Vrijdagavond, de vaste trainingsavond. Nadat al meerdere malen werd duidelijk gemaakt dat de trainingsopkomst te laag was de laatste weken, was het dit keer wel druk op het trainingsveld. Maar liefst 12 man was fanatiek bezig met oefeningen die werden geleid door Dennis Hofland. Allemaal waren we ervan overtuigd dat er de komende weken punten moesten worden gepakt. We hebben namelijk op papier niet de sterkste tegenstanders op het programma staan.
Een week lang prachtig weer gehad in Nederland. Ook zondag was er weer een lekker zonnetje tevoorschijn gekomen, zelfs in Medemblik, waar wij onze 16e competitiewedstrijd gingen afwerken. Via verschillende andere tegenstanders waren we er al achter gekomen dat dit een team was die kon zeiken en zuigen op de tegenstander. Zaak is dus om dit te negeren voor zover mogelijk. We waren nog bezig met de warming-up, toen de scheidsrechter 10 minuten voor de aanvangstijd aangaf al willen te beginnen. Wij trokken ons hier niks van aan, want een goede warming-up is noodzakelijk om blessures te voorkomen. De scheidsrechter werd overigens door sommigen gekenmerkt als een look-a-like van de dokter van de Westerbuurt. Gelukkig had deze man zijn mobiele telefoon wel netjes thuis gelaten.
Dit keer helaas minder supporters dan de aangegeven graden op de kwikmeter. Toch was de familie Hofland trouw afgereisd naar Medemblik om een potje voetbal te zien. De wedstrijd zelf begon van onze kant zoals ‘gewoonlijk’ weer te slap. Medemblik 4 zette vanaf de aftrap direct druk wat ons in de problemen bracht. In de eerste 5 minuten ging er een speler van Medemblik naar de grond in de 16 en de scheidsrechter besloot om een penalty te geven. De afgelopen tijd hebben we toch al veels te veel penalty’s tegen gekregen. Vaak worden ze dan wel gemist, maar deze werd strak in de hoek geschoten, 1-0 voor Medemblik. Medemblik bleef druk zetten en zij kwamen al snel op een 2-0 voorsprong. Alweer snel op achterstand gezet door de tegenstander. Het enige voordeel was dat er genoeg tijd was om dit weer weg te werken. Het vervolg van de eerste helft was meer voor ons. We werden steeds sterker en om het middenveld extra te versterken werd voorstopper Ron naast mid-mid Roy gezet. Onder andere linksbuiten Robin was met een knap schot in de korte hoek nog erg dicht bij de aansluitingstreffer, maar helaas bracht de keeper goed redding. Tien minuten voor rust werden we nog opgeschrikt door een noodkreet van Sam die een harde trap op z’n benen kreeg. De ‘Hyena’ verving hem, maar achteraf bleek het met Sam gelukkig mee te vallen.
In de rust werden er weer een paar zwakke punten van ons besproken en opgelost. Roy had wat last van een blessure en werd vervangen door Sam. De tweede helft lieten wij echt zien dat we bij vlagen goed kunnen voetballen. Medemblik kwam eigenlijk nauwelijks meer tot echte kansen, wat vooral de verdienste was van het sterke blok achterin van Jouke-Niels-Sven en sluitpost Jeroen. Niels, die deze wedstrijd de positie van Bas Dobbelaer als laatste man moest overnemen, maakte de rest van de wedstrijd een goede indruk.
Het spel van Valken 3 werd de tweede helft symbolisch weergegeven door Michel, die na een goede combinatie met Erwin een weergaloos ‘hakje’ liet zien. Ook Ron was vooral met goed spel en verschillende solo’s ook duidelijk aanwezig. Maar ja, kan je nog leuke acties maken, uiteindelijk gaat het er om dat die bal in het net beland. Dit snapte Robin ook wel en gaf na goed doorzetten een pass op Michel, die deze beheerst afrondde. De aansluiting was een feit. Tien minuten voor tijd kwamen we helemaal terug: na een schot vanaf links was de keeper niet overtuigend en maakte invalspits Roy van dichtbij de 2-2. Helaas konden we de winst dit keer niet helemaal binnen slepen maar mogen we wel tevreden zijn over de inzet en het vertoonde spel.
Voor de wedstrijd werd er nog verteld dat Medemblik behoorlijk kon stoken bij de tegenstander. Dit hebben we vooral gemerkt aan rechtsbuiten Achmed en zijn achterneef Mo die op het middenveld stond. Vooral eerstgenoemde liep onnodig te beuken en maakte verschillende harde overtredingen. Onze linksback kon zich helaas niet in houden en liet zich uitlokken door deze man. Gelukkig waren de meeste andere spelers van de tegenpartij slim en sportief genoeg om de eigen spelers zoveel mogelijk in toom te houden. Michel kwam erachter dat de vader van deze persoon stilletjes de hele wedstrijd naast onze dug-out zat. De vader had aan drie woorden genoeg: ‘Schande voor familie’ met een typische Turkse s-c-h.
Al met al mogen we tevreden zijn met het vertoonde spel vandaag. Helaas konden we de vroege achterstand dit keer niet omzetten in een mooie overwinning. Volgende week reizen we af naar Zwaag om te spelen tegen de Westfriezen. Eerder werd thuis al gewonnen met 4-2 dus hopelijk kunnen we nogmaals van deze ploeg winnen.
Valken 3 bedankt zijn supporters en ziet u allen graag terug de komende wedstrijd!
Jelle Koopman ‘Coach’
