De overtreding.
Lang, heel lang leek het goed te gaan met het profvoetbal. De geslaagde acties binnen het profvoetbal over ‘respect’ en ‘fairplay’ leken zo nu en dan hun vruchten af te werpen.
Scheidsrechters die nare tackles van achter direct met rood bestraffen en bij blessures aan het hoofd, direct het spel stilleggen. Ja, de man in het zwart leek het respect van de voetballer zowaar terug te krijgen, maar niets is minder waar. De touwtjes werden weer wat gevierd en de zware overtreding kwam weer terug.
Laten we even een paar weken terug gaan naar de wedstrijd Standard Luik – Anderlecht.

Stand 1-1, kolkend stadion en spelers die bol staan van de adrenaline en de ene na de andere schop bij elkaar uit deelde. Scheidsrechter die te vaak en te veel keer een overtreding met de mantel der liefde bedekte. Eerst was het de Tsjechische middenvelder Polak die door een charge van De Camargo zijn Kruisbanden scheurde en toen kwam meneer Witsel. Begrijp me goed mensen, ik heb niets tegen fel inkomen en stevige duels, maar dit was pure frustratie. Een afrekening uit het verleden, want zo bleek dat het slachtoffer in kwestie, de heer Wasilewski, de heer Witsel, vorig jaar ook eens onreglementair naar de grond torpedeerde.

Ik heb de beelden gezien, maar heb bij de herhaling toch maar even mijn ogen gesloten.
Dit zijn schandalige charges van het niveau Bouahoezan tegen Niels kokmeijer. Dit is bewust iemand ernstig letsel toebrengen, iemand bewust arbeidsongeschikt trappen.
Overigens de straf die deze Witsel opgelegd kreeg is ook te lachwekkend voor woorden.
Namelijk, een schorsing van 11 wedstrijden (23 nov) en een boete van € 2500,00-.

Maar, Standard Luik ging in beroep en met succes want, de straf is nu nog veel milder geworden, een boete van € 250,- ???????????? en i.p.v. 11, 8 wedstrijden schorsing.
Daarnaast wordt het dossier van deze man niet naar de UEFA en FIFA overgedragen, zodat deze man gewoon in europees verband uit mag komen. Hoe gaat het met meneer Wasilewski? Een dubbele beenbreuk was het gevolg van deze charge. Chris Goosens, de sportarts van het slachtoffer zegt dan ook dat de kans groter is dat hij niet, dan dat hij wel weer het hoogste niveau haalt.
Hij is alweer bezig met revalideren en hoopt in maart zijn rentree op het voetbalveld te maken.

En dan nog even dit. De charge op onze eigen West-Friese trots Mathieu Boots, van Demba Traore. Slechts bestraft met geel en deze man scoort uiteindelijk nog de winnende goal voor zijn ploeg, terwijl hij allang en breed onder de douche hoort te staan. Maar nee, terwijl hij feest viert, wordt Boots afgevoerd met een zware beenbreuk en ligt hij de volgende dag met een titanium plaat in z’n been. En moet misschien ook hij, vrezen voor z’n carrière.

Laten we hopen van niet. Maar terwijl Boots met zijn been in het gips zit, voetbalt ook deze jongen van Fortuna Sittard gewoon door. Deze jongen voetbalt volgende week gewoon weer, wordt niet vervolgd, omdat hij werd afgekocht met een gele kaart. En is dat je straf.
‘Foei meneer Traore, niet meer doen”. Nee toch. Ik zeg alsnog aanpakken. De aanklager betaald voetbal krabt zich toch ook achter de oren als hij zulke beelden ziet.

Ik zal wel een leek zijn.
Waarschijnlijk was het voetbal vroeger nog harder en waren de overtredingen nog steviger.
De beelden Argentinië – Nederland van 1978 staan nog op het netvlies van sommige mensen.
Daar liepen 22 slagers in het veld en de ene trap was nog erger dan de ander.
Onze generaal zei ooit,’Voetbal is oorlog”, nu, 21 jaar later snap ik waarom.