Het lijkt altijd een mooi affiche: een voetbalrijk paasweekeinde. De zwartkijkers onder ons zullen echter spreken van competitievervalsing. 2×90 minuten spelen binnen een tijdsbestek van 48 uur stuit op nogal wat verzet van lijf en leden. Valken stond voor deze opgave, de beginnen met een thuiswedstrijd tegen De Rijp.

De wedstrijd werd gespeeld zonder de nieuwe coach Mario Kuipers. Die “vierde” zijn 25-jarig huwelijksfeest. Hij deed nog wel een voorbespreking, maar toog daarna snel huiswaarts voordat dat feest wegens een flitsscheiding geannuleerd zou worden. Peter nam daarna de honneurs waar.

Vooraf dichtte Valken zichzelf kansen toe. De Rijp werd in het openingsduel van het seizoen immers verslagen en de recente resultaten waren ook prima. De strategie bleef daarom ook voor deze wedstrijd ongewijzigd.

Al snel werd duidelijk dat De Rijp niet naar Hem was gekomen om cadeautjes uit te delen. De beginfase was volledig voor de uitploeg en Valken had vooral veel tijd en discussies nodig om in de verdedigende stellingen alle mensen op de juiste plek te zetten. De Rijp claimde terecht een penalty en zag nog een inzet op de paal belanden. Daartegenover stonden aardige kansen van Mark en Lennard. Al met al waren de kansen op 1 hand te tellen.

Ook de 2de helft bracht weinig vertier voor de doelen en de wedstrijd ontvouwde zich vergelijkbaar als met de duels tegen Grasshoppers en Always Forward. Dit keer liep het helaas anders. Halverwege de 2de helft kwam De Rijp onverwachts op voorsprong. Een diepe bal werd door een spits als enige op waarde geschat en hij tikte de bal net voor de inkomende Paul langs het doel in.

In de resterende minuten wist Valken nooit echt druk te ontwikkelen. Alle pogingen leidden tot weinig. De Rijp verdedigde de zwaarbevochten voorsprong met verve. Pas in de allerlaatste minuut kreeg de thuisploeg de kans op een verdiend gelijkspel. De ingevallen Tim Groot schoot vanaf randje zestien naast.

Na de teleurstelling van zaterdag werd een krappe 43 uur later afgetrapt in Abbekerk voor de uitwedstrijd tegen ALC. Gezien het resterende programma was het voor Valken zaak om in ieder geval niet te verliezen. Kwiek en Winkel moesten niet het idee krijgen dat er nog een 3de ploeg zich in de degradatiestrijd zou mengen.

De start was belabberd. Een snelle uitbraak werd door ALC knap gepromoveerd tot doelpunt. Paul werd door een droog schot in de korte hoek verslagen. Langzaamaan kantelde het duel en Valken begon ook kansen te creëren. Lennard had uit een voorzet van Mark moeten scoren, maar hij miste enkele meters voor de goal. Even later scoorde de aangever zelf wel. Een diepe bal van Sam leek tot niets uit te draaien, toen opeens de linkspoot achter de verdediging opdook. Iedereen dacht aan buitenspel, inclusief de grensrechter. Zijn late vlagsignaal werd gedecideerd weggewuifd en Mark passeerde met een lage schuiver de uitgekomen doelman.

Na rust had Valken het lang moeilijk tegen het opportunistisch spelende ALC. Eenmaal ontsnapte de roodgroenen toen een schot net langs de paal naast zoefde. Even leek het de verkeerde kant op te gaan, maar….

Uit het niets was daar de voorsprong. Mark brak door op links en produceerde een matige voorzet. Een verdediger van ALC was daarna zo vriendelijk om de bal in eigen doel te tikken.

ALC was nog niet verslagen. Valken ontsnapte aan de gelijkmaker toen een ver schot via de vingertoppen van Paul en de lat over doel verdween. Verder werd nog een keer de lat geraakt en moest Paul nogmaals handelend optreden. Het geluk was ditmaal aan de zijde van Valken. Wederom was het een ALC-er die zijn eigen keeper passeerde. Mark had dat al kunnen doen, maar zijn inzet, op een voorzet van Lennard, werd door de doelman gered. Een meegelopen verdediger tikte de rebound echter per ongeluk alsnog in doel.

Daarna was de wedstrijd gespeeld en had Valken nog een aantal keer kunnen scoren. Alleen Rick was nog eenmaal succesvol waarmee hij op het verdienstelijke aantal van 10 competitiedoelpunten kwam.

De andere uitslagen waren ook zeer gunstig en zo beleefde Valken op een gure regenachtige paasmaandag een mooie dag. Lijfsbehoud is enkel nog theoretisch onzeker. Maar neemt u van mij maar aan dat de ploeg volgend jaar wederom in de 4de klasse te bewonderen is.

Volgende week komt de koploper West-Frisia op bezoek. Valken kan onder de huidige omstandigheden deze wedstrijd met veel vertrouwen en ontspanning tegemoet zien. Ik denk dat het een mooie pot wordt en de Enkhuizers vol aan de bak moeten om hun luxepositie te behouden.

Komt dat zien!!