De koptekst zegt eigenlijk al genoeg, maar ik zal er toch een paar woorden aan gaan wijden.

Vandaag tegen uit spelen KGB 2 en we kunnen gerust zeggen dat zij uit Bovenkarspel in zwaar weer terecht zijn gekomen.
Daar speelt “het probleem” dat een 3e elftal boordevol met spelers zitten die nog prima in het 2e mee kunnen ballen, maar ervoor kiezen om een balletje met vrienden te trappen (waar heb ik dit nog meer gehoord….?) Het resultaat is dat het 3e aldaar fier bovenaan staat in de vierde klasse en dat het tweede voor elke punt moet knokken in de derde klasse.

Maar goed, om 9:30 vertrokken we met 12 spelers en 9 auto’s vanaf het parkeerterrein om 9:45 uur aan te komen bij KGB en jawel, voor een vast hek!!
Gelukkig waren de kleedkamers wel open en zijn we daar gaan zitten en deden ook alvast de wedstrijdbespreking.

Deze is elke week vrijwel hetzelfde met de boodschap dat we de kansen moeten benutten en uiteraard achterin geen risico en de nul houden.
Op het veld aangekomen werd ik er door Jos op geattendeerd dat er een echte “opa Dalmulder” aanwezig was……….

Om 11 uur de aftrap onder leiding van een ietwat oudere en onzekere scheids zoals later zou blijken……………..
Onder een heerlijk novemberzonnetje zag iedereen een overweldigend begin van De Valken met als resultaat 4 corners in de eerste 6 minuten!
Een dwingend Valken was op zoek naar resultaat en dat kwam er……
In de 9e minuut werd Lennard randje strafschopgebied ingespeeld en deed vervolgens twee stappen naar voren om uit te halen, maar werd van achteren getackeld. De scheids floot terecht en gaf een penalty, maar vergat hij niet iets? Lennard was helemaal los en ging richting doelman………geen enkele straf voor de dader…………onvoorstelbaar maar waar!
De penalty nam Lennard zelf en de stand was 0-1

De druk bleef richting KGB doel en het verschil was schrikbarend groot en daarbij het gevoel dat we een levensgrote kans was om een keer te winnen van KGB 2 op hun eigen veld! In de 18e minuut een prima aanval over rechts waarbij uiteindelijk Bart de laatste tik gaf en de stand naar 0-2 tilde.

Dit was echt genieten en toen Mark Dop ook nog eens over de linkerflank doorging en alleen op de keeper afging om 0-3 aan te tekenen kreeg ik een heerlijk warm gevoel van binnen.

Maar helaas mistte Mark de kans en vanaf dat moment sloop er iets in de ploeg waar je als trainer geen vinger achter kan krijgen. KGB werd brutaler, wij hanteerde alleen nog maar de lange bal en prompt maken zijn in de 24e minuut zomaar de 2-1.

Richting de rust kregen wij nog enkele kleine kansen, maar creëerde KGB er vele meer en was het goed dat Mike een prima wedstrijd keepte zodat de 2-1 ook de ruststand was.
In de rust behoorlijke discussies over hoe de tweede helft aan te vangen, waarbij er verschillende meningen waren, maar één ding duidelijk was en dat was niet slap beginnen en knokken om “de tweede bal” in bezit te krijgen.

Helaas waren de gesproken woorden niet bij iedereen aangekomen en was het in de 48e minuut alweer raak en stond de 2-2 alweer op het scorebord. Het gemopper aan onze kant nam toe en het spel werd steeds
minder en toch kregen we nog genoeg kansen(jes) om de score uit te bouwen, maar missers en pech waren ons deel………..

KGB daarentegen voelde dat er meer te halen was en in de 63e minuut een onvoorstelbare pegel van ongeveer 35 meter die als een streep langs Mike ging en ontplofte tegen de binnenkant van de paal en vervolgens tegen het net knalde 3-2. KGB kreeg vleugels en de druk op ons doel nam toe waarbij handen en voeten nodig waren om de spitsten af te stoppen en dit uiteindelijk in een penalty resulteerde.
Maar onze aanvoerder was er ook helemaal klaar mee en schreeuwde de scheidsrechter toe dat het daarvoor al hands was van KGB en tot ieders verbazing gaf hij opeens een vrije trap aan De Valken!

Zeer vreemd natuurlijk want hij had allang naar de stip gewezen………
Neemt niet weg dat wij hierdoor nog in de wedstrijd zaten en op jacht gingen naar de 3-3, maar helaas in de omschakeling was het de nummer 7 van KGB (Pedro) die over de linkerkant de ruimte kreeg om vanaf punt zestien uit te halen en de bal onwaarschijnlijk mooi in het verste kruis verdween 4-2.
Met nog 15 minuten op de klok was het lastig, maar Valken liet het koppie niet zakken en uit de mooiste aanval van de dag via Jeen, Lennard was het uiteindelijk Jos die de bal achter de keeper deponeerde en de 4-3 was een feit.

In de laatste 10 minuten was het verbale geweld tot grote hoogte gestegen en was er van (goed) voetbal geen sprake meer.
De wedstrijd kreeg daarmee een minder leuk einde en helemaal gezien het feit dat we de wedstrijd binnen 20 minuten hadden kunnen beslissen………
Na de wedstrijd in de kleedkamer waren er nog felle discussies en frustraties, maar dat zegt ook wel wat over de bezieling van (bepaalde) spelers.

Wanneer we allemaal zouden zeggen “jammer wel leuk gebald vandaag” dan is dat nou ook weer niet echt motiverend.
Laten we het niet groter maken dan dat het is want we zouden bijna vergeten dat we het prima doen dit seizoen met 10 uit 8 staan we op een 8e plaats en dat met een smalle selectie en dus veel gastspelers!

Volgende week thuis tegen VVW en blijven de punten in Venhuizen!!