Na de wederom ongelukkige nederlaag van Valken tegen Always Forward moest het maar gebeuren tegen HSV Sport. De spelers leken niet te bevatten hoe belangrijk de wedstrijd was. Positivisme overheerste en niemand leek rekening te houden met een nederlaag al zal het gerust in de achterhoofden van de spelers hebben rondgewaard. En erkenning van de situatie was zondermeer nodig om woorden om te zetten in daden. De tegenstander was immers tot het bot gemotiveerd om na 1 jaar 4e klasse niet direct weer te degraderen. Ook HSV had reden namelijk tot optimisme. De ploeg uit Hoorn-Noord c.q. Zwaag had het de laatste weken ook niet slecht gedaan, met een gelijk spel uit bij De Rijp en een overwinning tegen VVS.
VVS dat afgelopen week nog won van Spartanen zou het dit keer toch weer laten afweten. Grasshoppers won met 1-0, wat op moment van beginnen gelukkig nog niet bekend was. De enige garantie wat Valken had, was dat een overwinning nog geen garanties zou geven. In een seizoen waarin niets meezit en cadeautjes zelden worden uitgedeeld was dat een beangstigde gedachte. Volgende week zal een uitgebreide terugblik volgen op dit seizoen en we mogen toch wel stellen dat de wind slechts een enkele keer een voor Valken gunstige kant op waaide. Tegenstanders zullen deze opmerking fronsend lezen. Immers, wie na 20 wedstrijden bijna onderaan staat, heeft dat verdiend is de algemene opvatting. Na dit seizoen ben ik van mening dat daar niet altijd vanuit mag worden gegaan. Dat ik door een subjectieve bril naar de situatie kijk mag duidelijk zijn, dus ook deze opmerking zal met menig glimlach worden begeleid.
Maar goed, genoeg bespiegeld, terug naar de werkelijkheid, en wel de wedstrijd tegen HSV. Ditmaal geen superstart als tegen Westfrisia en Forward, maar een sober schouwspel, vooral van Valken kant. HSV, zoals eerder gezegd, zeer optimistisch gestemd, trok ten aanval. Dit leidde hoegenaamd tot niets en Valken loerde op een foutje van de tegenstander. De enige die af en toe doorbrak was Mark, maar zijn voorzetten vonden net geen medespeler. Zodoende kabbelde het 1e half uur voort zonder hoogtepunten. De enige merkbare verheffingen waren veelal naar aanleiding van beslissingen van de ijverige scheidsrechter die in elk duel een overtreding zag tot irritatie van beide kampen.
Gelukkig beschikt Valken over ‘good old’ Peter Bakker. De nieuwbakken Hoofddorper liet zijn rechter spreken toen een afgeslagen corner voor zijn voet stuiterde. De uithaal verdween in de linkerbovenhoek buiten bereik van de HSV-goalie voor wie het zicht belemmerd werd door een kluwen aan spelers. Het is te hopen voor de Hemmers dat de ervaren Bakker er alsnog een jaartje aan vastplakt, desnoods met reiskostenvergoeding en voedselbonnen.
Maar goed, de vreugde na de 1e goal was binnen vijf minuten omgeslagen in 1 en al mineur. Allereerst kreeg HSV nog geen 3 minuten later de 1-1 in de schoot geworpen door een missertje van Peter, achteraf gezien zijn enige in de hele wedstrijd, maar de missers zijn dit jaar duur hebben we al ondervonden. Enkele minuten daarna kreeg Patrick de rode kaart voorgeschoteld na vermeend natrappen. Niemand had het bewuste voorval gezien, incluis de HSV speler die de aanslag zou hebben ontvangen. Desondanks was de arbiter onverbiddelijk en moest Valken met 10 man verder. Het zou ook een keer normaal gaan. Nee dus……
HSV rook bloed, maar kreeg zijn prooi niet te pakken. Valken beleefde een zeldzame gebeurtenis, een zogenoemde meevaller van jewelste. Een vrije trap net buiten de zestien werd door Christian netjes over de extreem lange muur gekruld. De doelman die alleen maar geel-zwart voor zich wist, kon nooit op tijd naar de bal toen die eenmaal in het zicht was. Zo werd het enkele minuten voor rust toch weer 2-1.
In de rust werden de nodige omzettingen gedaan. Peter ging vast laatste man voetballen en Mark schoof terug naar het middenveld. De nieuwe veldsituatie was vanaf minuut 1 in de 2e helft direct merkbaar. HSV Sport had een overschot aan verdedigers en schoof al snel 1 man door naar het middenveld. De numerieke meerderheid werd voor het oog aardig uitgespeeld. Netjes werd de vrije man in het lege middenveld gevonden, maar de voortzetting richting zestien was dramatisch. Bovendien was iedere voorzet die wel voorkwam een prooi voor Peter die zich prima herstelde van zijn ongelukkige moment vlak voor rust.
Valken loerde op de counter en kreeg na een kwartier een superkans op de 3-1. Lennard werd gevloerd net binnen de grenzen van het strafschopgebied en ging na enig aarzelen zelf achter de bal staan. Zijn twijfel bleek terecht, want de inzet was niet om over naar huis te schrijven. Tenzij hij het leuk vindt om slecht nieuws te sturen, maar dat terzijde. Gelukkig was de misser niet het sein voor HSV om de duimschroeven aan te draaien. Sterker nog, het spel van de uitploeg werd er alleen maar slechter op. De overmacht op het middenveld verdween nagenoeg en eigenlijk was er van ongelijke strijd helemaal geen sprake meer. Het geloof bij Valken in een goed resultaat groeide met de minuut en de overtuiging werd groter dat het voortijdig beslist kon worden.
Tot ieders tevredenheid werd de Penaltykiller Lennard alsnog het goudhaantje van de dag. Een kwartiertje voor tijd sneed hij door de verdediging heen na een dieptebal van Sander. Zijn schuivertje verdween via de binnenkant van de paal achter de lijn. Hij vloog de dolblije Ed Kamstra in de armen gevolgd door de overige spelers. Naar verluid heeft Ed behalve een paar schrammen geen schade overgehouden aan dit voorval. De adrenalinestroom werd alleen nog maar sterker bij Hemmers en iedere HSV-balbezitter werd opgejaagd als een vos zonder jachtverbod.
De ingevallen Nobi liet zien ook aanvallende kwaliteiten te hebben. Hij passeerde op inzet enkele verdedigers en leek op weg naar zijn eerste competitietreffer. Helaas was zijn voorsprong op de meegelopen verdedigers te klein om alles zelf te doen (slechts 15 meter). Hij legde terug op Lennard die na enig aarzelen verwoestend uithaalde voor zijn 2e treffer van de dag. Hoewel Valken nog enkele malen dichtbij een treffer was, bleef de stand 4-1 tot het eind gehandhaafd.
Voor HSV Sport was het zowieso een inktzwarte dag. Grasshoppers won van VVS, zoals eerder vermeld. Maar ook Westfrisia won en greep daarmee zijn laatste kans op lijfsbehoud. Kortom, er staan nu vijf ploegen binnen 3 punten. Valken leidt deze dans samen met Grasshoppers en waant zich bijna veilig. Zonder in herhaling te vallen, wil ik die spelers die dat gevoel hebben, onmiddellijk wakker schudden. Gezien de minieme krachtverschillen dit seizoen is het niet uitgesloten dat de bottom three zomaar punten gaat pakken. En na vorig jaar lijkt het me duidelijk dat een beslissingswedstrijd c.q. nakompetitie niet tot mijn favoriete mei-bezigheden behoort. Laten we dus maar gewoon lekker winnen van VVW, met als uitgangspunt geen 0-4 achterstand na 15 minuten.
Nog even een korte voetnoot m.b.t. het tweede. Eerdere berichtgevingen dat het team van scheidend coach Harry Sierkstra zich reeds vorige week had veilig gespeeld bleken Broodje Aap verhalen. Omdat MFC2 een ware opmars was begonnen middels 3 overwinningen op rij (incl. gisteren), moest er afgelopen zondag tegen LSVV wel degelijk nog een punt gepakt worden. Gelukkig waren de reserves op volle scherpte en werden ze niet verrast door de Langedijkers en kon er met een 1-3 overwinning in de tas huiswaarts worden gekeerd. In het voetspoor van het eerste heeft het tweede hiermee na de winterstop ook een prima serie neergezet.
