Ondanks de neerkletterende regen keurde de consul van Sint George het veld goed en mocht Valken afreizen naar het pittoreske plaatsje Spierdijk. Een dorp van ongeveer 1480 inwoners (bron: Ger) waarvan er 11 zouden proberen om de periodetitel in de wacht te slepen. Het gaat namelijk goed in Spierdijk. Diverse aankopen van het failliete Schellinkhout hebben de ploeg een impuls gegeven. Winst op Valken zou een officieus periodekampioenschap betekenen.
Zover was het nog niet. Allereerst waren er nog de traditionele broodjes. Mats was ditmaal gevraagd om het menu samen te stellen. Gewonen broodjes was hem te min, dus werden het dit keer Croissantjes. Nog warm gemaakt ook. Tja, ik ben nu al benieuwd wat er volgende week geserveerd wordt.. De basis zag er iets anders uit. Sam en Nobi mochten vanaf minuut 1 beginnen. Op de bank onder andere Rick. Vlak voor vertrek werd duidelijk dat hij geschorst was, dus werd in allerijl Joris opgetrommeld. Die had net zijn laatste baantje afgerond in het zwembad en snelde zich naar Spierdijk waar hij ruim op tijd zou arriveren.
De wedstrijd begon zoals Valken dat voor ogen had. St George werd over het hele veld op de huid gezeten en in balbezit werd snel het aanvalstrio met succes gezocht. Binnen vijf minuten waren er verschillende schoten gelost op het doel van de tegenstander. De doelman liet meteen zien dat er door hem geen kadootjes zouden worden uitgedeeld.
Valken heerste de resterende minuten van de 1ste helft op het middenveld. Iedere keer stond er wel iemand vrij. St George vond maar geen methode om dit tegen te gaan. Mark werd een aantal in de diepte aangespeeld. Beide keren werd zijn schot gekeerd. Ondanks dat St George in de eerste helft de onderliggende partij was, werden zij ook af en toe gevaarlijk, maar dan vooral met behulp van dodenspelmomenten.
De 2e helft werd het een iets ander verhaal. St George had wat succesvolle omzettingen gedaan en Valken kreeg het moeilijker om de bal in de ploeg te houden. Nu bleek ook waarom de thuisploeg zoveel punten heeft verzameld. Met veel power van achteruit werd de bal beter bij de spitsen bezorgd. En als die spitsen veel aan de bal komen, is het oppassen geblazen. Een paar schoten van dichtbij waren gelukkig een prooi voor Edwin.
Een van de weinige goede aanvallen in deze fase van Valkenkant leverde bijna de 0-1 op. Een mooie soloactie van Bart werd helaas beëindigd met een schot aan de verkeerde kant van de paal.
St George kreeg uiteindelijk toch de bal achter Edwin. Een buitenspelsituatie werd niet correct ingeschat door de verder prima fluitende arbiter. De aanval werd daarna vervolgd met een corner. Die werd gevaarlijk ingedraaid en mooi ingekopt. De achtste tegengoal uit een standaardsituatie.
De slotfase was toen al lang aangebroken dus veel tijd voor een remonte was er niet. Toch rechtte Valken haar rug en trok ten strijde. Joris zag een vrije trap gestopt. Even later werd een voorzet van dezelfde Joris knap ingeknikt door Paul. De bal werd er letterlijk uitgeranseld door de kwelgeest op de lijn.
Een paar fracties later kon Valken dan toch juichen. De wedstrijd was intussen al in de blessuretijd aanbeland dus het werd ook wel tijd ook. Een corner van Bart werd al vallend ingekopt door Mike: 1-1. Die goal viel letterlijk in de dying seconds, want 10 balcontacten later klonk het eindsignaal en gingen 22 koppies naar beneden. Beide ploegen zochten met gemengde gevoelens en natte kleren de kleedkamers op.
Goed nieuws na afloop is dat Valken nog steeds meedoet om de knikkers. Slecht nieuws is dat de 1e periode een lastig verhaal wordt. Zowel St George als Medemblik moeten in de resterende wedstrijden punten laten liggen, terwijl Valken moet winnen thuis tegen MOC. Die ploeg heeft laten zien dat het na een moeilijke start inmiddels prima het niveau aankan. Gewoon weer een lastige klus dus voor de Hemmers. Laten we hopen dat de ongeslagen status volgende week zondag om 15.45 nog steeds overeind staat.
