Na een slopend en slepend seizoen was het eindelijk zover. De start van de nacompetie. Een week eerder dan de Hemmer rekenmeesters hadden voorzien. Om daar in detail op in te gaan gaat wat ver. Laten we het erop houden dat de rekenmeesters hun huiswerk niet goed hadden gemaakt.

Met het halen van de nakompetitie had Valken in feite aan haar doelstelling voldaan. Afgelopen seizoen werd het toetje op drie punten na gehaald. Wrang, maar we hebben allemaal geleerd dat een toetje er niet inzit als je je bordje niet hebt leeggegeten. Gelukkig was de honger naar succes en aanvaardbaar spelniveau dit seizoen voldoende aanwezig om het extra stapje te maken. Nu het toetje klaar staat, is Valken graag bereid dit ook te verorberen.

Het werd een seizoen met hoogtepunten en enkele kleine dieptepunten. Heel even mocht Valken zelfs dromen over een titel. Een ongelukkige wedstrijd bij laagvlieger Berkhout en een bizarre nederlaag tegen Hauwert een week later, bracht een einde aan die illusie. In die fase liet de afwezigheid van de zwaar geblesseerde Bart zich echt voelen.

Na die sombere weken pakte Valken de draad weer op en knokte zich terug naar de top 4. Een eclatante nederlaag tegen St George bracht de twijfel nog even terug, maar in het laatste half uur tegen MOC stelde Valken dan toch eindelijk haar play-off plek veilig. Dit tot teleurstelling van concurrent Victoria O. die stilletjes hoopte op een stunt van de Midwouders. Samen met Hauwert en St George mag Valken uitmaken wie Medemblik vergezeld naar de 4de klasse. De nummer 2 in de eindstand van de nacompetitiepoule mag nog op herkansing tegen de nummer 2 uit de nacompetitiepoule van de 5de klasse A (Winkel, Wiron of VZV).

Een voetbalwet zegt dat je na een volledige competitie op de plek staat die je verdient. Arbitrale dwalingen hebben Valken soms geholpen en soms tegengewerkt. Balletjes die via de paal het veld in kaatsten werden afgewisseld met balletjes die met geluk binnen rolden. Met een nakompetitie ligt dat toch iets anders. Een minicompetitie met 3 min of meer gelijkwaardige ploegen is niets anders dan een loterij. Geluk, vorm van de dag en arbitrage kunnen een zware stempel drukken op een eindresultaat. Dat zou in de wedstrijd tegen Hauwert niet anders worden.

De dag werd aangevangen met een lunch in huize Dalmulder aan de Westerkerkweg. De gastheer had de statafels al buiten opgesteld. Coach Kees prefereerde echter een bespreking binnen 4 muren. Het werd een constructieve bespreking waarin uitgebreid bepaald werd hoe de sterke punten van Hauwert geneutraliseerd moesten worden. En belangrijker, de minder goede punten uitgebuid konden worden. De wedstrijd zou worden aangevangen met dezelfde basis als de week ervoor. Never change a winning team.

Zoals verwacht was de publieke belangstelling wat minder als dat we gewend zijn bij een kraker. Immers, op een veldje 40 kilometer zuidelijker werd ook een belangrijk potje voetbal gespeeld wat vooral de neutrale en minder fanatieke toeschouwers zal hebben weerhouden om de gang naar Hem te maken. Bij opkomst kreeg Valken te maken met een merkwaardig fenomeen. Toeschouwers van de uitspelende ploeg hadden de overhand en lieten zich bovendien goed horen. Die verkeerde verhouding werd gelukkig spoedig hersteld toen alle kantinegasten zich langs de lijn meldden. Nou ja, bijna alle. Enkele veteranen liepen toen nog de polonaise binnen ter viering van hun kampioenschap.

Valken startte als onderhond aan het duel .Hauwert had immers na de winterstop niet verloren en incasseerde slechts een paar gelijke spelen. Uiteindelijk strandde hun zegetocht op 1 puntje van kampioen Medemblik. Een harde straf voor hun slechte competitiestart.

Goed, de wedstrijd dan. De openingsfase was het aftasten geblazen. Valken leek iets beter, maar dat zou spoedig veranderen.

Hauwert nam na een kwartiertje het heft in handen. Vooral het sterke middenveld van de uitploeg zorgde voor het overwicht. Valken moest toelaten dat Hauwert zichzelf kansen verschafte. Ze blauwhemden hadden echter niet gerekend op de vastberadenheid van de Valken-doelman. Edwin Hoffer wilde van geen wijken weten. De jongeling keerde meerdere inzetten van de tegenstander en hield Valken in deze fase op de been. Valken verloor wel Jelle die na 20 minuten meer op de grond te hebben gelegen dan gestaan zich moest laten vervangen door Mike.

Valken stelde niet veel tegenover de Hauwertse aanvalsdriften. Zelden werden de voorwaartsen bereikt en dat is toch noodzakelijk om tot kansen te komen. Hauwert had zijn zaken goed voor elkaar. Er werd kort en fel verdedigd. Valken spelers kregen amper de tijd om in balbezit een oplossing te bedenken. En wanneer die tijd wel werd gegeven, verdween de bal nodeloos over de zijlijn. Paul scoorde nog wel, maar deed dat in buitenspelpositie. De neutrale grensrechter aan de andere kant had meer moeite om buitenspel te constateren. Gelukkig voor Valken hadden deze beoordelingsfoutjes geen consequenties voor de wedstrijd.

Valken overleefde zodoende de eerste helft met iets meer geluk dan wijsheid. De ploeg wist echter ook dat in voorgaande confrontaties Hauwert steeds meer terugzakte naarmate een wedstrijd vorderde. Toch werd het middenveld enigszins gewijzigd qua opstelling om de sterke middenlinie van Hauwert meer dwars te zitten.

De 2de helft bracht een ander beeld dan de eerste, zoals gehoopt en een beetje verwacht. Het eerste kwartier gebeurde nog weinig, daarna sloeg de vlam in de spreekwoordelijke pan. Valken begon in een positief resultaat te geloven en drong steeds meer aan. Ze werd echter verrast door een counter van Hauwert waarbij Chris onbewust de noodrem aantrok. De scheidsrechter hield het verrassend genoeg bij een vrije trap.

Daarna was het met de aanvallende acties van Hauwert wel een beetje gebeurd. Tijd voor Valken om op jacht te gaan naar de nauwelijks verdiende overwinning. In eerste instantie leek ook de thuisploeg niet in staat om de kansen te verzilveren. Vooral Joris en Sam hadden de 1-0 op de schoen. Verder waren er nog schotjes van Erik en Mark waar meer in het gezeten als de bal goed zou zijn geraakt.

Tien minuten voor tijd werd de ban alsnog gebroken. Mark, het laatste half uur wakker geschut uit zijn nacompetitieslaap, bracht weer eens bal in de doelmond. De voorzet, vanaf rechts, draaide gemeen naar binnen en verraste iedereen de keeper incluis. Zonder een been of hoofd te hebben beroerd verdween het leer bij de 2de paal binnen.

Valken speelde daarna een gewonnen wedstrijd. Het had eigenlijk nog een keer kunnen scoren uit 1 van de vele uitvallen. Omdat de beslissing niet viel, bleef de spanning aanwezig tot het laatste fluitsignaal. Toen die klonk, gingen de roodgroene handen omhoog terwijl de blauwe mismoedig naar het gezicht grepen.
De overwinning kwam met het nodige fortuin tot stand. Hauwert kan het zichzelf verwijten dat het in haar goede fase geen doelpunt wist te maken. Ze kunnen ook de arbiter verwijtend aankijken omdat die het naliet rood te trekken. Ze kunnen aanvoeren dat de goal een “Lucky” was. Ze moeten toch ook vooral erkennen dat toen het echt om de knikkers ging, ze niet konden brengen wat Valken wel kon.

Neemt niet weg dat Hauwert minstens zoveel recht zal hebben op promotie. Zij zullen dat nu moeten afdwingen in de thuiswedstrijd tegen St George. Geen gemakkelijke opgave, maar bij een ruime overwinning, kan het allemaal nog hun kant op vallen.

We gaan het zien en meemaken.
22 mei Hauwert’65 – St George
29 mei St George – De Valken

Rest mij nog de complimenten te geven aan het hele team. Speciale complimenten zijn voor doelman Edwin die niet passeerbaar was en Sam die zowel zijn aanvallende als (ondankbare)verdedigende taken uitstekend uitvoerde. Pieken op het juiste moment is een kwaliteit op zich….

Tot de volgende keer!