Het A-veld van De Blokkers lag er mooi bij. Enkele belangstellenden zetten daarom terecht hun vraagtekens bij het feit dat er volgens de gemeente nog niet op kon worden gevoetbald. De spelers werden echter resoluut doorverwezen naar veld E. Maar goed, dit veld had ook 2 doelen, dus er kon gevoetbald worden. Al lag er her en der een soort putdekselig atribuut in het veld wat een sliding tot een levensgevaarlijke missie maakte.
Ja mensen, het begin van een competitie met veel vragen. Want niemand, inclusief de spelers en trainers zelf, weet wat deze groep kan. De buitenwacht, en dan met name krant, radio en tegenstander, verwacht er niet veel van. De Valken is degradatiekandidaat nummer 1. Dit wordt door veel Valkenaanhangers onderkend na de rommelige voorbereiding. Echter, deze groep is maar wel even kampioen geworden en dat wordt je niet zomaar. Trainer de Haart is vastbesloten om dat kunststukje met zijn ploeg te herhalen. Al zal hij zelf ook angst hebben voor een zeperd. De bespreking was weer als vanouds op zijn ‘De Haarts’. Veel passie, motiveringen en met de vuist op tafel (en in zijn andere hand zijn papiertje).
De Haart had overigens reden tot klagen. De Purmerender kon bij voorbaat al een aantal namen van zijn lijstje schrappen. Remco en Ruud zijn bekende verhalen. Mike Leegwater geniet nog steeds een vakantie in Verweggistan. Dolph kon na zijn terugkeer daarvan moreel gezien nog niet worden opgesteld en André zat zijn lik op stuk schorsing uit. Bovendien begonnen Jos en John niet honderd procent fit aan de wedstrijd. Al met al een hele waslijst welke de groep sinds dag 1 teisert. Dat is al een heel verschil met vorig seizoen, toen blessures en schorsingen op 1 hand te tellen waren.
De Haart had dus heel wat spreuken nodig om iets uit zijn hoge hoed te toveren. Joris mocht weer op backpositie beginnen, terwijl Michiel aan de andere kant hetzelfde lot was toebedeeld. Verder waren de pionnen makkelijk neer te zetten. Dat is dan weer een voordeel als je niet zoveel spelers tot je beschikking hebt. Frank Lakeman, Mark Ruiter en de al genoemde Dolph namen plaats op de bank. Aangezien Peter Molenaar de vooerkeur krijgt boven Doelman Dekker, mocht laatstgenoemde zich daar bij voegen.
De wedstrijd begon zoals verwacht door de volgers. Blokkers met veel balbezit en veel bravoure. De Valken liet zich terugzakken tot even voor de middenlijn en hield de linies vrij compact. De thuisploeg tikte zich een ongeluk zonder een opening te kunnen vinden. Toch leidde het langdurige balbezit tot een soort onzichtbare dreiging. Voorin en op het middenveld was er constant beweging en sommige spelers van De Valken hadden moeite dit bij te houden. Daarom viel er af en toe toch een gaatje. De thuisploeg wist hier echter niet van te profiteren. Een enkele keer veerde het publiek op bij een actie van Kromheer of Obdam. Deze mannen krikken het niveau van De Blokkers duidelijk op. De Valken probeerde met felle uitvallen de verzwakte defensie te kraken. Dit lukte aardig, maar ook bij de Groenroden ontbrak het aan voetbalgochme. Vooral Martijn en Jos werden nog al eens boos aangekeken. Martijn had wel de beste kans, maar na een goede actie aan de zijkant verzuimde hij de bal af te geven. Zijn slappe schot verdwijnde in het zijnet.
Niet lang voor de rust was het zomaar 1-0. Het was de eerste goede aanval van de thuisploeg en achteraf gezien ook de laatste. Obdam ging goed door aan de linkerkant na een vermeende uitbal. Valken stopte met lopen, maar dat hadden ze beter niet kunnen doen. De ex-Hemmer had zodoende alle tijd om zijn voorzet op een Blokkerhoofd te mikken: 1-0. Hierna haalde De Valken de rust op het tandvlees. Mede door de warmte was het beste bij een aantal spelers er al vanaf. In de rust uitte De Haart zijn genoegen over het vertoonde spel.
Zonder John en met Dolph op zijn vertrouwde linksachter-positie startte Valken sterk aan de 2e helft. Blokkers werd tot ieders verrassing ver teruggedrongen. Om een lang verhaal kort te maken, ondanks ene handvol kansen c.q. mogelijkheden ging het leder er niet in. Mark en Lennard waren nog het dichtste bij een treffer. Mark werd over links weggestuurd door Jos, maar zijn schot ging rakelings naast. Lennard had nog de grootste kans. Op 2 meter voor doel werkte hij de bal naast, tot ontzetting van de Valkenaanhang.
Het laatste kwartier was de snit er een beetje uit. Valken kwam niet meer dicht bij de goal. Uitgezonderd een vreemde terugkopbal van een Blokkerverdediger. Blokkers had overigens de pijp al de hele 2e helft aan Maarten gegeven en die was lekker naar huis gegaan. Helemaal niets wisten ze te creëren. Ook Obdam, die zich met zijn gezeik niet populair maakte bij zijn dorpsgenoten, wist zich na een goede 1e helft niet meer te onttrekken aan de malaise. Van een ex-betaald voetballer hadden we meer verwacht.
Maar goed, geen punten voor De Valken, al ging De Haart met een positief gevoel het veld af. Na een paar snauwen naar enkele journalisten die zich vooraf negatief hadden uitgelaten, verteerde hij samen met de vermoeide spelers in de kleedkamer de nederlaag. ‘ We zijn de morele winnaar vandaag’. Alleen scoor je daar geen punten mee Wim. Laten we hopen dat de spelers hun vizier volgende week beter hebben staan. Dan spelen we tegen Limmen thuis, of nee, uit. Dat zal opnieuw een zware dobber worden.
Linksbek
