Wim de Haart heeft wel eens beter tijden gekend bij De Valken. Neem nu de voorbereiding van het seizoen 2005-2006. Voor de wedstrijd tegen VVW mistte hij wegens uiteenlopende redenen liefst zeven potentiële basisspelers. (Remco Sinnige, Joris Groot, André Keuning, Sander de Waal, Chistian Wognum, Peter Bakker en last but not least Lennard Groot). Het werd weer flink puzzelen voor de Purmerender die deels noodgedwongen enkele jonge spelers moest laten debuteren. Overigens moet hij dezer dagen ook het 2e begeleiden, aangezien Harry Sierkstra op een uiterst gelukkig moment 2 weekjes met vakantie is. Ook in dat elftal krijgt hij te maken met de nodige afzeggingen om de meest onbenullige redenen. Daarom krijgen een aantal spelers deze week veel speeltijd in de bekerwedstrijden van beide selectie-elftallen.
Maar goed, de eerste bekerwedstrijd tegen VVW stond op het programma. Met de beschikbare spelers stond het op voorhand vast dat dit geen makkelijke prooi zou worden. Hoewel, verscheidene spelers hadden toch de nodige ervaring in de 3e klasse en bovendien kregen enkele nieuwelingen nogmaals de kans om zich in de kijken te spelen. Iets wat nu toe bepaald nog niet gelukt was. Opvallende nieuweling was blinde adonis Mike Houtman op de voorstopperspositie. De verdediger had een prima indruk achtergelaten in de bekerwedstrijd van Valken 2 tegen Hellas Sport 2.
De wedstrijd begon aardig met een licht overwicht voor De Valken. De beste kans was voor Dolph. Tot verrassing van vriend en vijand brak hij vanaf linksachter door alle linie heen en haalde vanaf randje zestien op zijn Dolph’s uit. Zijn schot spatte via de lat terug in het veld. Daarna volgde de enige misser van ons centrale duo. Het bleek helaas een fatale misser. Patrick en Mike misten beiden de bal na een lange uittrap van de doelman. De spits profiteerde handig en schoot vanaf hoek zestien de bal achter Peter.
De 1-0 achterstand werkte een dik kwartier verlammend op de Valkenspelers. Er werd weinig bewogen, behalve dan met de mondspieren. De spelers die toch niet zo lekker in hun vel zitten begonnen zich nog nadrukkelijker te verstoppen. Bovendien speelden de spitsen bijzonder statisch en werden veel duels te makkelijk verloren. VVW is echter in deze samenstelling geen topploeg en kon ook weinig uitrichten. Zodoende kwam Valken toch weer beter in zijn spel en kwamen er ook kansjes. Zowel John als Mark miste het doel op een haartje met schoten vanaf 20 meter.
In de rust werden de spelers getrakteerd op een donderspeech van coach De Haart. Dit sorteerde aanvankelijk weinig effect, want het begin van de 2e helft leek er nog weinig veranderd aan de instelling en vorm van de meeste spelers. Maar toch kreeg Valken al vrij snel opnieuw een merkbaar overwicht in het spel. Overigens had het zomaar 2-0 kunnen staan toen Nona zich enkele keren te simpel liet aftroeven door de linksvoor. Gelukkig kon de VVW speler tot tweemaal toe de bal vanaf de achterlijn niet bij een medespeler krijgen.
Valken zocht nu nog nadrukkelijk naar 1-1. Het leidde nog niet tot goede kansen, maar de spitsen leken de geest een beetje te krijgen. Helaas voor de Roodgroenen gooide Moeder Natuur roet in het eten. Donkere onweerswolken hadden inmiddels bezit genomen van de eens zo blauwe lucht en niet veel later floot de scheidsrechter na amper 60 minuten voetbal af. Of de resterende minuten nog worden uitgespeeld valt nog te bezien. In ieder geval kunnen we helaas weer geen overwinning noteren voor de ambitieuze ploeg uit Hem. Naar verwachtingen kunnen een groot deel van de afwezigen komende maandag op de training weer begroet worden. Hoe gek het ook klinkt, maar dan pas, een week voor het begin van de competitie, kan Coach de Haart beginnen te bouwen aan zijn elftal. Beter laat dan nooit……..
