Waardeloos. Zo mag het vertoonde spel in de 1e helft tegen RKEDO genoemd worden. De wanvertoning in de eerste 45 minuten resulteerde uiteindelijk in een verdiende 2-1 nederlaag tegen de hekkensluiter uit De Goorn.

Coach Vriend kon weer beschikking over Rahim die afgelopen week de training weer had hervat. Hij mocht naast zijn coach op de bank plaatsnemen. Verder mocht Mike in de basis beginnen na een goede invalbeurt tegen HSV Sport.

Tja, als coach kun je allerlei tactieken bedenken, maar als zijn spelers zelfs de meest basale voetbalregels niet nakomen, is dat verloren moeite. Niet meelopen, foute passing en geen duelkracht zijn wat termen die van toepassing waren op de Valkenspelers. Niet 1 kans werd gecreëerd, alleen een inzet van een RKEDO speler die tegen de eigen paal stuiterde, zelfs daar kwam geen Valkenbeen aan te passen.

Wonder boven wonder leek de ploeg met 0-0 te mogen rusten. Doelman Dekker had enkele nuttige reddingen verricht en leek zijn team schadevrij te houden tot de welkome bak thee. Helaas werd een nieuwe blunder aan Valkenkant nu wel afgestraft. Details zal ik achterwege laten.

Na de rust, met enkele nieuwe krachten, probeerde Valken het tij te keren. Het moet gezegd, het had er schijn van dat de boodschap van de trainer in de rust zijn effect had gekregen. Uit de eerste goede aanval was het al bijna raak toen Joris hard en laag inschoot van een metertje of 20. De doelman van EDO redde echter knap. Even later stond Joris wederom aan het eind van een Valkenaanval. Nu was hij wel succesvol door de voorzet van Marco in te tikken.

Daarna had Valken door moeten drukken, maar liet de tegenstander toch weer in het spel komen. De linkshalf van EDO mocht een kwartier na rust zomaar van middenlijn naar doel lopen. Iedereen rekende op een voorzet, incusief Frank, maar verrassend genoeg viel de bal al dan niet zo bedoeld bij de 1e paal binnen. Weer moest Valken knokken tegen een achterstand.

Het laatste deel van de wedstrijd drong Valken wel aan, maar veel kansen kreeg het niet. De beste kans was voor Michiel. Hij kopte van dichtbij over. Tot veel meer vermeldenswaardige feiten kwam de ploeg niet meer. En zo leed Valken volkomen verdiende de eerste nederlaag van het seizoen.

De komende week wordt het wonden likken, af en toe in de spiegel kijken en de neuzen weer dezelfde kant op krijgen. 1 nederlaag is nog geen winter moeten we maar denken. Het is niet makkelijk, maar om positief te eindigen, de 2e helft werd in ieder geval gewerkt voor de punten. Tja, je moet wat.