Alsof Valken het er om gedaan had. In de laatste wedstrijd zou alsnog nakompetitie moeten worden afgedwongen. De blamage tegen St George was vergeten. Er moest gewonnen worden. Bij ieder ander resultaat restte slechts hoon en leed. De tegenstander leende zich er gelukkig wel voor. MOC was al weken uitgespeeld en verlangde naar het einde van de competitie.

De lunch werd ditmaal geregeld door.. Ja door wie eigenlijk. In de bestuurskamer was geen bolletje of croissantje te bekennen. De dader verontschuldigde zich per sms vanuit een touringcar ergens in Europa. Gelukkig kwam er snel goed nieuws. Jos zijn zoon kon voor het eerst zelfstandig en zonder zijwieltjes fietsen. Vader Jos zijn glimlach werd nog breder na het zien van de opstelling. De coach had hem namelijk een basisplaats toebedeeld.

Kees had eigenlijk weinig te melden. Dat is niet des Kees, maar na 19 wedstrijden zijn een paar woorden over de te volgen tactiek genoeg. Alle spelers wisten precies wat er van hen verwacht werd. Zodoende werd de reis naar Midwoud met lege magen, maar met een goed gevoel aanvaard.

Aangekomen werd eerst de clubkas gespekt. De vrouw in de keuken had niet gerekend zoveel klandizie in de vroege middag. De broodjes kaas en ham waren niet aan te slepen. De rekening kan iedereen declareren bij dhr Piet P. te V.

Ondanks de verhitte temperaturen leek het veld witgesneeuwd. De plaatselijke bomen hadden besloten om alle bloesems los te laten. Het was een fraai gezicht. Het maakte de omstandigheden om een lekkere pot voetbal op het bloemendek te spelen alleen niet ideaal. Tel daarbij de skippi-wedstrijdbal en de tropischachtige temperatuur op en de proloog van het script voor een doemscenario was klaar.

Valken zocht echter vanaf minuut 1 een open einde met een happy end. Zoals verwacht trof de ploeg een aanvankelijk ongeïnspireerde tegenstander. Wel was de eerste kans voor de thuisploeg toen de spits opeens vrij voor Edwin opdook. De jonge goalie verijdelde dit buitenkansje waarna Valken definitief het heft in handen nam.

Helaas kwam het oude probleem weer boven drijven. Het afmaken van de kansen. Sam, Paul en Mark hadden meerdere kansen om de score te openen, maar veelal verdween de lichte bal richting springkussen die achter de goal was neergezet. Laatste in de rij was Roan die zijn inzet van de lijn zag worden gehaald.

De enige uitval van MOC betekende ook meteen een onverdiende achterstand. De aanval resulteerde namelijk in een vrije trap die knap werd binnengekruld. Even was Valken van de rel: volgers en spelers leken te denken: het zal toch niet?

De rust kwam niet ongewenst en werd gebruikt om even bij zinnen te komen. Zoveel beter en toch een achterstand. Dat kon statistisch gezien niet zo blijven. Kees kondigde wel aan om va-banc te spelen indien noodzakelijk. Het kwam erop neer dat alleen Chris nog mocht verdedigen. De spelers vreesden het ergste.

Gelukkig wist Valken de opgelopen achterstand na rust al snel weg te werken. Sam werd naar oordeel van de arbiter onreglementair gestuit binnen de krijtlijnen van het zestienmetergebied. Chris benutte de pingel en bracht zodoende de stand op 1-1, iets wat de verhoudingen op het veld beter weergaf.

Valken wenste uiteraard geen genoegen te nemen met dit resultaat. Het bleef aandringen en zag MOC steeds verder terugvallen. De beloning voor het harde werken kwam een kwartier voor tijd. Een corner van Sam werd bij de eerste paal binnengeknikt door Paul.

Het verzet van MOC was nu helemaal gebroken. Valken kreeg nog maar eens 2/3 100% kansen op een grotere voorsprong. Uiteindelijk werd kans nummer 4 benut door Erik die een schitterende voetbeweging van de ingevallen Rick op waarde inschatte en als eerste bij de bal kwam en kon binnentikken.

Na het laatste fluitsignaal was er euforie, maar ook direct bezinning. De “prijs”, een nakompetitieplek, was binnen. Maar in feite heeft Valken nog niets. Er werd na afloop dan ook een bescheiden feestje gevierd. Misschien ook wel omdat het allemaal erg moeizaam ging en het bepaald nog geen opmaat is naar succes tegen grote jongens als Hauwert en St George. We weten echter ook dat beide tegenstanders op een goede dag te kloppen zijn.

Zaak is nu om zo snel mogelijk te herstellen van de slijtageslag tegen MOC. U heeft al kunnen lezen dat reeds aanstaande zondag het eerste nakompetitieduel op het programma staat. Thuis tegen Hauwert. Valken start als underdog, maar weet zich gesteund door de thuissupporters en de wetenschap dat in de onderlinge duels tijdens de reguliere kompetitie beide ploegen aan elkaar gewaagd waren. Geluk en toeval kunnen nog wel eens doorslaggevend blijken. Met andere woorden: alles is mogelijk!

Komt allen!!