Het is niet mijn stijl om een verliespartij te wijten aan zogenaamde externe factoren. Oftwel, factoren waar je (vrijwel) geen invloed op hebt. Het weer bijvoorbeeld. Stel je de 1ste helft windje mee hebt en na rust door een onverklaarbare weersomslag ook. Altijd moet je bij jezelf beginnen. Wat had je er zelf aan kunnen doen om de wedstrijd aan andere wending te kunnen geven? Waar lieten wij de steken vallen?

De wedstrijd van zondag bevatte zoals altijd vele gevallen steekjes. Daar spelen we immers 4de klasse B voor. Wat ik wel zag was een ploeg die ging tot het uiterste. Een ploeg die geloofde in een goede afloop en geloofde in de manier waarop dit bewerkstelligd kon worden. Dat in de slotfase een positief resultaat teniet werd gedaan door externe factoren doet daarom pijn.

Goed, genoeg filosofisch gewouwel. De dag, of liever gezegd het weekend, begon met een opvallende mededeling. Onze gevallen koning Paul werd uit zijn winterslaap gewekt en mocht zich bij de selectie voegen. Paul. De man die vorig jaar clubtopscoorder werd met 11 doelpunten. Niet om de voorhoede te versterken, maar wel om het doel te verdedigen. De uitleg hierachter laat ik even voor wat het is. Laten we het erop houden dat ik mijn geld er niet op had gezet van tevoren.
Afwezig waren: Beide Edwins, Chris en Jelle. Rens begon op linksachter. Rick, gebruind en al terug van wintersport, startte direct in de basis. Niels T. verzorgde de broodjes. Tegenstander was De Wherevogels. Een subtopper met ambities naar boven.

Vanaf minuut 1 maakte Wherevogels haar ambities waar. Met veel druk naar voren, veel balbezit en leuke aanvalsopzetjes trachtten zij een snelle openingsgoal te forceren. Valken vond het allemaal prima en wachtte af op eigen helft. Deze tactiek was niet verkeerd, want ondanks de Purmerendse dadendrang had doelman Paul in eerste instantie weinig te doen. Helemaal vlekkeloos was het allemaal niet, want enkele malen moest hij wel handelend optreden. Dit deed hij naar behoren. Verder waren er een aantal onrustige situaties voor de goal die met kunst en vliegwerk werden beëindigd.

Valken aanvallend stelde niet veel voor. Als de voorhoedespelers werden bereikt was er altijd nog de grensrechter die iedere diepe bal afvlagde. De scheidsrechter, die gek genoeg Theo wel aan paar keer negeerde, floot iedere keer braaf af. Toch ging Valken met een voorsprong rusten. Lennard veroverde de bal op de onzekere laatste man en Mark schoof de bal vervolgens op de vrijstaande Rick. Die mocht rustig aanleggen en verschalkte de doelman met handig schot in de hoek.

Na de rust nam Valken de afwachtende tactiek wel heel serieus. Een bepaalde lamheid maakte zich meester over de ploeg en Wherevogels rook kansen. Toch was de manier waarop de wedstrijd kantelde een beetje lullig. Een wel zeer ongelukkige handsbal van Mark B. werd als opzettelijk hands beoordeeld. De vrije trap, net buiten de zestien, werd binnengeschoten. Even later lag wederom een handsbal aan de basis van een doelpunt. Ditmaal betrof het een overtreding binnen de zestien. Van alle beslissingen was deze nog het beste uit te leggen. De strafschop werd feilloos benut.

2-1 achter. Dan denk je, dat wordt lastig. Valken ruchte haar reg of rechte haar rug en nam de wedstrijd over. In deze fase was Mark enkele malen dichtbij een treffer. Zijn vrije trap werd corner getikt en even later zag hij een schot net over suizen na een goede actie van zijn naamgenoot over rechts. Gelukkig had de sterk spelende Rob zijn vizier wel goed staan toen hij de bal uit een voorzet van Lennard vlak voor goal ontving. Hij schoot onberispelijk raak.

Het momentum lag daarna volledig bij Valken. Omdat ook Wherevogels vol voor de winst ging werden de ruimtes groter en groter. Mark had zijn ploeg een grote dienst kunnen bewijzen. Na een mooie 1-2 met de ingevallen Tim zag hij zijn inzet via doelman en paal naast rollen.

En toen het noodlot. De klok naderde de 90 minuten. Een diepe bal op Lennard werd maar weer eens afgevlagd door de goudeerlijke grensrechter. De tegenaanval werd Valken vervolgens fataal. Onderweg werd er naar ik gelezen heb nog een overtreding gemaakt ook, maar dat kan ik mis hebben. Hoe het ook zei, de bal lag erin. Paul toucheerde de bal nog naar eigen zeggen , maar hij lag erin: 3-2. De 10de nederlaag van het seizoen was een feit.

Na afloop bekende de arbiter 2 cruciale fouten te hebben gemaakt. Koop je niets voor, wel moeten we zijn eerlijkheid prijzen. Maar je koop er niets voor. Bovendien had hij die conclusie wel heel snel getrokken. Op ons niveau heb je geen beeldschermpje waar je alles terug kan lezen.
Wat ik eigenlijk erger vindt is het handelen van grensrechter, of nee, assistent-scheidsrechter. Deze man is het slechtste van het slechtste. Ballen die nog binnen de lijn blijven afvlaggen voor uit, iemand afvlaggen voor buitenspel die nog minstens anderhalve meter voor de laatste man loopt. Toevallig betrof het allemaal situaties die in het voordeel van Wherevogels uitvielen.
Praktijken die niet thuishoren op het voetbalveld. Het nare is dat hij voor zijn gedrag niet gestraft, maar beloond wordt. Met 3 punten. De arbiter heeft uiteindelijk 1 vlagsignaal afgewezen, bij een vrije trap in de laatste minuut. Waarschijnlijk had hij toen al spijt van enkele beslissingen.

Alles had overigens anders kunnen zijn, als ondergetekende gewoon die bal erin had geschoten. Je moet altijd bij jezelf beginnen… zucht.

Laatste vraag: de scheidsrechter trok 3 minuten bij. Op mijn vriendelijke vraag hoe dat komt na zoveel blessures en wissels gaf hij het antwoord dat wissels bij de speeltijd horen. Ik vond dat vreemd, maar ik sta altijd open voor feedback…..Hoe zit dat?