Vrijdagavond wisten, ondanks het slechte weer, negen Valkenaren de weg naar het trainingsveld te vinden. Daar ontving Theo Hofland ons met open armen en een lekkere en stevige training.

De zondag erop leek het weer wel bijna het tegenovergestelde. Behalve de ietwat felle zon en de bladeren die een deel van de zijlijnen bedekten, kon de middag op het Blokkerscomplex al niet meer stuk voor Valken 3. We keken, al zitten op de middenstip als een stel hippies, naar de tegenstander, Blokkers 4. De tegenstander leek op het eerste oog sterk en ervaren. Toen de scheids terug was van het water closet kon hij de wedstrijd starten.

Na enkele minuten konden we al merken dat de tegenstander sterk en ervaren was. Enkele verschuivingen in de achterhoede konden dit moeilijk tegenhouden waarop de 1-0 voor Blokkers al snel in het Valkendoel viel. Hierna nam Valken 3 al snel wraak in de vorm van de ‘Hyena’, Bas Gagliardi. Uitstekend via rechts opzij gelopen langs de rand van de 16 meterlijn. Wonderschone treffer in de rechterkruising, wellicht de mooiste van de dag. 1-1. Zo’n mooi doelpunt had ik werkelijk nog nooit gezien. Mijn bewustzijn van de wedstrijd werd steeds minder, met mijn gedachte bij het doelpunt. Ongelofelijk. Na 45 minuten spelen mochten we eindelijk even bijkomen van de scheids vanwege dat prachtige doelpunt onderkant lat in de rechterkruising.

Tweede helft. Ik begon maar even aan de kant vanwege mijn wegrollende gedachte. Toen ik weer tussen de 11 helden mocht scharen speelde ik volgens de geblesseerde Roy Zwagemaker, vrij goed, alleen die afwezigheid met mijn gedachte. Daar moest ik aan werken. Ik kon er niks aan doen. Na de wedstrijd gingen we met zijn allen nog even naar de Mac, waarna ik uiteraard bij de doelpuntenmaker van de dag aanschoof.

Mijn dag was goed, het team was goed, de tegenstander was wellicht wat meer ervaren en sterker dan ons, maar wat een mooi doelpunt van Bas Gagliardi.

Valken 3 bedankt hun supporters en Theo Hofland, wij zien jullie graag terug bij de volgende wedstrijd.