Een koude vrijdag in februari, maar gelukkig nog net geen Moskou met -15. Valken 3 staat klaar om opgewarmd te worden door Theo Hofland. Dit jaar al drie keer op rij gewonnen, waardoor Valken 3 mag genieten van een positie in het linkerrijtje. Nu kwam de echte test. De twee moeilijkste ploegen waartegen Valken 3 dit seizoen tegen heeft gespeeld waren Spirit 6 en Blokkers 4. Beide ploegen strijden ook om het kampioenschap. Bij winst voor Spirit zullen zij de nieuwe koploper zijn. Het op dreef zijnde Valken 3 is hun obstakel van deze zondag.
Veel wind en wat bewolking. Geen ideale voetbaldag te noemen, maar het was droog. – Klein feitje; Valken 3 had voor het eerst dit seizoen meer meegereisde supporters dan het aantal aangegeven graden op de kwikmeter – Verder konden we weer rekenen op de kwaliteiten van Jouke Wiltenburg en gastspelers Robin en Hidde. Helaas moeten we nog even wachten op de rentree van Erwin Hofland en Michel Hoffer, maar verder was Valken 3 klaar voor een lekker potje ballen.
Aftrap van de wedstrijd. Valken 3 begon sterker dan van tevoren verwacht. Goede passes en loopbewegingen gaven Valken 3 de overhand. Het eerste half uur kwam uit het oogpunt van Spirit gezien, de bal niet verder dan Bas Dobbelaer en zijn kornuiten Niels van ’t Hoff en links- en rechtsachter spelend, Sven Boots en Hidde. Een opgetrokken muur waarachter Dennis Hofland de ballen mocht halen als eroverheen werd geschoten. In de linies daarvoor tikte Valken lekker rond met hier en daar een goede kans. Schoten van Roy, Robin, Erwin, noem maar op leiden telkens tot een bijna-doelpunt. Tot na ongeveer een half uur spelen. Via rechts naar het midden geschoven kwam Ron Boon met een loepzuivere steekpass op Roy Zwagemaker. Uitstekende balcontrole, recht voor het doel. BAM(nbm). 0-1. Gezien op basis van de gespeelde minuten, terecht. Valken controleerde de wedstrijd en Spirit leek een koppositie niet waardig. Toen het omslagpunt bij een wissel aan de kant van Spirit. De nummer 9 en waarschijnlijk de topscorer in de 7e klasse kwam erin. Valken 3 kreeg het moeilijk om de wedstrijd onder controle te houden. Je wist van te voren dat als de bal in de voeten van de loopnegen van Spirit kwam het gevaarlijk wordt. De voorspelling klopte. 1-1. De druk op de verdediging werd groter. Nog vlak voor de rust keek Valken 3 na een droomstart aan tegen een achterstand. 1-2. Tijd voor coach, Jelle Koopman, om in te grijpen.
Wat waren de opties; dubbeldekken, vaste man op de loopnegen of een doodschop. Alhoewel er stemmen waren voor het laatste in de vorm van Niels van ’t Hoff. Besloot Coach (tegenwoordig de officiële naam van Jelle. Dit is dus geen zelfstandig naamwoord, waardoor een ‘de’ voor het woord ‘coach’ niet nodig is. Een hoofdletter daarentegen is bij deze dan wel van toepassing), om Bas Dobbelaer vast op de loopnegen te zetten. Op zich een goede beslissing van Coach. Normaal kan Bas namelijk elke snelle spits uitstekend bijhouden, maar dit was de overtreffende trap. Verder was Coach nog wel te spreken over de eerste helft en schatte Coach de kansen nog in op ‘mogelijk’. Op naar de tweede.
Fluitsignaal tweede helft. De wind was nog niet helemaal gezakt. Corners kwamen niet aan, vrije trappen gingen over. Valken had het nog steeds lastig. De strijdlust van het team werd in de tweede helft eenmaal beloond met een jaagactie van ons roofdier, de Hyena oftewel Bas Gagliardi. Een terugspeelbal van de keeper die onder druk werd gezet door de Hyena en de bal voor het uitverdedigschot kon tegenhouden en in het doel van Spirit kon tikken. Dit was helaas al de 3-2. Verder vooral de complimenten aan het team voor de uitstekende werklust. Michael Timmer was hier vooral een goed voorbeeld van, wellicht had hij zich beter van tevoren moeten inoliën als een Turks worstelaar. Op links kwam de middenvelder van Spirit weinig in actie bij balbezit voor de Valken. Jeroen Goedhart en even later ook Erwin Groot probeerden hier telkens van te profiteren. Het probleem was dat hun deze man met oranje haar, aangesproken met de naam ‘wortel’, bij eigen balbezit vol in actie kwam, waardoor het terugrennen en meeverdedigen na 10 keer een beetje vermoeiend werd. Letterlijk en figuurlijk. Toch was dit dé manier op nog enig druk uit te oefenen op het doel van Spirit. Het mocht niet baten. Het verdere verloop van de wedstrijd kan in cijfers worden uitgedrukt. 7-2. Jammer maar helaas.
Het is raar om te zeggen dat er extra rekening met één speler moet worden gehouden. De vraag is dan, hoe pak je dit aan. We kunnen op basis van het eerste half uur en de rest van de wedstrijd wel zeggen dat het voor Spirit een duidelijk verschil is als deze ene persoon mee doet of niet. Spirit staat nu bovenaan en maakt een goede kans om te promoveren. Wellicht over twee jaar als Valken ook gepromoveerd is, pakken we ze.
Valken 3 bedankt hun meegereisde supporters naar het koude noorden en Theo Hofland en zien jullie graag terug bij de volgende wedstrijd. (over 2 weken)
