Voetbal blijft een opmerkelijke sport. Winst en verlies, goede en slechte flow, kan in geen enkele sport zo groots omslaan als met voetbal. Ik schrijf dit met een roze bril op. Eerlijk gezegd weet ik niet alles van andere sporten maar ik kan mij echter niet voorstellen dat zoveel discrepantie mogelijk is als Valken qua prestatiecurve dit jaar tentoonspreidt. Met deze opening loop ik misschien al op zaken vooruit. Aan de andere kant, de titel verraad eigenlijk ook al de uitslag.

Nadat na 7 wedstrijden een prima gedeelde 2de plaats werd bereikt, begon de inzinking. Op 30 oktober werd ongelukkig met 1-2 verloren van Wherevogels. Daarna volgden een 2-6 tegen Foward, 5-1 tegen West-Frisia, 0-4 tegen Medemblik en nog veel meer nederlagen en tegendoelpunten. Uiteindelijk leidde dit tot een dieptepunt na 16 speeldagen. Valken had toen alleen nog Winkel onder zich.

Dat is allemaal historie. De weg omhoog is intussen ingezet. Uitgerekend tegen bovenstaande ploegen wist Valken in de afgelopen periode het volle pond te halen. Met een realistische spelopvatting, een paar positiewisselingen en een klein portie geluk ziet de Roodgroene wereld er weer een stuk zonniger uit.

Kleine kanttekening hierbij is, dat al dit goede werk alleen nog de statistieken dient. Sinds Valken zich in het paasweekeinde veilig speelde, draait het alleen nog om de eer. Een derde periodetitel is erg ver weg en je kunt je afvragen of de club daarbij gebaat zou zijn. Nu kan in alle rust gewerkt worden aan een opstelling en spelwijze voor volgend seizoen.

Medemblik uit dus. Dit moest gedaan worden zonder de inbreng van Mark D. Die was tegen West-Frisia uitgevallen met een gekwetste bovenbeenspier en was onvoldoende hersteld om mee te kunnen doen. Hij was wel langs de lijn in sexy wieleroutfit te wonderen. Mark B. was de hele week ziek geweest en werd ook in trainingspak gehesen. Rick R. voegde zich bij hem. Sam mocht het in de spits proberen naast Lennard. Dit bood ruimte aan Erik en Roan om nu eens samen op het middenveld te spelen. Rens begon op rechtsachter.

Gezien de stand op de ranglijst, betrof het een veredelde oefenwedstrijd. Vooral Medemblik speelde daar ook naar. Niet dat de aanvallen van de thuisploeg geheel ongevaarlijk waren, maar op de 1 of andere manier miste ze de benodigde scherpte. Portier Paul moest in sommige gevallen handelend optreden en deed dat naar behoren. Hierbij viel op dat zijn voetenwerk van een hoog niveau was. Het Nederlands handbalelftal heeft naar het schijnt de tape van de wedstrijd al opgevraagd.

Valken was veel doeltreffender. Lennard zag nog een halve kans misgaan, maar de 2de kans zat er wel in. Chris transporteerde de bal naar Erik. De voorzet leek zwabberend en al voorbij aan Hubootje voorbij te gaan, maar met links volleerde hij de bal knap in de tegengestelde hoek. Een 0-1 die letterlijk en figuurlijk uit de lucht viel.

Nadat Paul zijn ploeg behoedde voor de gelijkmaker was het Roan die de 0-2 liet aantekenen. In feite besliste hij daarmee de wedstrijd. Valken had daarna enkele kansen op de 0-3. Misschien was dat gezien het spelbeeld ook iets te veel van het goede geweest.

Vlak na rust was met name de linksvoor van Medemblik nog bedrijving en maakte hij het de verdediging lastig met dribbels naar binnen en 1 venijnig schot a la Babel. Paul zag de bal pas terug toen die het zijnet toucheerde.

Na dit korte intermezzo nam Valken definitief het heft in handen. Omdat Medemblik niet scherp verdedigde bracht dit ook meteen diverse kansenmet zich mee. 2 daarvan werden uiteindelijk benut. Lennard, afgevlagd door de assistent-grensrechter, kreeg het groene sein van de scheidsrechter en zag zijn solo uiteindelijk beloond met een doelpunt. De ietwat emotioneel geladen assistent trok hierop ten strijde binnen de lijnen en had het even aan de stok met Rick die altijd bereid is tot het opstoken van nutteloze ruzies.

Even later maakte Rob op voortreffelijke wijze de 0-4. Hij schoot vanaf rechts, met zijn linker de bal in de linkerbovenhoek. Als een vorst nam hij alle egards in ontvangst.

De weelde van de grote voorsprong werd Valken te veel. Ik lieg niet als ik schrijf dat er daarna minimaal 5 gelegenheden dan wel grote kansen waren om de score nog verder uit te bouwen. Vaak ontbrak het aan nauwkeurigheid bij de eindpass of werd er op het laatste moment een verkeerde keuze gemaakt. Hoe dan ook, de teller bleef op 4 staan.

Eervolle vermelding nog voor de 1-4 van Medemblik. Een mooi diagonaal schot in de verre bovenhoek die zelfs Paul te machtig was. Een doelpunt om in te lijsten. Medemblik had ook nog de 2-4 moeten maken toen de spits voor open doel over schoot. Maar goed, de overwinning van Valken had daarmee niet in gevaar gekomen.

De competitie staat volgende week stil. Daarna volgt nog een thuiswedstrijd tegen HSV Sport en een uitje naar Onderdijk. HSV Sport is een uitdaging omdat die ploeg 1 plaats boven Valken staat. Het onderlinge verschil is nog maar 2 punten. De laatste ontmoeting kan gezien de stand zomaar een heel beladen duel worden. Valken is inmiddels bekend met het verstoren van feestjes. Het is daarom een leuk en interessant vooruitzicht om te trachten dat kunstje te herhalen. Leuk ook te constateren dat ondanks de geringe belangen gisteren tientallen supporters de moeite namen om te komen kijken. Dat alleen al is een goede reden om ook de laatste wedstrijden voor de winst te gaan.

Tot 6 mei op ons sportcomplex.