Afgelopen woensdag kwam het nieuws dat de eerste seizoenshelft er opzit voor Valken 1. De KNVB had proactief bedacht dat een algehele afgelasting gerechtvaardigd was. Omdat dat nieuws reeds woensdag over de ether werd doorgestuurd, gaf dat Coach Kees genoeg tijd om een oefenwedstrijd te regelen. Dit was weer eens wat anders dan de bollenschuur waar spelers en begeleiding zich de afgelopen weken vertoefden. Wat natuurlijk een unieke faciliteit is in koude en sneeuwrijke tijden. Echt mooi dat deze ruimte ter beschikking wordt gesteld en helemaal wordt ingericht naar smaak en eisen van begeleiding en spelers.

Tegenstander was Zaanlandia uit Zaandam. Geen ploeg die je vaak tegenkomt, dus dat was een leuke afwisseling. De gebouwen op het terrein hebben de bombardementen in de 2de wereldoorlog nog overleefd, maar er ligt wel een prachtig kunstgrasveld.
De coach was geen onbekende: Bert Blank. Zijn ploeg speelt dit jaar in de 3de klasse, twee klassen hoger dan Valken. De positivo’s onder het Hemmer gilde zullen nu denken dat dit volgend nog 1 klasse is. Een blik op de stand in 3b geeft aan dat de Zaandammers het niet makkelijk hebben. Zij bezetten een bescheiden 11de plaats en scoorden slechts 9 doelpunten in 11 wedstrijden. Tijdens deze wedstrijd zou blijken hoe dat komt.

De wedstrijd werd aangevangen met nogal wat afwezigen. Achterin werden Chris en Mike gemist. Op het middenveld ontbraken Jos en Edwin. En van de voorhoedespelers waren Bart en Paul niet in staat om te spelen. Ter aanvulling waren Niels en Tjeerd gevraagd om als A-junioren het team te completeren. Laatstgenoemde begon als wissel.

Nog leuk om te vermelden is dat Michael eindelijk weer speelminuten kreeg bij het tweede. Hopelijk kan hij na de winterstop bij het eerste aansluiten. Nu was het Edwin die voor de zoveelste keer het doel verdedigde. 3 A-junioren dus en daarbij was ook Tijmen erbij gehaald vanuit het 2de. Eigenlijk is de Groot-telg ook nog een jeugdlid, dus we kunnen gerust stellen dat er een pittig jonge ploeg op het veld stond. De gastspelers bezorgden Kees wat gepuzzel voor de opstelling, maar uiteindelijk was dat ook opgelost. Roan begon achterin, Mark en Sam op het middenveld en Rick in de spits.

Er was 1 minuut verstreken en Zaanlandia had al 3 keer op doel geschoten. Valken kon dus een heet middagje tegemoet zien. Na een kwartier van tegenhouden, kwamen de roodgroenen wat vaker zelf aan voetballen toe. Erik brak door en had de 0-1 kunnen maken. Hij strandde echter op de doelman. Even later had Mark wel succes. Met een schotje in de korte hoek verraste hij de doelman die op het verkeerde been stond.

Daarna drong Zaanlandia Valken weer terug. Dit zou eigenlijk de hele wedstrijd verder zo blijven. De verdediging kreeg steeds meer aanvallen te verwerken. Het was een klein wonder dat er geen bal inging. Dit kwam ook doordat alle spelers zich kranig verdedigden en omdat Edwin alles tegenhield.

Na rust werd Tjeerd gebracht voor de licht geblesseerde Tijmen. Daarmee waren alle wissels gebracht. Valkeniers die hoopvol naar de dug-out keken zagen alleen verkleunde begeleiders. En dat terwijl de tegenstander met 3 verse krachten het tempo nog maar eens opvoerde. Valken kwam er eigenlijk niet meer aan de pas. In eerste instantie werden de meeste aanvallen nog succesvol gepareerd, maar later in de 2e helft kwam er toch kansen voor Zaanlandia. Op de 1 of andere manier wilde de bal er ook nu niet in. Zo kon het gebeuren dat Valken na 75 minuten nog gewoon op 0-1 stond.

Die stand leek tot ieders verrassing nog tot het eindsignaal vastgehouden te worden. Helaas ging dat feest niet door. Een poging om rustig van achteruit op te bouwen mislukte. De bal werd zomaar in de voeten van een aanvaller gespeeld. Twee passjes later lag de bal in het net.
Zaanlandia miste zoveel kansen, maar dat de gelijkmaker voortkomt uit een regelrechte fout is toch jammer.

Valken kwam in de laatste 10 minuten nog met 10 man te staan. Tjeerd kon niet meer verder. Met elf man was het al een zware opgave, dus het werd nog een zware klus om de 1-1 over de streep te trekken. De grootste drang bij de tegenstander was gelukkig verdwenen en zonder veel weg te geven werd de wedstrijd na 90 minuten bij een verdienstelijke stand van 1-1 beëindigd.

Wat moeten we nu concluderen na deze wedstrijd? Helemaal niets natuurlijk. Het is wel bijzonder knap dat een ploeg met zoveel jeugdige invallers stand heeft gehouden bij een 3de klasser. De tegenstander was beter en had ook moeten winnen. Echter, dat die ballen net naast gingen of tegengehouden werden had ook te maken met de organisatie, discipline en werklust die de 12 matadoren op de mat legden. Dus namens mij, complimenten aan alle jongelingen en 1 oudje.

De eerstvolgende wedstrijd zal waarschijnlijk de nieuwjaarswedstrijd zijn. De belangrijkste krachtmeting van het seizoen. Hopelijk is dan iedereen weer fit en aanwezig. Of… het kan altijd zijn dat Coach Kees ons volgende week weer op pad stuurt naar een kunstgrasveld ergens in Nederland. We houden u op de hoogte.