6 maart 2016…………….bij veel van onze spelers stond deze datum omcirkelt in de agenda!
Niet vanwege een afspraak bij de kapper of tandarts, maar de wedstrijd KGB 3 – Valken 2 stond op het programma!!

Voor aanvang van het seizoen worden zoals gebruikelijk de doelstellingen besproken en dat was voor Valken 2 “zo lang mogelijk mee blijven doen om het kampioenschap”!
We waren tot aan vandaag 12 wedstrijden onderweg en bovenstaande doelstelling lag nog binnen handbereik, maar dan mochten we de wedstrijd van vandaag zeker niet verliezen!

De stand tot vandaag: KGB = 13 gespeeld en 33 punten, Valken 12 gespeeld en 28 punten.
Dus 5 punten verschil en een wedstrijd minder………….
Het was bij iedereen duidelijk dat bij verlies wij voor 90% uitgeschakeld zouden zijn voor de titel.

In de dagen voor vandaag was de psychologische oorlogsvoering al begonnen met behulp van social media en werden er her en der wat ballonnetjes losgelaten omtrent spelers die wel of niet zouden spelen, maar uiteindelijk stond KGB op volledige sterkte om 11:30 uur op het veld!

Bij De Valken waren er enkele spelers die niet aanwezig konden zijn:
Helaas zat onze vaste verslaggever Jeen ergens in Malaga en druk bezig om daar een contract te bemachtigen als linksbuiten bij Malaga G1.
Beffrey zit ergens in Scandinavië op zoek naar geluk en liefde (de blonde meiden staan in de rij voor deze bruine troetelbeer….)en Jacco kreeg opeens de geest en pakte zijn tas om de wereld rond te reizen in de aankomende maanden.
Jelmer is de ongelukkige die wederom het gevecht aan moet gaan met een zware blessure, maar sterker terugkomt!
Jeroen Bosch heeft zich inmiddels in de kijker gespeeld bij onze hoofdtrainer en mocht ook vandaag weer aansluiten bij het 1e.
Dan nog Opa……………hij keek ook al maanden uit naar deze wedstrijd, maar prompt was hij de hele week ziek (van de zenuwen?).
Opa gooide geen handdoek in de ring, maar stond ietsjes bleek om 11:30 uur aan de start!

Vandaag begonnen we met Rick.B, Jaap en Rick.V op de bank en zoals altijd met Chris die de vlag (prima!) hanteerde!

Om 11:34 uur klonk het beginsignaal en maakte de bal de eerste omwentelingen op het A veld (kunstgras) van KGB.
Al binnen 30 seconden had het raak kunnen zijn want door een communicatiefoutje tussen de centrale verdedigers van KGB kon Edwin profiteren, maar kreeg de bal iets ongelukkig mee richting keeper die dan ook in kon grijpen.

Daarna was het aftasten, maar was KGB de bovenliggende partij en lieten, zoals altijd, het balletje prima rond gaan, maar gelukkig zonder echt uitgespeelde kansen te creëren.
Valken kreeg in de minuten daarna meer grip op de wedstrijd vanwege het (zoals afgesproken) vroeg druk zetten en het op tijd oppakken van doorschuivende spelers van KGB. Zij willen de ruimte om hun spelletje te kunnen spelen en zo kon je zeggen dat wij de wapens aan het afpakken waren door geen ruimte weg te geven.

Het eerste gevaarlijke moment van onze kant was dan ook meteen raak!
Opa kreeg de bal op rechts en ging een avontuur aan richting achterlijn, piepelde onderweg twee spelers en werd half getackeld, maar al struikelend bleef hij overeind en gaf de goedleidende scheids voordeel.
Eenmaal aangekomen bij de achterlijn lag hij de bal terug op Niels en hij liet zich deze kans niet ontnemen en bracht de 0-1 op het (verdwenen?) scorebord!

De oude sluwe vossen gingen wat mopperen, maar kregen tevens ook kansen op de gelijkmaker. Helaas voor hun steekt Paul al weken in een uitstekende vorm en redde bekwaam op enkele schoten van KGB.
Valken kreeg meer kansen, maar de keuzes in de voorste linie waren niet altijd de goede en zo bleef KGB leven en hopen.
In de 30e minuut kreeg Niels op randje zestien al stuiterend de bal en met een halve volley promoveerde hij de bal tot een doelpunt! 0-2.
Met nog 15 minuten op de klok richting rust was het af en toe billen knijpen want de “nul” was uiteraard heilig.
In de blessuretijd van de eerste helft krijgt Valken toch nog een 100% kans, maar Opa ging voor eigen succes in plaats van de bal breed te leggen………

Rusten met een 0-2 voorsprong uit bij KGB…….daar hadden weinig mensen op gerekend!

In de rust waren we het snel eens dat de tactiek werkte en zo door moesten blijven gaan!

We stonden nog geen 2 minuten op het veld of de bal ging erg makkelijk op de stip en vele dachten “daar gaan we weer”………….
De pingel werd feilloos genomen en de stand was 1-2.

Er ontspon een mooi voetbalgevecht met, zoals een topper betaamt, her en der wat onderlinge irritaties.
In de 60e minuut was het tijd voor Opa om met zijn zieke lijf de douche op te zoeken.
Rick.B maakte zijn opwachting en kwam er snel achter dat invallen in zo’n wedstrijd best lastig is, maar pakte de draad alsnog positief op.

Het bleef lang 1-2 waarbij gezegd moet worden dat Valken de wedstrijd meerdere keren in het slot had moeten gooien door de verlossende 1-3 te maken.
In de 65e minuut viel Beun uit met een flinke ei op zijn knie……………en mocht Jaap zijn opwachting maken.

Toch gebeurde dat wel want in de 70e minuut kreeg Rukkie de bal en zoals zo vaak bedacht hij zich geen moment en haalde hard uit.
Het is dan vaak 50/50 waar de bal terecht komt (veld C of een mooie score) en in dit geval schoot hij de bal hard onder de keeper door en was de 1-3 een feit!
Uiteraard een heerlijk gevoel, maar echte opluchting was er nog niet want KGB gaf absoluut niet op!

Vervolgens kon Sammy niet verder vanwege kramp en kon ook Rick.V minuten maken!

Heel even ging men bij KGB over de scheef en deze actie werd door de scheidsrechter beloond met een gele kaart en 10 minuten uitsluiting.

De klok liep door en heel voorzichtig gingen we er in geloven dat wij de volle buit zouden pakken bij de nummer één!
In de 80e minuut maakte Niels aan alle KGB hoop een einde door zijn hattrick compleet te maken en prachtig hard en strak de 1-4 tegen de touwen te knallen!
In de resterende minuten had de stand uitgebouwd kunnen worden, maar de vele kansen werden niet benut en bleef de eindstand staan op 1-4

Na het eindsignaal was de ontlading dan ook zeer groot!
De felicitaties van de spelers van KGB werden dan ook met veel trots in ontvangst genomen.

Ook de coach van hen kwam naar mij toe en feliciteerde mij met de opmerking “dit is een mooi cadeau en nu niet meer weggeven richting titel”
Uiteraard een zure felicitatie want we hebben niets cadeau gekregen, maar KGB met de juiste tactiek en voetbal afgetroefd. (zoals Peter Kuiper beaamde)

Mannen, ik vond het vandaag absoluut een teamprestatie en hebben het heft nu in eigen hand!