Lief, lief dagboek………………………………………het is nu zondagochtend 8 uur en wilde aan je kwijt dat ik afgelopen nacht een heerlijke droom had gehad.
Ik droomde dat het mooi weer, het veld gemaaid was, iedereen op tijd was, het ontbijt subliem was, de scheids een goede was en natuurlijk als klap op de vuurpijl een knetterende winst op de koploper.
Toen ik wakker schrok besefte ik dat het een droom was en dat de dag nog moest beginnen……..

De aanloop naar deze wedstrijd was allesbehalve soepel te noemen want in de afgelopen week werd duidelijk dat Wessel langer uit de roulatie zou zijn, Mike in de laatste wedstrijd geblesseerd was geraakt en bij het eerste ook Edwin Visser niet aan de start zou verschijnen.
Hetgeen voor het tweede betekende dat we Jelle en Paul moesten afstaan aan het vlaggenschip.
Voor het maken van speelminuten was Sam bij ons toegevoegd en zo kwamen we toch op 13 fitte spelers!!

Het ontbijt was geregeld door Tim en dat was prima te noemen, maar dat er (wederom) geen peper was om op de rosbief te doen was een minpuntje. (en geen eieren??)
Tijdens de bespreking was het duidelijk dat iedereen goed in zijn vel zat en ik ook zei om vandaag vooral te genieten met dit prachtige weer en gemaaid veld.
Uiteraard was het niemand ontgaan dat we tegen de koploper moesten spelen (2 gelijke spelen en de rest gewonnen!!) en dat er een schepje boven op moest vandaag!!
Nadat we als laatste een Jos Dalmulder variant hadden besproken omtrent het nemen van een vrije trap (tikkie takkie Jossie) (deel 19 van “ome Jos en zijn onnavolgbare bewegingen”) gingen we richting kleedkamer.
Tijdens de warming-up kwam onze hoofdtrainer Kees nog even met de laatste info want hij kon ons vertellen dat deze ploeg een ordinaire counter ploeg was en dit ook goed kan uitvoeren.
Met dit gegeven veranderde we iets aan onze tactiek en lieten West-Frisia komen ipv van meteen af te jagen.

Met de zon laag aan de horizon werd er exact om 11:30 afgetrapt.
Valken hield zich prima aan de gemaakte afspraken en West-Frisia wist zich geen raad met het geboden balbezit en was ook vaak direct de bal weer kwijt.
Daarentegen wist Valken wel de oplossingen te bedenken bij balbezit en kreeg al snel kleine kansjes.
Valken was duidelijk beter en voetbalde (eindelijk) zoals de trainer het zo graag altijd zou willen zien!
Positief, coachend en het belangrijkste, niemand verzaakte en wilde knokken voor elkaar.
In de 20e minuut was het Rick die een prima actie in huis had en de bal goed voorgaf waar Sam prachtig afrondde: 1-0.
Ook na de openingsgoal bleef Valken goed voetballen en alles lukte ook waardoor het er uitzag alsof West-Frisia voetballes kreeg.
Rond de 30e minuut kreeg Tim het op z’n heupen en passeerde enkele figuranten van West-Frisia en schoot vervolgens de 2-0 tegen de touwen!!
Met nog 20 minuten te gaan tot aan de rust zakte Valken een beetje weg en kwam de tegenstander onder onze druk vandaan en kreeg enkele kansen op de aansluitingstreffer!
Gelukkig was het de spits zelf of onze keeper David (toch weer de voorkeur gekregen boven Jeen) die dat voorkwam en Valken dus overeind bleef in deze mindere periode.
In de 35e minuut werd het zelfs 3-0 door Michiel die goed doorging!!
In de rust geen enkele reden om te wisselen en bespraken goed hoe de invasie van West-Frisia op te vangen en weer ons eigen spel te kunnen spelen.
De invasie bleef eigenlijk uit doordat Valken de draad weer prima oppakte en een prima veldspel liet zien. Michiel mocht tot twee keer aan toe alleen op de keeper van West-Frisia af, maar evenzoveel keren kwam er geen idee in zijn (grote) hoofd en liep de bal vast tegen de keeper.
Benoemingswaardig was het (vuile) werk wat Koos en Tim opknapte op het middenveld die zij volledig in handen hadden gedurende de hele wedstrijd!!
In de 75e minuut was het eindelijk toch zover en deed Michiel weer van zich spreken door uit de draai een mannelijk schot(je) af te vuren waar de keeper wel bij zat, maar de bal toch tergend langzaam over de doellijn rolde: 4-0 (er werd langs de lijn gezegd dat dit een eigen doelpunt van de keeper was?)
De wedstrijd was toch wel gespeeld dacht iedereen en zo ook Jos die daarom zijn man liet lopen en dezelfde ook zomaar de 4-1 maakte door een lob over David te plaatsen.
Direct in dezelfde minuut had West-Frisia op 4-2 kunnen komen, maar daar was David het niet mee eens en maakte zijn belangrijkste redding van de wedstrijd!
Michiel wilde (zoals altijd) het laatste woord en maakte op fraaie wijze de 5-1 waarmee de wedstrijd definitief op slot werd gegooid!

Mannen, een groot compliment van mijn zijde want werkelijk niemand verzaakte vandaag dus is het een echte teamoverwinning!!

Een sportieve, leuke wedstrijd, winst tegen de koploper en ook nog op deze wijze dan mag men echt trots zijn!!