loop van de tweede helft naar een hoger niveau tilde, bewaarde de rust en schoot de vrije trap snoeihard in. De bal veranderde nog van richting en de 2-2 was een feit. Ook een opluchting, want op een verliespartij zitten de veteranen niet te wachten. Always Forward kwam er in de slotfase niet meer aan te pas, maar de tijd was te kort om de overwinning nog binnen te slepen. Bijna verschafte Ben Vroling zich nog een nieuwe kans op een prachtige crosspass van Sjaak Koster, maar hij stapte op de bal en de kans bleef uit.
De veteranen hinkten na afloop op twee gedachten. Was het wel nodig gelijk te spelen? Hoeveel kansen had Forward nou eigenlijk gehad? En is het in het begin niet te slap aangepakt en zijn we pas in de laatste fase met de juiste inzet en passie gaan voetballen? Of is het een hele prestatie om terug te komen van een 2-0 achterstand tegen een goede ploeg? Jawel, de beleving is er nog bij de veteranen. De komende weken staan er weer duels op het programma die er toe doen, dus scherpte is ook vereist.
