Het Hemmer thuispubliek was dit seizoen nog niet bepaald verwend. Valken 1 rijgde verliespartij op verliespartij aaneen. Dit in tegenstelling tot de uitbalans die met 14 punten uit 8 duels zeer behoorlijk genoemd mag worden. Door met name de waardeloze thuisresultaten ligt het degradatiespook nog zelfs op de loer. Overigens hebben de tegenvallende resultaten geen enkele invloed op de beleving en sfeer binnen de ploeg. Waarvoor hulde. Iedere wedstrijd gaat iedereen er opnieuw voor en iedere wedstrijd zijn er mogelijkheden genoeg om een goed resultaat te behalen.
Met een programma voor de boeg wat er niet om liegt (Wherevogels en Forward uit) stond er extra druk op het duel van dit weekend. Want, laten we eerlijk zijn. Grasshoppers thuis is op papier een te nemen horde. Hoewel de Opmeerders (of is het Hoogwoud?) veel meer punten hebben dan de Valken, valt ook vooral hun wisselvalligheid op. Bovendien was er eerder in het seizoen tijdens de 1ste krachtmeting van niveauverschil geen sprake. Met andere woorden: deze ploeg ligt ons wel, was de conclusie (en vooral hoop).
Het goede resultaat moest behaald worden zonder Rick H, Mike H., Edwin V. en Niels F. Niels F? Ja mensen, de backpacker is terug uit Australie, maar natuurlijk nog lang niet fit genoeg om meteen aan te sluiten. Hij mocht zijn qualities bij het 2de showen. Sam, Tim en Rick R. mochten de bank warm houden op deze natte zondagmiddag. Edwin mocht door afwezigheid van zijn neef weer in de goal.
Tja en dan de wedstrijd. Wat moet ik hierover schrijven? Laat ik positief beginnen. Er werd gestreden voor iedere centimeter. Verdedigend was iedereen messcherp. Zowel middenveld als verdediging maakten de tegenstander het voetballen onmogelijk. Eigenlijk werd er maar 1 kans weggegeven in de eerste helft. Edwin werd in zijn gebiedje wel erg hard belaagd. De scheidsrechter die verder prima floot, vond het allemaal best en de scrimmage die daarna ontstond leverde wonderwel geen doelpunt op voor de uitploeg.
De aanvallende intenties van Valken sneeuwden een beetje onder in vergelijking met de verdedigende uitvoering. De oudjes in de spits (dan weet u wie ik bedoel), kregen niet veel kansen om zich te onderscheiden. Eenmaal leek Lennard te scoren uit een terugtrekbal van Mark. Zijn schoot werd knap geblokt door een meegelopen verdediger. Verder bleef het “gevaar” beperkt tot voorzetjes en hoekschoppen. Dit leverde al met al een verdiende brilstand op bij de rust.
Pechvogel van de 1ste helft was Chris. Die moest na 17 minuten het veld verlaten met een scheur ter hoogte van zijn wenkbrauw. Het zit de laatste man dit jaar niet mee, want hij was net 2 wedstrijden terug van een serie slepende spierblessures. Laten we hopen voor hem dat de schade ditmaal meevalt.
De 2de helft gaf ongeveer hetzelfde beeld. Grasshoppers had wel meer balbezit en leek een overwicht te ontwikkelen. Heel spannend werd het allemaal niet voor de goal van Edwin. Eigenlijk creëerde de tegenstander geen enkele kans van betekenis. Ik kan het mij tenminste niet herinneren.
Met vers bloed probeerde Valken het tij te keren. Sam kwam erbij op rechts en dat was geen verkeerde zet. Met enkele acties stichtte hij onmiddellijk onrust in de Grasshoppper verdediging. Toch waren het uiteindelijk de oude mannen in de spits die het verschil op het scorebord tot uiting brachten. Een stief kwartiertje voor tijd verzond Lennard een lage voorzet richting 2de paal waar Mark net op tijd arriveerde om de bal binnen te tikken.
Even later had Rob de beslissing op de schoen. Zijn vrije trap strandde in de muur, maar de rebound leek een stuk eenvoudiger. Helaas drukte bij de bal tekort en het leer verdween over de bomen richting trainingsveld. Gelukkig voor Valken was het daarna wel raak. Mark speelde zich vrij en vond wederom bij de 2de paal zijn maatje in de spits die gehinderd binnen kon tikken.
De slotfase bracht niet het gevreesde offensief van Grasshoppers. Met Rick Raven als solide linksback bleven de stellingen zo goed als gesloten. Een groot complimenten voor verdediging en middenveld.
Zo mocht Valken eindelijk haar eerste thuisoverwinning bijschrijven. Voor het eerst heerste na afloop gezelligheid in de kantine. Als je dan toch niet zo vaak wint, doe het dan in godsnaam thuis, want dat is alleen maar goed voor de kantineomzet. Laat dat de belangrijkste les van dit weekend. Dat wil niet zeggen dat komende zondag opnieuw voor de winst moet worden gestreden. Wherevogels uit. Je weet het maar nooit.
Tot dan.
