Na de nederlaag van gisteren eiste de meegereisde F-side en directie natuurlijk maatregelen. Koots had daarom in overleg met de plaatselijke autoriteiten een korte hoogtestage geregeld in ochtend voor de volgende vriendschappelijke interland tegen Serrit 1. De hoogtestage bestond uit een 2 uur lange wandeltocht door de Balinese bergen.
Het idee was om het gemis aan levenservaring en fysieke kracht te compenseren met extra rode bloedcellen. Dat was misschien wel gelukt, maar de tocht had toch de nodige verzuring in de spieren veroorzaakt. Daarom stonden Koots en Directie niet geheel zorgeloos langs de lijn voor de aftrap van het duel die in hetzelfde stadion werd afgewerkt als gisteren.
Waren de jongemannen van gisteren nog begin 20. De mannen die we nu moesten bespelen hadden hun jeugdjaren al lang achter zich gelaten. Niet getreurd. Het Hollandse voetbal Gogme zou ditmaal zwaarder wegen dan het Balinese enthousiasme.
De plichtplegingen en voorbereidingen gingen al een stuk vlotter dan gisteren. Daardoor begon de wedstrijd zowaar bijna op tijd. Er waren nog altijd geen lijnen, maar de wedstrijd van gisteren had al bewezen dat dat eigenlijk geen gemis hoeft te zijn met 2 objectieve lijnrechters langs de kant. Het weer was veel beter en de lokale Balinezen wisten ook makkelijk de gang naar het stadion te vinden. Zo kon in een gezellige atmosfeer de wedstrijd aanvangen.
Valken begon furieus aan het duel. Ik lieg niet als ik schrijf dat we minimaal 5 100% kansen wisten te creëren. Iedere keer was het recept hetzelfde. Korte combi’s op het middenveld en een diepe bal over de verdediging. Twan en Jaap P. kwamen iedere keer vrij voor de keeper. Slechts eenmaal werd een kans gepromoveerd tot doelpunt. Het was Twan die zijn 2de Balinese doelpunt maakte. Hij kroonde zich hiermee tot all-time topscorer van Nederlandse afkomt op Bali.
Valken bleef beter, maar wist het net niet meer te vinden. Dat deed de tegenstander helaas wel. Feitelijk betrof het de eerste keer dat de ploeg over de middenlijn kwam, maar ja die tellen ook. Het bleek wel de ommekeer van de tot dan toe eenzijdige wedstrijd, want Serrit (uitspreken als Serreriet) werd brutaler. Mike moest tot de rust meerdere malen redding brengen.
Na rust enkele wissels om de energie van het begin terug te krijgen. Dit was echter onbegonnen werk. Alle ervaringen en vooral de hitte (35 graden) en het vele klimwerk eerder op de dag begonnen hun tol te eisen. Toch werd er door de meesten hard gewerkt om een goed resultaat neer te zetten. Na een 2-1 achterstand was het linksback Rick die na goed doorzetten aan de linkerkant de bal laag in de hoek poeierde: 2-2. Even later deed Twan hetzelfde aan de rechterkant. Maar in plaats van voor te zetten schoot hij zelf. 3 spelers stonden klaar om de vrije kans zo in te tikken. De weg naar eeuwige roem had de Balinees topscorer duidelijk verblind.
De slotfase was rommelig maar enerverend. Serrit kwam weer op voorsprong door een Lucky kopbal die via het lichaam van Bram in doel belandde. Daarna werd een geheel vrijstaande Twan volledig onterecht voor buitenspel afgevlagd en gefloten. De aanval erop besliste de thuisploeg de wedstrijd definitief. Het moet gezegd, een prima goal. Een mooi schot in de recht bovenhoek voorafgegaan door een combinatie over meerdere schijven.
Helaas dus weer verloren. Het mocht de pret niet drukken. Iedereen wilde met de jongens op de foto. En de vele bedankjes en buigingen maakten duidelijk dat men vooral ontzettend blij is dat wij hier zijn. En dat zij het als een eer zien om tegen “the Falcons” te mogen voetballen.
Morgen spelen wij een vriendschappelijk duel tegen een regioselectie. Geen idee wat dit nu weer brengt. De jongens hoopten nu wel een keer tegen leeftijdsgenoten te kunnen spelen, maar garanties heb je hier nooit. We gaan het zien. In ieder geval betekende deze dag en wedstrijd opnieuw een prachtige ervaring voor ons allemaal. Alleen de druk op de Koots worden groter en groter. De meegereisde directieafgevaardigde Heer Bosch, die toevallig ook op dezelfde kamer slaapt, heeft in de lokale pers aangegeven, nog altijd voor de volle 100% achter Koots te staan. Hij moet dus nu helemaal op zijn tellen passen.
Tot gauw
Koots
