De volle buit na 2 wedstrijden. Valken had zijn gewenste seizoensstart, al ging dat met de nodige pijn en moeite. Afgelopen zondag was dat laatste bijna vergeten, want wat bleef staan waren de 6 punten. Tegenstander deze middag was Spartanen. De ploeg uit Wognum had eveneens een droomstart en had bovendien qua doelsaldo meer overtuigd dan de Valken.
De wedstrijd kwam op een ongelukkig moment. Door blessures en andere sores vertrok de ploeg met slechts 11 mensen richting Wognum. Onder hen Patrick die met een dikke enkel eigenlijk niet fit genoeg was om te beginnen en Sander die last had van zijn rechterlies. Kortom, om De Haart’s woorden te gebruiken, Valken was zondagmiddag een elftal dat door middel van verband aan elkaar hing. De wissels Nona, Sebastiaan en Bart hadden al een volle wedstrijd bij het 2 in de benen. Dus hoefde de coach ook al niet veel van de verwachten.
Spartanen nam direct na het fluitsignaal een licht overwicht en kreeg ook de nodige kansen, maar die fase kwam Valken zonder kleerscheuren door. De thuisploeg zag echter Valken naarmate de eerste helft vorderde beter in de wedstrijd komen. En als Valken goed in de wedstrijd zit, komen er kansen. Vooral Lennard liet zich gelden met enkele harde schoten op de goal. Telkens bleek de doelman van Spartanen een sta in de weg. Mark kreeg nog een vrije kopkans uit een corner van John, maar de bal verdween ruim naast de goal.
De laatste tien minuten voor rust kwam de sterkste fase van Spartanen. Valken was het spoor even helemaal bijster. Dat er geen treffer viel te betreuren was volledig te danken aan de sterk keepende Peter. Meerdere malen penetreerde de spitsen simpel door de achterste linie, wat het ergste deed vrezen voor de aanstaande 2e helft. Het gemis van een fitte Patrick deed zich wreken, want normaal gesproken is hij in deze situatie een perfecte slot op de deur. Dat hij ondanks zijn blessure toch de 90 minuten volmaakte verdiend overigens wel het nodige respect.
De rust werd dus bereikt met 0-0 en daar mocht Valken het meest blij mee zijn. De 2e helft was Spartanen geen schim van de ploeg die de 1e helft zoveel kansen creëerde. Nu was het Valken wat de boventoon voerde. De kansen die de ploeg van Wim de Haart kreeg zijn er eigenlijk te veel om op te noemen. Vooral Lennard en Mark mogen het zich aanrekenen dat de winst uiteindelijk niet mee naar Hem werd teruggenomen. Maar ook Pascal had weinig mazzel met zijn schoten vanaf randje zestien.
Dat er toch goals vielen was niet zo verwonderlijk in dit aantrekkelijke kansenfestival. Dat die goals in eerste instantie aan Spartanen waren toebedeeld des te meer De thuisploeg profiteerde binnen 10 minuten tweemaal van dom balverlies bij de roodgroenen achterin. Met pijlsnelle combinaties werd de verdediging weggespeeld en met nog een dik kwartier voor de boeg stond het zomaar 2-0 in het voordeel van de thuisploeg. Een fikse tegenvaller voor Valken dat zich echter niet gewonnen wenste te geven.
De kansjes bleven komen en uiteindelijk was het topschutter Pascal die de aansluitingstreffer produceerde. De aanvaller schoot vanaf randje zestien de bal mooi in de bovenhoek uit een afgeslagen corner. Daarna kreeg het aandringende Valken nog 1 kans op een verdiend punt. Uit een voorzet van Mark kopte diezelfde Pascal net voorlangs. Nog geen minuut later velde de scheidsrechter met het laatste fluitsignaal het vonnis over De Valken.
Met opgeheven hoofd verliet Valken het veld. Weliswaar geen punten dit keer, maar behalve het laatste kwartier in de 1e helft, werd er over het algemeen prima gespeeld. Derhalve kan er vol vertrouwen worden uitgekeken naar de volgende ontmoeting thuis tegen VVS. Spartanen deed goede zaken en mag zich voor nu koploper noemen. Maar de ploeg zal zeker nog punten gaan verspelen, want zo fantastisch speelde ze nu ook weer niet.
Spartanen – De Valken 2-1 (0-0)
Doelpunt Valken: Pascal Visser
Geen assists
Gele kaarten: John Bleeker en Christian Wognum
Valk van de week: Peter Molenaar
