Na het mooie verslag van collega auteur Ruud, kan ik niet achterblijven. Terwijl op veld B Valken 3 en 4 hun titanenstrijd aan het uitvechten waren, was op veld A een niet minder beladen duel aan de gang. Een onderling duel tussen en met Valken selectieleden en Veteranen.
Voor het eerst in jaren werd gekozen voor een mix. Het niveauverschil tussen de jonkies en oudjes was de afgelopen jaren de groot geworden. We konden het de jonkies niet aandoen ze af te slachten met een spannende 2de competitiehelft in het vooruitzicht.
Joris Groot en Piet Portegies hadden de selecties samengesteld en hadden dit naar eer en geweten gedaan. 1 Valken team speelde in het rood-groen. Het andere team speelde in een diepblauw uittenue. Vanaf nu zal ik schrijven over Valken Thuis en Valken Uit.
Helaas heb ik op moment van schrijven niet meer de exacte samenstellingen in mijn hoofd. Laten we het erop houden dat beide teams qua spelersmateriaal ongeveer gelijk verdeeld waren.
Valken Thuis speelde de eerste helft richting de kantine. Althans, dat was de bedoeling. Ze kwamen er in de eerste 15 minuten niet aan te pas. Valken Uit, onder aanvoering van een sterke as met Nobi, Roan en Sam, nam het heft in handen. Linksvoor Jeen had al na 10 seconden recht op een pingel toen hij gevloerd leek te worden door Goalie Loek. De sterk leidende scheidsrechter P. Koster woof dit gedecideerd weg. Even later had Jeen opnieuw kans, maar produceerde hij een natte grondtol, in plaat van een nitraatbom.
Toch kwam Valken Uit op voorsprong. Roan vond de dieplopende Sam die vrij voor Loek geen fout maakte. Valken Thuis had wel 2 aardige kansen via de sterk spelende Sjaak Laan. Ook hij produceerden, net als zijn collega Kersten aan de overkant, slechts 2 slappe oliebollen.
Na de verdiende openingstreffer nam Valken uit wat gas terug. Daarnaast was het de ervaren Jan Koster zijn ploeg, Valken thuis, de boel beter wist te organiseren. De wissels aan beiden kanten waren ook in het voordeel van de Roodgroenen. Coach Portegies van Valken Thuis had goed gezien waar de rotjes tussen het siervuurwerk zich bevonden.
En zo werd het steeds meer een wedstrijd. De laatste 10 minuten van de 1ste helft sloeg Valken Thuis toe. Hier kwam het nodige geluk bij kijken. Jos Dalmulder schoot subtiel met zijn binnenkant voet de bal in het kruis. Enkele minuten daarna schoot Mark Dop raak vanaf een meter of 20 nadat hij per toeval de bal ontving van de tegenstander. En enkele tellen voor rust scoorde opnieuw de scherpe Dalmulder toen hij een mislukte voorzet van Mark via de paal plotsklaps voor zijn voeten kreeg.
Rust 3-1.
Valken uit gaf zich nog niet gewonnen. De ploeg zette een hevig offensief in om de aansluitingstreffer te maken. Er werden ook diverse kansen gecreëerd, maar die bal wilde om de 1 of andere reden maar niet in doel vallen. Had ook te maken met doelman Loek en de strakke organisatie achterin.
Valken thuis scoorde wel. Ukit feitelijk de eerste kans na rust schoot Sjaak Laan de bal subtiel over de uitgekomen Theo Hofland in doel. Het duel leek nu gespeeld, maar daar dacht Sam Vroling anders over. Hij maakte na dom balverlies van de tegenstander al snel de 4-2. Opnieuw probeerde Valken uit nog de aansluitingstreffer te maken. Maar de kalkoen was op bij de donkerblauwe mannen. Een enkeling vroeg zelfs aan de scheids of het niet al afgelopen was. Nee dus. Valken Thuis counterde in de slotfase simpel naar 2-6. Eerst was het Jos die vanuit vermeend buitenspel in 2en Theo versloeg. Het slotakkoord was voor Kees Kok die met een gluipering balletje in het hoekje Koning Hofland wederom het nakijken gaf. Daarna werd nog een paar keer het aluminium geteisterd, maar goals vielen er niet meer. Arbiter Koster floot voor het eind en alle spelers verlieten tevreden het veld met de gezellige Nieuwjaarsborrel in het vooruitzicht.
Eindstand 6-2 voor Valken Thuis.
Volgend jaar toch nog iets beter mixen?
Allemaal nog de beste wensen!!
Groet
Mark Dop
