Zondag 11 september mocht Valken aantreden tegen Kwiek’78. Het was de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. De verwachtingen waren hoog gespannen na de mooie overwinning op De Rijp de week ervoor. Tegenstander was dit keer van een ander kaliber. Tenminste, dat werd door spelers en begeleiding van tevoren aangenomen. Kwiek was vorig seizoen een stabiele subtopper en had de eerste wedstrijd van deze jaargang ook gewonnen.

Valken trad aan zonder de geblesseerde Niels en de zieke Mike. Toevallig 2 spelers die zijn ingehuurd om de linksback positie te bekleden. Daarom werd Edwin bereid gevonden die klus te klaren. Roan mocht ditmaal starten op het middenveld, wat hij te danken had aan zijn goede invalbeurt tegen De Rijp. Verder geen bijzonderheden.

De warming-up verliep niet bepaald naar tevredenheid van de coach. “laat het dan maar in de wedstrijd zien”, was zijn alleszeggende commentaar in zijn allerlaatste peptalk voorafgaand aan de wedstrijd.

De openingsfase lukte dit niet echt. Valken deed hard zijn best, maar Kwiek was in de eerste 20 minuten gewoon beter. Dit had alles te maken met het vele onnodige balverlies bij de thuisploeg. Toch hoefde Edwin niet veel op te treden. De tegenstanders waren druk met penalty’s claimen, maar schoten werden niet op nauwelijks gelost. Na een goed kwartier wierp deze twijfelachtige “tactiek” zijn vruchten af. Een doorgebroken middenvelder ging gewillig naar de grond toen hij een handje op zijn schouder voelde. De scheidsrechter dacht waarschijnlijk dat na al die net niet penalty’s het nu eens wel waar moest zijn. “Dader” Rick werd ook nog eens getrakteerd op een gele kaart. De strafschop werd onberispelijk benut.

Geluk bij een ongeluk. De tegengoal was het sein voor Valken om het anders aan te pakken. Er werd nu sneller naar de spitsen gezocht. De lange ballen kwamen vaak goed aan en er ontstond dreiging aan de goede kant van het veld. Grootste kans was voor superspits Lennie die alleen voor de doelman iets te lang twijfelde en miste. Niet veel later was het wel raak. Een puntgave corner van Rob werd door Lennart knap binnengekopt.

Na de gelijkmaker was maar 1 ploeg aan het voetballen: Valken. Er werden ook kansen en (bijna)-kansen gecreëerd. Tot een doelpunt leidde het niet, waardoor de rust met een verdiende 1-1 werd afgesloten.

Alle goede intenties ten spijt, kregen de roodgroenen een fikse klap te verwerken in de beginfase van de 2de helft. Een op het eerste oog verloren voorzet werd bij de 2depaal netjes binnengetikt…. Door de nietsvermoedende Edwin Visser. De ongelukkige gelegenheidslinksback was niet de hoofdschuldige van dit slapstickmoment, maar lekker geslapen zal hij niet afgelopen nacht.

Het duurde een minuut of 10/15 voordat Valken bijgekomen was van de schrik. Kwiek kreeg nog de kans om de wedstrijd op slot te gooien, maar voor open doel schoot de linkerspits via de paal naast. Daarna was het voor even over wat Kwiek betreft. Valken begon weer aan de dringen. In eerste instantie leidde dit alleen tot veel hoekschoppen zonder gevaar. Kwiek hield echter geen stand. Mark ontsnapte over rechts van zijn directe tegenstander en lobde het leer via de binnenkant van de paal in doel: 2-2.

Wat er daarna allemaal gebeurde heeft ondergetekende niet allemaal kunnen onthouden. Laten we zeggen dat Valken minimaal 3 opgelegde liet liggen op de 3-2 en daarvoor erg hard gestraft werd. Een zeldzame uitval van Kwiekzijde werd gepromoveerd tot doelpunt. Er zat een buitenspelluchtje aan deze goal, maar ook het halve ingrijpen van de verdediging was hier mede de oorzaak van.

De 2-3 was opnieuw een klap. Hoewel nauwelijks verdiend leek Kwiek er met de volle buit vandoor te gaan. De strijd was nog niet gestreden. Rob en Mark hadden de 3-3 moeten maken, maar hun lob en kopbal verdwenen naast het doel. Kwiek zag vervolgens een kopbal op de paal belanden. Het had toen al beslist kunnen zijn.

In de dying seconds versierde Lennart nog een strafschop. Een beter laat dan nooit goedmakertje van de leidsman. Dit buitenste buitenkansje was ook niet aan Valken besteed, want Chris schoot over. Puffff, het mocht gewoon niet zo zijn.

Zo. 2-3 verloren. Een tegenvaller, zeker gezien de verhoudingen in het veld. Kwiek was behoudens de openingsfase gewoon minder dan Valken. Eigenlijk vielen ze gewoon tegen, gezien hun CV. Dat Valken toch verliest heeft alles te maken met pech, maar ook met boerenslimheid. Toch is het een gegeven dat de promovendus zich prima kan meten met het niveau. Het spel is goed. Het publiek was tevreden en zag oude tijden op sommige momenten herleven. Met veel passie en inzet werd de tegenstander overrompeld. Er gebeurde veel voor beide doelen en dat maakte deze wedstrijd tot een ware thriller. Helaas voor Valken zonder punten.

Volgende week wacht een hele andere wedstrijd. Dan moet Valken aantreden in en tegen Winkel . Ik vrees met vrezen dat de ambiance dan heel anders zal zijn. Desalniettemin moeten de mannen er dan weer staan. Ik heb er alle vertrouwen in.