Westfriezen F1 – de Valken F1 3 – 2.
Oeps, dat is effe schrikken, sinds mei vorig seizoen alleen maar winstpartijen en nu met 3-2 de pottebak op. Dat zijn we niet gewend. De jongens wisten ook niet hoe ze ermee om moesten gaan. Opeens kwamen er zomaar kwaaltjes de hoek om kijken, pijntje op de knie, pijntje in de ribben, hoofdpijntjes, mag ik wissel, ik wil niet op de goal, de tegenstander speelt veel te ruig en ga zo maar door. In een vlug tempo werden er ik weet niet wat voor excuses gezocht.

Maar zo erg was het helemaal niet, er werd keihard gewerkt. Al snel kwamen we met 1-0 achter, gezien het spel hadden we als toeschouwers het idee dat het wel eens een oprol partij kon worden, maar nee, het tegenovergestelde gebeurde. De Valken-mannen hervonden zich en al snel werd orde op zaken gesteld. 1-1 Door een mooie goal van Christian. We bleven drukken, Westfriezen was effe de kluts kwijt, even later kwamen we zelfs op voorsprong, 1-2. Mooi afgewerkt door Pim na een inzet van Christian. Dit wisten we vast te houden tot de rust.
De tweede helft met een andere keeper op de goal begonnen we uitstekend. Er was geen vuiltje aan de lucht, totdat we het met name fysiek (ze waren effe sterker) het af moesten leggen. De voorsprong van 1-2 werd omgezet in een achterstand van 3-2. Toen kwamen opeens de pijntjes… Maar toch, de laatste 5 minuten waren weer voor de Valken, helaas konden we dat balletje niet door de gele muur heen krijgen en als hij er al doorging, was daar die goed keepende goalie van de Westfriezen. Helaas, helaas, helaas, de scheids floot af. Einde zege-reeks. Ik moet zeggen dat de jongens het, gelukkig, weer snel vergeten zijn, ik heb het idee dat het bij mij harder aan komt dan die kereltjes……. (Het zal de leeftijd wel zijn!?)
Niet getreurd, in deze competitie, 3 gespeeld, 6 punten, lang niet gek!

Volgende week thuis 11.15 uur tegen de F1 van West-Frisia uit Enkhuizen, nieuwe ronde nieuwe kansen.
Tot volgende week,

Corrr