37 doelpunten voor, 46 tegen. Dat is de eclatante werkelijkheid van Valken na 16 competitiewedstrijden. 83 doelpunten in 16 potjes. Dat is meer dan 5 gemiddeld per wedstrijd. Er valt dit jaar genoeg te juichen of rouwen langs de lijn. Ook tegen Hauwert vielen de goals weer als rijpe appelen. Helaas voor Valken lang niet altijd in het goede doel.

Hauwert thuis. Om meerdere redenenen een speciale wedstrijd. Het afgelopen seizoen, in 5b, bestreden beide kemphanen elkaar 3 keer. Valken lachte als laatste door in de nacompetitie met 1-0 te winnen. Alle wedstrijden kenden een soortgelijk spelbeeld. Een iets beter voetballend Hauwert, tegen een verbeten knokkend Valken. Uiteindelijk mocht na Valken ook Hauwer promoveren.

Eerder dit seizoen behaalde Valken op bezoek in Hauwert opnieuw een minimale lelijke overwinning (0-1). Achteraf de enige wedstrijd waarin de heilige 0 kon worden gehouden.

Vandaag stond het leven er anders voor. Met een nieuwe coach langs de lijn en een heel ander team dan toen probeerde Valken voor de eerste keer dit seizoen een thuisoverwinning te halen. Afwezig waren: Chris, Erik en Niels T. Rob begon voor het eerst op het middenveld en Sam stond voorin. Kryn de Groot nam de vlag ter hand en Mats verzorgde de lunch. Laatstgenoemde wordt weer regelmatig gesignaleerd op het trainingsveld. Wie weet komt hij dit seizoen nog terug binnen de lijnen.

Valken startte agressief en dat resulteerde direct in een aardige kans. Rick kopte tegen de lat. Hauwert had het moeilijk met de opponent, maar zag voldoende mogelijkheden om zelf gevaarlijk te worden. Effectiviteit mag de tegenstander niet ontzegt worden, want de eerste kans lag meteen in het mandje. Een knappe actie op links werd vervolgd door een prima voorzet. De alerte spits kopte bij de eerste paal raak.

De tegenvaller was nog geen reden tot paniek. Valken zette weer aan en zag Mark bijna de 1-1 maken. Hij mikte uit een voorzet van Rick de bal net naast de paal. Daarna volgden nog diverse schermutselingen voor de Hauwert-goal, maar tot doelpunten leidde dit niet helaas. Dat gebeurde aan de andere kant wel. Edwin werd verrast door een mooie lob van de kleine spits. Diezelfde spits profiteerde enkele minuten later van een slippertje van onze doelman. Toen stond het zomaar binnen het half uur al 0-3.

De Valkeniers praatten zichzelf moed in tijdens de rust, maar veel effect sorteerde dit niet. Het publiek had de koffie nog niet achter de kiezen of de allesbeslissende 0-4 lag er al in. Vanaf de aftrap combineerde Hauwert zich wel heel makkelijk door de verdedigingslinie heen. Vreemde gewaarwording.

De kleine spits deed daarna Valken nog meer pijn toen hij wederom met een handige lob Edwin het nakijken gaf. En zo was het 0-5. Een op het oog gelijkwaardig duel dreigde op een enorme afstraffing uit te lopen.

Gelukkig vond Hauwert het hierna wel prima. Het laatste half uur rechtte Valken haar rug en ging op zoek naar eretreffers. Kansen waren er wederom voldoende. Rick raakte tot 2maal toe de lat en Mark raakte en passant ook nog de paal. Daarna was het op met de pech, want Rick tikte een voorzet van Jelle binnen. Hij reageerde in de slotfase ook alert op een mispeer van de linksachter en kopte bij de 2de paal in. Tim Groot ging daarna nog gewillig naar de grond en versierde daarmee een pingel. Wederom onze veteraan Rick was degene die dit buitenkansje uitpakte. Daarmee scoorde hij een hattrick, zonder waarde verder, want niet lang daarna floot de arbiter voor het laatst. 3-5, een mooie uitslag al heeft dit voor Valken verder geen enkele waarde.

Volgende week mag Valken gelukkig weer uit voetballen. Het is gebleken dat de ploeg zich prettiger voelt op vreemd terrein. Komt allen, doelpunten gegarandeerd!!