9 februari stond in de boeken als een “probleemzondag” vanwege de vele afwezigen door weekendjes weg/wintersport.
Gelukkig was het eerste elftal vrij en kon het tweede rekenen op aanvulling van bovenaf.
Dat was genoeg reden om de wedstrijd graag te willen spelen en helemaal omdat de tegenstander op de laatste plaats staat en 6 punten minder heeft.
Een directe concurrent op 9 punten kunnen zetten is natuurlijk een prachtige uitdaging!
Om 10:15 uur moest iedereen in de kantine/bestuurskamer zijn voor een heerlijk ontbijtje welke was geregeld door Kees.
Zeer verontrustende blikken op de klok die op 10:14 uur sprong en wij nog niets hadden vernomen van Jeen, de man die normaliter als eerste een “check” geeft op onze mobiele communicatie……..
Op dat moment dendert de deur open en staat daar een imposante, bleke, grote onder de verf zittende kerel die luistert naar de naam Jeen Kersten.
Het volgende moment trof Rick Besseling een vreemd plekje aan op een broodje en trok een gezicht van een oorwurm………..waarop de kleinste van het gezelschap hem zei: “niet zo zeiken Rick, truckers vreten toch alles”!!
Na een gezellig ontbijtje en een duidelijke wedstrijdbespreking was (volgens mij) iedereen ervan overtuigd dat er echt iets op het spel stond vandaag.
Niet bepaald een zomerse dag, maar gewoon hondenweer en doe daarbij een windkracht 8 en je begrijpt dat het publiek niet in grote getale was komen opdraven………….
Zoals elke wedstrijd spelen we graag de tweede helft richting de kantine en dat kwam er vandaag op neer dat we de eerste helft tegen de wind in moesten spelen.
Dat was bepaald niet makkelijk te noemen en gezegd moet worden dat Zouaven het met de wind in de rug prima en slim speelde.
Ondanks dat kwamen wij er een aantal keren prima door, maar helaas werden de kansen niet verzilvert door onze voorste linie.
Na 13 minuten lag de bal opeens achter Loek en dat was dan ook een behoorlijke domper.
Vervolgens gebeurd er van alles waarbij Zouaven vol op de aanval ging en ons doel belegerde met veel kansen als gevolg.
Loek hield er nog een paar mooie ballen uit, maar kon niet verhelpen dat er toch nog voor de rust twee ballen achter hem belande 0-3.
In de rust toch wel wat hangende koppies, maar al snel kwam de overtuiging dat wij er ook makkelijk 3 of meer kunnen maken!!
Vast zetten rond hun zestien en de kansen afmaken was de opdracht voor de tweede helft.
Een lichtgeblesseerde Mats werd vervangen voor Jelle de Groot die daarmee na maanden van blessureleed zijn rentree ging maken!
Al snel het voorspelde wedstrijdbeeld waarbij wij het doel van De Zouaven onder vuur namen, maar waar we het seizoen al tegen aanlopen, de kansen niet af kunnen maken……….
Hun keeper ranselde er ook veel uit met vuisten en voeten en voor we het wisten zaten we in de 70e minuut en was de stand nog steeds 0-3……
De moed zakte in de schoenen, maar dan toch in de 72e minuut een aanval door het centrum waarbij Opa een ingespeelde bal met een subtiel hakje verwerkte tot een assist voor de mee opgekomen Jelle die de 1-3 tegen de touwen joeg!
Het geloof in een goede afloop kreeg daarmee en flinke push en nog geen 4 minuten later lag de bal er alweer in en dit keer een hard en droog schot van belieber Christiaan Steenkamp 2-3.
Ongekende krachten kwamen naar boven om op jacht te gaan naar de (dik verdiende) 3-3.
In de 86e minuut was het wederom Jelle die met het hoofd keihard de 3-3 op het scorebord zette!!
De laatste minuten werd er nog gezocht naar de 4-3, maar werd het zelfs bijna nog 3-4 en helaas trok de scheids geen blessuretijd bij en was de eindstand er één met een dubbel gevoel…..
Positief te noemen was de mentale weerbaarheid van alle spelers om in de laatste 20 minuten de 0-3 om te zetten in 3-3 door knokken en niet opgeven.
Een ander positief punt is de geweldige rentree van Jelle de Groot die met zijn spel en twee prachtige doelpunten direct aangaf een meer dan volwaardig selectiespeler te zijn!!
En niet het minst belangrijke is het feit dat we De Zouaven op 6 punten onder ons gehouden hebben door de late gelijkmaker!!
Volgende week vrij mannen!