Na een half uur 0-4 achter. En dat na alle goede intenties om na 2 nederlagen eindelijk weer eens een potje te winnen. De desillusie was groot bij de meeste spelers. De manier waarop de tegendoelpunten vielen zal daar ook aan meegewerkt hebben. De verdediging rammelde aan alle kanten. Geen nieuw fenomeen getuige de 25 tegendoelpunten in de 1e tien wedstrijden, maar zo erg als zondag hadden we het nog niet meegemaakt. Uitgezonderd de 0-1 waren het allemaal weggevers. Bij de 0-2 lieten liefst drie spelers zich wel heel makkelijk passeren. Bij de 0-3 liep Patrick onder de bal door, een on-Patrickiaanse actie van de ambiteuze laatste man. En dan was er nog de 0-4. Patrick coachte André bij een uittrap van de keeper om de bal te laten lopen. André probeerde ondanks deze aanwijzing de bal te koppen waardoor die net over Patrick viel. De spits ging er vervolgens vandoor en zijn voorzet werd ook nog met enig fortuin binnengetikt.
Kortom, 1 grote ramp. Interim-coach Harry greep in door vreemd genoeg middenvelder Niels te wisselen voor Partyganger Tim. Achteraf kwam dat het spel van Valken ten goede, maar weinigen zullen de logica van die wissel hebben gezien.
Desillusie maakte in de loop van de 1e helft plaats voor berusting. Valken speelde frank en vrij en VVW geloofde het wel. De bezoekers hadden moeite met de weelde om te gaan en liet de tegenstander maar komen. Het laatste kwartier greep Valken de macht op het middenveld en bleven ook de verdedigers beter op de been tegen dun directe opponenten. Lennard gaf het startsein tot een spannend 2e deel door de 1-4 aan te tekenen. Enkele minuten later ramde Jos een voorzet van Lennard in de touwen en toen stond het zomaar 2-4.
Na rust ging Valken nog gretiger op jacht naar meer. Berusting had plaats gemaakt voor ontkenning. Patrick kopte tien minuten na rust een corner van Sander onberispelijk binnen bij de 1e paal. De achterstand was geminimaliseerd en ontkenning maakte plaats voor oprecht geloof in een beter resultaat. Valken ging door en creëerde ook wel enkele kansjes. Mark was enkele malen dreigend, maar stuitte telkens op de goed meevoetballende doelman. Sander kopte een bal bij de 2e paal naast en Lennard wist met enkele doorkopballen voor het nodige gegil te zorgen, maar ook nu was de doelman alert met uitkomen. Zoals u leest betrof het vooral mogelijkheden, want 100% kansen waren het niet echt.
VVW hield met hangen en wurgen stand en kreeg de laatste fase zelfs weer enigszins grip op het duel. Valken kroop enkele malen door het oog van de naald. Eenmaal wist Peter een schot goed te keren, maar een volgende keer moest de lat redding brengen op een pegel van 25 meter. In de dying second werd dan toch de genadeklap uitgedeeld omdat een makkelijk toegekende vrije trap binnenkant paal werd binnengeschoten.
Alhoewel er op de vechtlust niets was aan te merken en Valken ook een constant overwicht had, bleek dat niet voldoende voor de overwinning. De falende defensie mag zich dat aanrekenen, al hebben de jongens zich in de 2e helft prima hersteld. Helaas te laat om alsnog een resultaat neer te zetten. Toch overheerst de positieve stemming onder de jongens omdat er wel als team werd gespeeld en er ook weinig ‘gezeik’ was te horen, zowel binnen als buiten het veld. Laten we hopen dat dit omgezet gaat worden in overwinningen, want de rode lantaarn is nu wel erg dichtbij en daar zit Valken bepaald niet op te wachten.
