Vandaag stond de uitzwaaiwedstrijd op het programma. Nog 2 nachtjes en dan gaan we op het vliegtuig richting Bali. Toch wel lastig om je dan nog op te laden voor een duel tegen grijze muis Medemblik. Zou je denken tenminste. Aan de voorbereiding lag het dit keer niet. Eerst mochten we smullen van de heerlijke appeltaart van Bram. Zelf gebakken heb ik vernomen. Knap hoor Bram, of moeten we moeder Kamerman bedanken??

Nog een luxe was dat we in eerste instantie dezelfde opstelling op papier hadden als vorige week. Dat kunnen maar weinig Kootses zeggen denk ik. Dat feest werd helaas voor hem en voor ons door Jesse in de war geschopt. Hij bleek tijdens de warming-up toch iets teveel last te hebben van zijn knie. 1 wissel betekende meteen 5 plaatswisselingen. Twan was de grootste pineut, want hij werd van rechtsvoor, laatste man gezet.

Kort had ik nog even angst dat de tegenstander niet zou komen opdagen. Gelukkig zag ik zo’n 20 minuten voor aanvang een aantal pubers met vreemde tassen het terrein op strompelen. Op dat moment stond Valken A1 al lang en breed op het veld. Heel fel ging het allemaal niet, maar in vergelijking met de tegenstander viel dat ook wel weer erg mee.

Een guur windje stak op over veld B toen scheidsrechter Bakker voor het begin floot. Maar al snel kreeg begeleiding en publiek het al een stuk warmer. Kor scoorde vroeg in de wedstrijd met een mooi curve-schot in de verre hoek de 1-0. En een minuutje later liet onze topschutter een veel makkelijkere kans liggen door op de paal te schieten.

Valken was veel beter, zoveel was wel duidelijk na een kwartiertje spelen. Vriend Mike maakte het nog even spannend door een bal zomaar in de voeten van de tegenstander te spelen. De spits die vervolgens de bal kreeg stiftte de bal uiterst secuur 10 meter naast. Ik meen dat het anders buitenspel zou zijn geweest. Hoe dan ook, we waren wakker geschud. Even voor de goede orde, Mike speelde verder foutloos. De terugspeelballen van Bram, Pascal en Twan hield hij knap uit de goal., Daar moest hij het mee doen, want schoten van de tegenstander waren er niet.

Goed. Valken ging beter spelen en dat kwam tot uiting in de stand. Jaap van Leijen zorgde voor de 2-0 en 3-0. Vooral de 3-0 was een mooie aanval met Jacco in de belangrijkste bijrol. De 4-0 en 5-0 kwamen van de voet van onze spits zelf. De 5-0 was een handige hakbal achter het standbeen. Verder waren er nog een handvol kansen die gemist werden.

In de rust gaf Kor aan liever in de wissel te gaan. Hij moest later die middag nog bij ons vlaggenschip aan de bak. Geeft helemaal niets, want Kenny vulde het leeggevallen plek simpel op. Betekende wel weer de nodige mutaties, maar met een 5-0 stand en een geweldige trip in het vooruitzicht kon ons weinig gebeuren. Jordi-Mike wenste ons nog een fijne reis waarna het verplichte nummer wat wij 2de helft noemen aan kon vangen.

Zonder Kor op “10” vreesde ik even voor wat onwennigheid. Niets was minder waar. Jacco nam de positie prima waar en ontpopte zich als “man of the match”. Rick, de eerste helft nog wat ongelukkig in de afronding, maakte de 6-0 met een hakbal achter het standbeen. Een kopie van de 5-0 van Jacco, maar dan vanaf de andere kant. Ditmaal was Twan (intussen in de spits geposteerd) de aangever. Daarna werd de doelpuntenmaker gevloerd binnen de zestien. De pingel werd verzilverd door Mike die daarmee nog wat calorieën verbrandde.

Na de 7-0 volgde een mindere fase van de thuisploeg. Medemblik rook haar kansen om een doelpuntje mee te pikken. Enige pech hadden ze wel toen ze via een inzet de lat raakten. Daarna nam Valken het initiatief weer over. De toeschouwers kregen nog 2 doelpunten en vele missers te zien. 8-0 Rick Vriend (mooi schot in de bovenhoek) en 9-0 Jeffrey (rebound elegant met binnenkantje voet in de kruising) waren het slotakkoord van een eenzijdige wedstrijd.

Wederom haalden de mannen een goed niveau. Veldspel was bij vlagen prima. Verdedigend stond het prima. Kortom, we hebben niets te klagen. Helaas laat de concurrentie nauwelijks punten liggen. De 3de plaats is een aardige plek en wellicht conform de verhoudingen in de poule. Toch hopen we na de winterstop nog een stappie te maken en aan te haken bij de top 2. Wie weet.

Nu gaan we eerst iets anders doen. Al onze belevenissen zijn terug te vinden op www.clublinking.nl of via Facebook.

Anders zie ik jullie allemaal bij de nieuwjaarsreceptie of op het veld ergens in februari. Vanaf nu gaan we duimen voor een Elfstedentocht.