B1 fopt Wherevogels
Normaal gesproken voetbalt Wherevogels om 09.30 uur maar dat is wat al te vroeg voor hen en daarom hadden ze de wedstrijd verplaatst naar 14.00 uur. Kwam ons ook niet slecht uit, tijd genoeg om wakker te worden.
Zag er allemaal professioneel uit bij de tegenstander, stonden heel erg op tijd op te warmen in speciale shirtjes en het werd strak gecoacht. Waren voorzien van een mobiele massagetafel en een tas op wielen waar je zonder brood mee te nemen niet zonder honger om heen kon lopen. Wat kleine blessures volgens de kneder en smeerder. Daar kwam de mannen uiteindelijk het veld op, een imponerend geheel. Vooraf had ik gesproken met de scheidsrechter en hij vertelde me dat hij altijd zeer strak floot en geen commentaar duldde. Bij een overtreding in de 16, vastpakken, shirtje trekken of omarmen, zou hij onmiddellijk voor een penalty fluiten. Alleen de keeper mocht los roepen en zo niet zou hij onmiddellijk wat lucht pompen in zijn blaasinstrument. Daar moesten we goed aandacht aan besteden, zowel aanvallend als verdedigend. Bij Wherevogels stonden twee coaches aan de lijn en een bank vol met wisselspelers. Wij moesten het echt maar doen met 11 man en een coach/grensrechter. De waterzak was uitbesteed aan de chauffeurs. Om met Chantal Janssen te spreken: “wat kunnen ze goed rijden”.
Wherevogels ging goed uit de startblokken en speelde een klasse beter dan ons. Dat resulteerde al snel in een 2-0 voorsprong. Mooie doelpunten, 1 keer met twee man door onze verdediging en een lob over Edwin. Dat begon niet goed maar we lieten ons niet op onze kop zitten. Halverwege de eerste helft werd Niels gevloerd in het strafschopgebied en de scheids deed wat hij had beloofd. Niels schoot de ploert met een prachtig schot via de binnenkant van de paal subtiel buiten het bereik van de keeper die er heel goed in de buurt kwam. Niels claimde een “stiftje van Panenka, de legendarische Tsjech” maar dat werd alleen door hem zo gevoeld. (Toch nog maar weer eens het boek met de voetbalklassiekers lezen, Niels. Een Panenka is nooit binnenkant paal). Dat gaf ons even een upper en vertrouwen. Kort daarop swingde Niels weer door de verdediging en maakte de 2-2. Niet veel later krulde Dennis de ploert met heel veel balgevoel precies op de kruising van het aluminium. Had een hele mooie geweest. Even consolideren tot de rust. Maar aan alles was al te voelen dat we deze pot konden pakken.
In de rust heb ik de mannen even wat politiemethodieken geleerd. Als het spannend wordt ga je in de vaardighouding zodat je aanvallen kan pareren. Niet zoals wij nog wel eens doen, even rustig afwachten wat er op je afkomt komt. Tweede politietip: je loopt nooit achter een inbreker aan en als dat wel het geval is, dan heb je de verkeerde positie gekozen. De truc is dat je ze voor je houdt en dat ze vanzelf in je armen lopen. Dus er klaar voor zijn en goed positie kiezen.
De tweede helft viel alles op zijn plaats. Posities waren goed, verdediging stond het als een huis met Tjeerd, Bas, Tim en Wietse. Op het middenveld werd er gebuffeld door Jos, Wessel en Dion. Bal werd goed in de ploeg gehouden en volgens afspraak hadden we rust op het middenveld. Dennis, Niels en Bram stonden voorin tegen hele grote en goede tegenstanders te zweten. Tot grote woede van de coaches van Wherevogels maakte Niels na een prachtige opgezette aanval de 2-3. Nu rust in de ploeg en vasthouden. Maar toen kwam het talent Jos Doodeman, de man van de wedstrijd. Jos, toch altijd al met een sterke neiging naar voren, kwam op de 20 meter in balbezit. Het team draaide als een carrousel om hem heen, Niels maakte ruimte, Dennis trok een verdediger weg, Bram trok een speler mee naar buiten en met de opkomende Tim en Wessel werd het zwart voor de ogen van Wherevogels. Jos hield de bal aan de voet. Met een onwaarschijnlijke staffel liet hij Jeffrey –de sterspeler van Wherevogels- op zijn gat belanden. Maar er stond nog een heel goede keeper in het doel. Jos keek nog eens om zich heen of er nog iemand beter in positie stond maar besloot toen zelf te schieten. Met een fluwelen voetbeweging krulde hij de ploert onder de keeper door. Jopie van Dalen heeft ooit met Feijenoord de wereldbeker gewonnen met een zelfde soort goal. Hij zei later: “ik zag een gaatje dus ik schiet maar en toen waren we wereldkampioen”. Dit was een flashback ons aangeboden door Jos.
Kort daarop werd Wessel nog onder de graszoden gestopt door een zeer gefrustreerde opponent, hij duurde even voordat hij weer ter been was. Ik vermoed dat hij wat nekwervels uit balans heeft maar hoewel hij bijna op de brancard lag, stond hij toch weer op en voetbalde verder.
Drie dik verdiende punten. Wat was het verschil tussen Wherevogels en De Valken? De vreemde vogels uit Purmerend liepen meestal voor zichzelf te voetballen en de coach van hun gaf het voorbeeld hoe je je aan alles en iedereen irriteert. Wij hebben als “team” gevochten en hebben alles gegeven wat we hadden.
Dit was echt een prachtige overwinning.
