Zondag a.s. hopen de veteranen tegen Kwiek ’78 het kampioenschap in de 1e Klasse D 35+ te bereiken. Dat zou een mooie afronding zijn van een prima seizoen, waar in competitieverband tot dusverre twee keer gelijk werd gespeeld en voor het overige reeds achttien keer gewonnen werd.

De successtory van de veteranen werd dit seizoen in brede kring gevolgd op de website van De Valken. Direct en indirect betrokkenen keken iedere week met belangstelling uit naar de uitslag en het daarbij horende verslag. In de verslagen is tot dusverre de aandacht vooral uitgegaan naar het wedstrijdverloop zelf. Vanwege het kampioenschap is daarom nog één vraag te beantwoorden: Wie gaan er schuil achter het succes? Wij laten de spelers bij wijze van voorbeschouwing de revue passeren.

Doelman Theo Hofland staat altijd paraat. Hij hoeft niet continu op te treden, maar als het moet gooit hij zijn hele lichaam met ziel en zaligheid in de strijd. Dat leverde hem kort geleden wel gekneusde ribben op, waardoor de slotfase van de competitie Jan Groot tussen de palen kwam te staan. Jan is niet minder moedig dan Theo en kan bovendien onbedaarlijk ver uitschieten.

Achterin opereren in het centrum Jan Koster en Piet Vriend. Beide verdedigers hebben een rijke carrière bij De Valken opgebouwd. Piet is de terriër, die zich vastbijt in zijn tegenstander en ook maar zelden loslaat. Jan krijgt daardoor opbouwend wat meer gelegenheid om mee te doen en dat doet hij dan meestal prima. Met dit centrale duo en de sterke doelman(nen) daarachter is het geen toeval dat er zo weinig tegengoals vallen. Piet is bovendien aanvoerder en verricht ook deze taak uitstekend.

Op de vleugels spelen van achteruit Sjaak Koster, Wilfried Laan en Willem Cramer. Willem is verdedigend steeds degelijker geworden dit seizoen, wat meer moeite heeft hij met het aanvallende gedeelte. Wilfried is op meer plaatsen inzetbaar, maar vooral ook achterin altijd dynamisch. Dat dynamische heeft Sjaak zeker ook, die als een van de oudere spelers toch altijd zeer fit overkomt en de rushes naar voren met overtuiging maakt.

Op het middenveld speelt Frank Hand een centrale rol. Frank schuwt de duels niet, sterker nog: hij “leeft” ervan en levert iedere week met ijverige inzet en goed inzicht voetballend zijn bijdrage. Frits Greuter heeft fysiek wat meer moeite, maar houdt zich positioneel goed staande en Frits pakt ook af en toe een doelpunt mee. Vanuit het middenveld heeft Eddy Bakker de meeste drang naar voren. Voor Eddy geldt “een dag niet gescoord, is een dag niet geleefd” en zo speelt hij ook . De aanvalsdrift van Eddy kan niet gemist worden.

Op het middenveld staan ook Timo Groot en Jos Verstraten geposteerd. Timo kan natuurlijk voetballen als de beste, maar heeft dit seizoen veelvuldig verstek moeten laten gaan wegen blessures. Jos hield het wel lang vol en kwam, nota bene als enige zestiger in het gezelschap, met de week beter in zijn spel . Helaas ging het tegen GSV mis: een zware knieblessure. Jos zou Jos niet zijn als hij niet vol ambitie zijn revalidatie heeft ingezet.

Gerard Laan beleeft jammer genoeg een kwakkelseizoen. Als Gerard meedoet strooit hij met mooie passes en voorzetten en maakt hij fraaie goals. Maar fysiek is beduidend minder en zo moest Gerard ook wel vaak noodgedwongen langs de lijn toekijken. Met een beetje training moet Gerard zich in de zomer goed kunnen prepareren, want zijn inbreng in het elftal is van meerwaarde.

Voorin is het genieten geblazen van de vleugelspelers Ben Vroling en Sjaak Laan. Beide hebben Abraham gezien, maar horen er nog helemaal bij. Vooral Sjaak is fit als een hoentje en zijn snelheid is natuurlijk een pré. Sjaak is dit seizoen de topscorer van het team, mede dankzij een aantal zuivere hattricks. Dat houdt deze schoolmeester pur sang ook bij in een boekje. Ben opereert vanaf rechts en is een “echte” voetballer. Slim in de duels, snel op de eerste meters en met zowel een goed doelgericht schot als een zuivere voorzet in de benen. Diverse doelpunten en assists staan op Ben zijn naam. Hoewel het fysiek zo nu en dan wat lastiger is, zou het mooi zijn als Ben ook volgend jaar weer actief is bij de veteranen.

In de spits maakte Ron Laan dit seizoen zijn opwachting. Als A-junior had hij voor het laatst in competitieverband gevoetbald. Begrijpelijkerwijs is 25 jaar later niet elke balaanname perfect en wordt er ook nog wel eens een dot van een kans verprutst. Toch verliep het eerste seizoen bij de veteranen al met al heel verdienstelijk. Ron doet aardig mee in de combinatie en weet ook regelmatig te scoren.

Gaandeweg het seizoen kwam Marco Bakker in het team. Marco speelt gevarieerd, aanvallend en maakt makkelijk een doelpunt. Toch grijpt ook hij als “jonkie” snel naar een zeer been. Met een goede voorbereiding in de zomer, verschijnt Marco hopelijk 100 procent fit aan de bal.

Nog voor de jaarwisseling namen de veteranen afscheid van Siemon Versteeghen, die wegens terugkeer naar Oegstgeest niet meer kon meedoen. Dat was wel jammer, want Siemon ging de duels altijd vol aan en wakkerde daarmee het vuurtje wel aan.

Gedurende de lange competitie kon incidenteel een beroep worden gedaan op twee keer Peter Bakker. Het gaat dan om zowel Peter Bakker de wedstrijdsecretaris, als Peter Bakker de oud-eerste-speler. Het was mooi dat deze mannen konden bijspringen toen het nodig was, dank hiervoor.

De trouwe lezers van de verslagen zullen hopelijk deze keer wat geduld moeten hebben. Bij winst op Kwiek ’78 wordt het kampioenschap in de thuiskantine gevierd en dat is dan net even belangrijker dan het maken van een verslag. Maandag volgt dan de wedstrijdreportage. Voor wie zolang niet kan wachten, rechtstreeks naar de wedstrijd kijken mag natuurlijk ook. Het duel begint om 10 uur in Avenhorn.