De hypocrisie kent geen grenzen dezer dagen. Opnieuw kunt u reeds op maandagavond het verslag van het eerste lezen. De vaste volgers weten het eindresultaat dus al: drie punten voor De Valken. De tweede overwinning op rij, wat de ploeg terugbrengt op een plek wat recht geeft op nog minimaal een jaar 4e klasse. Alhoewel de concurrenten nog naar Hem komen is dit voorlopig een geweldige opsteker voor de ploeg die zo lang in mineur was.

Goed was het allemaal niet afgelopen zondag. Tegenstander Andijk wist ogenschijnlijk simpel de opbouw dermate te verstoren dat van een beetje veldspel weinig te zien was. Meestal werd met een lange bal de spitsen gezocht waarvan alleen Lennard af en toe een duel won. Andijk zocht haar heil vnl. over de grond, een voor het oog aantrekkelijkere manier om aan een goal te komen.

Vooral het eerste kwartier had Valken niets te vertellen. Andijk kreeg in deze periode een handvol kansen ofwel mogelijkheden. Toch was de grootste kans nav een slippertje van Peter. Daarbij aangetekend dat hij dat prima herstelde door zich als een tijger op de losgelaten bal storten. Hierdoor kon de tegenstander niet meer doen dan de bal tegen hem opschieten. Verder waren het vooral situaties die er voor het oog gevaarlijker uitzagen of schoten van 15-20 meter waar niet bepaald overtuiging achter zat.

Valken wist af en toe onder de verdrukking uit te komen. Andijk ontsnapte na een half uur zelfs aan een achterstand. Een eigen verdediger schoot van dichtbij tegen het hoofd van de doelman die zonder besef zijn doel schoon hield. Verder was er nog een schot van Lennard tegen het lichaam van een moedige verdediger van Andijk, maar daarmee was het wapengekletter van Valken wel opgesomd. De tegenstander deelde in de tussentijd nog plaagstootjes uit, maar Valken bleef met wat fortuin overeind.

Ondanks de matige vertoning in de 1e helft bleven de supporters de 2e helft achter hun ploeg staan. Vooral de jeugd was mede dankzij een oproep van collega verslaggever Corrrr duidelijk aanwezig. Misschien wel daarom leek er iets meer adrenaline door de bloedvaten van de spelers te lopen. Duels werden makkelijker gewonnen en er was meer beleving. Helaas mondde dat niet uit in uitgespeelde kansen. Andijk, niet meer de bovenliggende partij, kwam nog sporadisch voor de goal van Peter, maar die was niet van plan de nul weg te geven.

Het duel leek in een bloedeloze 0-0 te eindigen, maar schijn bedroog. Mark, die vanwege een lichte lieskwetsuur niet fit genoeg was om te starten bekroonde zijn invalbeurt met de winnende treffer. Hilarisch genoeg was het opnieuw een eigen speler die de Andijker goalie in problemen bracht. Een iets te harde terugspeelbal werd de ongelukkige sluitpost slecht verwerkt. De instormende Mark nam het presentje dankbaar in ontvangst.

De laatste tien minuten waren meer spannend dan goed, zoals de gehele wedstrijd. Andijk kwam nog een paar dreigend in de zestien. Patrick kreeg nog een bal tegen de arm, maar de scheidsrechter leek zich bewust van alle pech dat Valken al had meegemaakt deze jaargang en liet doorspelen. Valken bracht niets meer klaar, maar dat deerde zowel spelers als publiek niet. De armen gingen omhoog na het laatste fluitsignaal, de overwinning was binnen. Valken speelde een uitermate matige pot, maar toonde aan dat vooral verdedigend de zaak goed op orde is. Als achterin de nul wordt gehouden is het niet moeilijk te berekenen dat de punten moeten komen. Dat ditmaal enig geluk aan de basis lag, maakt nu even niet uit.

Volgende week mogen de mannen opnieuw thuis aantreden en wel tegen het Hoornsche Always Forward. Een wedstrijd wat traditiegetrouw gepaard gaat met wel sentiment en onvriendelijkheden over en weer. Graag zou ik de jeugd, maar ook vaste supporters willen bedanken voor alle steun en hopelijk zien we u allen volgende week weer.