Moederdag, de wekker om rinkelt al om 07.30 uur. Om 10.00 uur voetballen in Purmerend tegen Purmersteijn, dus daarvoor iedereen natuurlijk nog even bij zijn moeder een beschuitje en een koppie thee op bed gebracht. Bij de Valken is alles nog rustig als we de auto’s volladen.
De zwaar geblesseerde Bram is ondanks het vroege tijdstip ook van de partij om de vlaggen. Bas heeft het goed ingeschat in zijn korte broek, het zonnetje begint al lekker te prikken. Aangekomen in Purmerend na de warming-up een aanvang gemaakt met de bespreking. Heerlijk in het gras op het veld dat er goed bijligt. Briefing is kort omdat er eigenlijk maar een opdracht is. We moeten als team gaan spelen en niet voor eigen eer en glorie. Dat heeft een hoog afbreukrisico en het is daarnaast niet om aan te zien. Tactisch concept gewijzigd van 4-3-3 naar 3-4-3, wel tricky maar deze laatste wedstrijd hebben we niets meer te verliezen. De eerste helft kan gewoon overgeslagen worden omdat we die nog nooit goed hebben gespeeld, dat was nu ook weer zo, na een fout van de Niels komen we op 1-0 achterstand, kort erop gevolgd door een goed doelpunt van hem. Maar dat is teveel eer voor de Valken dus we besluiten maar eens om weer 2 doelpunten weg te geven Zo slecht verdedigen, het is niet te geloven.
In de rust de mannen echt gemaand om eens te gaan voetballen omdat we niets minder waren dan de tegenstander. Combinatievoetbal is het sleutelwoord want het is inmiddels al zoveel keer gebleken dat als we goed overspelen we echt goed kunnen voetballen. Dat blijkt wel uit de inhaalrace die we de laatste periode hebben gemaakt.
Als we alleen maar de resultaten van de tweede helft zouden tellen, zouden we kampioen geweest zijn.
Maar we gingen gelukkig voetballen, echt goed voetballen. Er werd heel goed gecombineerd, goed vrijgelopen en enorm had gewerkt door het hele team. Hoewel het weer warm en loom weer was, bleek dat niet van invloed op de inzet en het loopvermogen. Werkelijk prachtig mooi voetbal wat werd afgemaakt met 3 doelpunten. Een passeerbeweging van Niels in de 16, fraai afgerond en 2 kopballen van respectievelijk Tjeerd en Tim. Maar ze werden keurig in stelling gebracht door anderen zoals Jos en Dennis V. Het meegereisde publiek werd dolenthousiast bij zoveel schoonheid. We moesten nog een paar minuten de druk van Purmersteijn doorstaan -en Dennis H pakte nog een paar gevaarlijke ballen- maar toen konden we de overwinning inpakken.
Geweldig gedaan mannen, en met z’n allen.
Het bleef nog lang onrustig in de kleedkamer en een aantal ging met kleren en al onder de douche. Nadat ik ze uiteindelijk een handdoek had toegegooid gingen ze dan toch in de andere kleren.
Volgende week nog het Polytechniektoernooi en een BBQ bij mij thuis om het seizoen mooi af te sluiten.
Dit was het laatste verslag van mijn hand omdat ik stop als coach. Hetzelfde als Marco van Basten: “te weinig kwaliteiten voor een stapje hoger” Volgend jaar krijgen jullie in de A1 een hele goede trainer/coach die jullie nog veel kan leren en tot mooie resultaten kan leiden. Ik heb de meeste van jullie nu 11 jaar mogen begeleiden en ik heb daar heel veel plezier aan beleefd. Dank daarvoor. Mijn advies aan jullie is lekker te blijven voetballen, het is top om te doen en voor uitgaan blijft daarnaast genoeg tijd over. Vanaf de tribune zal ik jullie blijven volgen.
Rest mij om heel veel mensen te bedanken bij De Valken, er zijn er zoveel die het met hun inzet het mogelijk maken dat alles perfect is geregeld. Namen noemen is altijd heel lastig maar niet onvermeld mogen blijven het jeugdbestuur, Erna Koster (voor de organisatie van alle toernooien en zoveel meer), Jack en Cor Vriend, mijn medecoaches Peter Hofland en Harry Steenkamp, de trainers Wilco Kenter en John Bleeker.
Valken is TOP
