Zondagmorgen, prachtig mooi weer en op een vrij normale tijd vertrekken.
Gelukkig had ik 2 invallers kunnen regelen voor de Wietse de Groot die stage loopt in Barcelona en Wessel Groot die weer last heeft van een kneuzing aan zijn teen. Michael en Jan bedankt daarvoor.
Schellingwoude, ik was er nog nooit geweest, maar het is een prachtig plaatsje onder de rook van Amsterdam. De voetbalvereniging De Dijk heeft zijn naam te danken aan de plek waar het is gesitueerd en de spelersbus kon maar net aan over de dijk. Een mooi complex met een kunstgrasveld en twee grasvelden.
De Dijk was nog ongeslagen en staat dus stijf bovenaan. Toch had ik er vertrouwen in dat we daar minimaal een punt zouden kunnen pakken. Vanuit de thuiswedstrijd wisten we waar hun kracht lag en als we daar goed op in zouden spelen konden we het ze knap lastig maken. Hun opkomende middenvelders moesten worden gestopt en de opdracht aan Jos was om zich de eerste helft helemaal leeg te lopen zodat Dennis dat na de rust kon overnemen.
De Valken ging heel voortvarend uit de startblokken en de eerste 10 minuten hadden we een overwicht. Er werd goed gespeeld en na 5 minuten knalde Wietse S al op de paal. Dat was schrikken voor De Dijk. Het publiek ging er eens goed voor zitten en ontvouwde de spandoeken en zette de toeters aan de lippen.
Helaas na 10 minuten lag de ploert al achter onze keeper Dennis omdat we een man op rechts lieten lopen en er niet goed werd ingegrepen. Een lullig balletje rolde in de uiterste hoek. Shit, daar hebben we even niet op gerekend. We wisten daarna De Dijk goed tegenspel te bieden alhoewel zij ook hun kansjes kregen. In de 35ste minuut liep hun centrale middenvelder dwars door onze verdediging en legde de bal bij ons in het doel.
Onwaarschijnlijk dat we weer met 2-0 achter stonden terwijl we toch best goed in de wedstrijd zaten. Had zeker ook te maken dat onze voorhoede met Michael, Niels en Bram nog niet echt goed in de wedstrijd zaten omdat ze goed werden afgestopt door het -het moet eerlijk worden gezegd- beter voetballende De Dijk.
In de rust de mannen tussen de oren proberen te krijgen dat we hier toch echt punten zouden kunnen pakken als we er maar in zouden geloven. Als we met meer rust zouden spelen op het middenveld en elkaar beter zouden coachen waren er kansen.
Helaas door niet stevig genoeg ingrijpen werd de 3-0 gescoord. Kom op mannen, niet te lief voor de tegenstander.
Maar toen kwam De Valken los. Na een prachtige voorzet wist Bram -die vorige week 2 dotjes had laten liggen- een punt te drukken. Michael kreeg vervolgens een mooie kans maar schoot net achter de paal in het zijnet. De bank van De Dijk werd wat onrustig omdat De Dijk echt niet goed ging voetballen. Maar net op dat moment realiseerde Tjeerd dat hij ook nog in het verslag moest worden genoemd. Maar hoe doe je dat? Vorige week was de memorabele handsbal waarmee hij zich in de Olympische volleybalploeg heeft gespeeld. Nu koos hij voor een andere opzet en knalde onhoudbaar de bal achter de verbouwereerde Dennis. 4-1. Het klinkt vreemd maar toch zouden we niet puntloos naar huis hoeven. Jan, die fantastisch stond te verdedigen, schoof door naar voren en we zetten nog meer druk. Dat had effect, na een schitterende voorzet van Wietse plaatste Niels de Derbystar in het netje van De Dijk. Terwijl wij heel hard werkten ontregelde De Dijk ons spel met fopduiken, ferm gekerm, balletjes wegtrappen en zeuren. Dat deden ze zo goed dat we niet naderbij konden komen. Het bleef 4-2.
Zelfde uitslag als de thuiswedstrijd. 1e helft verliezen en de 2e helft gelijkspelen.
Lekkere wedstrijd en weer keihard gewerkt.
Huiswerkopdracht deze week: elkaar coachen en iedere dag 2 keer heel hard roepen “LOS”.
Ik heb het nu twee weken voorgedaan en vraag maar aan Dennis, als je de valse schaamte van je af hebt gegooid, voelt het heel lekker.
