De 4e competitiewedstrijd mocht Valken dan eindelijk aantreden in de eigen Arena. Een moment waar toch wel naar werd uitgekeken. De afgelopen jaren hebben de Roodgroenen bewezen vooral in eigen huis de overwinningen aan elkaar te kunnen rijgen. Daarbij opgeteld de ideale omstandigheden waarin de wedstrijd gespeeld ging worden en de positieve stemming na de overwinning op de Flamingo’s. Alle ingrediënten voor die punten hoor ik u fluisteren, en inderdaad . Een overwinning zou De Valken een plek in de middenmoot brengen en dat speelt toch lekkerder dan net boven de rode streep.

Uiteraard kon De Haart niet rekenen op aantal spelers. Lennard, Joris en Nobi ontbraken vanwege uiteenlopende pijntjes. Gelukkig was Remco back on base en was ook Martijn weer beschikbaar voor 90 minuten. Dit ging ten koste van Mark R. en Erwin, die nu toch echt op bank moesten zitten. Tijdens de warming-up zouden, tot ieders verbazing, geen spelers meer afvallen zodat begonnen kon worden zoals gepland. Daarvoor hield De Haart weer een fameuze bespreking. Er was geen koffie ingeschonken en dat was maar goed ook. Nu moest hij ook wel hard praten, want anders was hij niet te horen boven de toeterende truckers uit. ‘Er is hier elke week wel een of ander festival’, bromde de oefenmeester nog na.

Tegenstander deze dag was SV Beverwijk. Afgelopen jaar gedegradeerd uit de 2 klasse. Zo speel je 2 klassen onder deze ploeg en zo kom je ze tegen in de competitie. Beverwijk had nog niet kunnen overtuigen, al was er na 3 wedstrijden natuurlijk nog niet veel over te zeggen. Feit is wel dat de ploeg onder de rode streep stond en een overwinning goed zou kunnen gebruiken. Het was dus opletten geblazen voor De Valken.

Valken begon zeer overtuigend aan het duel. Beverwijk, dat vooral op het middenveld nogal chaotisch opereerde. Ze wisten niet waar ze het zoeken moesten. Vakkundig zocht Valken de aanval. Vooral John was in deze fase gevaarlijk met een aantal loopacties. Zijn voorzetten waren evenwel niet aan de Valkenaanvallers besteed. Verder belandde een vrije trap van Patrick zomaar voor de voeten van Mike Leegwater. Wellicht schrok hij zo van die kans, want veel te gehaast schoot hij voorlangs. Nog was de koek niet op, André kapte randje zestien zijn mannetje knap uit, maar tot ieders ontzetting ramde hij de knikker tegen de paal. En tenslotte kwam Mark een metertje te kort om een diepe bal van André af te maken.

Na het eerste stormachtige half uur kwam Beverwijk beter in de wedstrijd. De blauwwitten doken een paar keer gevaarlijk op voor doelman Peter die evenwel geen bal te verwerken kreeg. Eenmaal volleerde de rappe linkeraanvaller, na een hele mooie aanval, de bal net over. Even daarna kon Patrick met een kamikaze actie een doelpoging vlak voor Peter verijdelen. De laatste kans was echter weer voor de thuisploeg. Een knappe 1-2 tussen Peter B. en Mark D. leidde de voorzet van laatstgenoemde in. De bal was echter te hard voor de inlopende aanvallers.

De Haart had zijn spelers weer op het juiste spoor gezet, want in de eerste tien minuten was het weer Valken wat de klok sloeg. Mark legde de bal met een halve voorzet, half schot bij de 2e paal. Martijn kwam net te laat om zijn tenen ertegenaan te plaatsen. Daarna kreeg Martijn opnieuw een aardige mogelijkheid. Een voorzet van John wipte hij tegen de doelman op, die de bal tot corner kon verwerken.

Beverwijk kwam weer beter in het spel. Maar veel kansen kreeg de ploeg niet. Slechts eenmaal moest Peter deze wedstrijd handelend optreden. Hij tikte een diagonale schuiver van de gevaarlijke spits net naast. De grootste kans was voor Mark R. Uit een voorzet van Mark D. had hij veel meer tijd dan hij zichzelf toedichtte. Hij tikte de bal ineens naast, terwijl hij nog naar huis had kunnen bellen. En dan was er nog Mike. Hij was de keeper al gepasseerd, maar was te ver naar de buitenkant gedrongen. Het doel was leeg en een aantal instormende spelers schreeuwde wanhopig om de bal, maar de voorzet was dermate slap dat diezelfde keeper het leder simpel kon oprapen.

Daarna was het een beetje gebeurd met de thuisploeg. Dit werd mede veroorzaakt door de rode kaarten die de wedstrijd ontsierden. Uiteraard was Mike hierbij betrokken. Blijkbaar heeft de zingende aanvaller niet geleerd van oude fouten. Overigens was hij zelf de initiator van het opstootje door een Beverwijk spelers onbehoorlijk op de enkels te trappen. De resterende 15 minuten, met 20 man, waren voor Beverwijk. Een handvol seconden voor het eindsignaal werd de dadendrang van de uitploeg nog bijna beloond. Een schot vanaf randje zestien ging maar rakelings naast, tot opluchting van het roodgroene kamp.

0 tegen 0 dus, een lichte teleurstelling, aangezien er zeker mogelijkheden zijn geweest. Hieraan moet toegevoegd worden dat Beverwijk zeker niet veel onderdeed en ook kansjes had op de overwinning. Het gebrek aan scoringsdrift blijft een issue, maar dat wordt voorlopig gecompenseerd met een goede defensie, welke eigenlijk nog geen normale veldgoal heeft weggegeven. Afwachten wordt wie volgende week in de spits mogen staan. Lennard is waarschijnlijk nog niet fit genoeg en Mike is geschorst dankzij de nieuwe lik op stuk schorsingsreglementen. Overigens wacht Valken zowieso een zware klus, want er moet worden afgereisd naar Castricum, alwaar men aan dient te treden tegen de koploper Vitesse’22.

Karakteristieken.

Valken – Beverwijk 0-0 (0-0)
Scheidsrechter: dhr Miereneuker
Toeschouwers: 200
Geel: André Keuniing, Mike Leegwater, John Bleeker
Rood: Mike Leegwater (75)

Opstelling:
Peter Molenaar, Remco Sinnige, Patrick van Veen, Dolph Karel, Michiel Beemster, John Bleeker, Peter Bakker, Mark Dop, André Keuning (70. Mark Ruiter), Mike Leegwater, Martijn Meester