En zo, op de dag dat AZ het kampioenschap vergooide, viel het doek voor De Valken in zijn strijd om klassebehoud. Tegen De Rijp werd met afgetekende cijfers verloren: 6-1. De uitslag verraadde veel. Defensief was het een grote gatenkaas en voorin werden andermaal de kansen niet benut. Toen ook nog bleek dat zowel SEW als ALC hadden gewonnen, was het drama compleet. Hoewel, teleurstelling maakte al snel plaats voor berusting. Hoe het bij AZ stond was eigenlijk belangrijker dan de aanstaande degradatie. Goed of slecht, daar zal ondergetekende niet over oordelen. Feit is wel dat de club zich er min of meer al mee verzoend leek te hebben.
De wedstrijd was overigens een kopie van vele andere wedstrijden. Een sterk beginnend Valken wist zich in de eerste 10 minuten een paar goede kansen te creëren. Ditmaal was Mark eens de schuldige voor het niet benutten. Hij leek een breedtebal van Michiel voorbij de uitkomende keeper zo in doel te kunnen plaatsen, maar hij vond alsnog een verdediger van De Rijp op zijn weg. Even later kon Mark vrij uithalen van randje zestien, maar de bal vloog naast.
Daarna begon zich de ramp te voltrekken. Geheel ongehinderd penetreerde de linksvoor zich vanaf de zijkant naar het midden. Daar vond hij alleen nog Jos op zijn weg die echter tegen een meerderheid aan De Rijp-spelers geen tegenstand kon bieden. Het tikje voorbij hem bracht de kleine rappe spits Veenman in stelling die de bal voorbij Peter punterde. Valken wierp zich nog eenmaal op en Bart kreeg van Mark een uitstekende kans aangeboden. Ook Bart wist zich geen raad met dit buitenkansje en schoot naast.
Vlak voor rust viel ietwat ongelukkig de 2-0. De scheidsrechter zag een opzettelijke handsbal van Sander, en daarmee was hij de enige. De linksback kon hier namelijk niets aan doen. Toegegeven, er zullen meer arbiters zijn die hem geven, maar Valken is dan ook wel de gelukkige ploeg die het overkomt.
Na rust was het geloof weg in nog een goed resultaat. Gelukkig waren de spelers niet op de hoogte van de andere standen, anders was de schade misschien nog groter geworden. De Rijp kreeg vrij baan van de Valkenspelers en eigenlijk viel 6-1 nog mee. Hoewel aan de 3-0 een zeer twijfelachtige beslissing van de scheids ten grondslag lag. Hij negeerde namelijk een vlagsignaal van Sietses, terwijl hij op vele tientallen meters van het gebeuren afliep. Weer een ongelukkig voorval waarmee voor Valken de koek op was.
De goals vielen daarna als rijpe appelen, omdat er van enige omschakeling geen sprake meer was. De middenvelders die de eerste helft al volledig uit positie liepen, waren de kluts nu helemaal kwijt. Michiel scoorde in de laatste minuut nog wel de 6-1. Daarmee verknalde hij ongewild het periodefeestje van De Rijp dat uiteindelijk 1 doelpunt tekort kwam. (waar kennen we dat van?) Maar goed, Valken was al vrijgevig genoeg geweest, dus echt veel reden tot klagen zal de tegenstander niet gehad hebben.
Goed, Valken is gedegradeerd. Komende maand zal duidelijk worden wie ons gaat verlaten. Er zijn namelijk een aantal spelers die zich gek genoeg te goed vinden voor het Valken-niveau. Heel vreemd als je de prestaties van een ieder bekijkt. Maar goed, laten we hier geen heisa om maken. Komend seizoen beginnen we met een schone lei, een nieuwe trainer en een aantal nieuwe spelers. Ervan uitgaande dat niet heel veel spelers vertrekken, kunnen we na jaren van degradatievoetbal misschien weer eens bovenin meestrijden. En ondanks alle ellende, moeten we proberen dit als een positief punt te zien.
Volgende week wacht nog het keizersbaard wedstrijdje tegen Oosthuizen. Daarna nog misschien een WF-cup wedstrijdje en dan zit het seizoen erop. Een seizoen met akelige sterfgevallen, weinig punten, een enkelbrekerig trainingsveld en waanzinnig slechte ballen. Die laatste twee elementen zijn misschien tekenend wel voor de manier hoe heel Valken ermee bezig is. Laat het een les zijn.
