A la Strandvogels wordt dit verslag opgeluisterd met een aantal actiefoto’s gemaakt door Piet Portegies.

2 wedstrijden voor het einde van een bewogen seizoen ziet de wereld vanuit Hems perspectief er weer goed uit. Ik hoef al niet eens meer te hebben over de degradatieflow waarin Valken tot maart in heeft gezeten. Die heeft inmiddels plaatsgemaakt voor de middenmoterflow. Je zou bijna zeggen dat het jammer is dat dit seizoen binnenkort zijn laatste adem uitblaast, al zullen de benen zo langzamerhand verlangen naar 6 weken welverdiende rust.

Deze zondag stond de laatste thuiswedstrijd op het programma. Valken was gebrand op een goed resultaat. De ploeg had het thuispubliek nog niet verwend dit jaar met slechts 2 zeges. Bovendien lag bij een overwinning een plaats in het linkerrijtje in het verschiet. Een opzienbaarlijke prestatie en conform doelstelling.

HSV Sport, de tegenstander, had een andere route doorlopen. Deze ploeg mag zich met recht de pechvogel van het seizoen noemen. Vooral voor de winterstop werd aardig gevoetbald, maar vaak werd een zeker lijkende overwinning in de ultieme slotfase weggegeven. Dat heeft er blijkbaar behoorlijk ingehakt, want de recente resultaten waren niet best. Spelen zonder een kans op een prijs is niet hun beste eigenschap. Een paar spelers kwam voor de wedstrijd tegen Valken niet opdagen en de spelers die wel de moeite namen om hun kloffie aan te trekken, waren ook niet tot op het bot gemotiveerd.

Valken trad in de inmiddels vertrouwde samenstelling. Uitzondering was Rick, die door een oorwassing een ontsteking in zijn gehoorgang niet in staat was de starten. Erik nam zijn positie achter de spitsen in. Mark B. werd een basisplaats gegund ten koste van Jelle en Mark D. keerde terug na een spierblessure.

Tja. Toen de wedstrijd. In de openingsfase leek HSV Valken nog partij te willen bieden. Dat kwam vooral ook omdat Valken niet superscherp begon. Toch was de eerste grote kans voor de thuisploeg. Lennard werd weggestuurd, maar hij stuitte op de doelman. Daarna nam Valken steeds nadrukkelijker het initiatief. HSV verdedigde niet scherp genoeg om de middenvelders en aanvallers af te stoppen. Dit deed de Valken verdediging wel zodat eenmaal in balbezit HSV ook aanvallend niet veel kon uitrichten. In totaal moest Paul eenmaal handelend optreden en dat deed hij met verve. Verder was er nog een hard schot die over het Hemmer doel suisde, maar daarmee was het met de Zwaagse dadendrang wel gebeurd.

Zo niet aan de andere kant. In het 2de deel van de eerste helft kreeg Valken steeds meer kansen. Mark bekroonde zijn rentree met een doelpunt na goed doorzetten van Lennard. Daarna hadden meerdere Valkeniers kans op een doelpunt. Vooral Erik had met 2 schoten van dichtbij de beslissing kunnen forceren. Ook het spitsenduo kreeg nog een aantal mogelijkheden, maar de schade voor HSV bleef tot de rust beperkt tot 1-0.

Na rust leek het even erop dat Valken het initiatief kwijt was. Zonder gevaarlijk te worden mocht HSV opereren op de Hemmer speelhelft. Valken had moeite om de bal in de ploeg te houden. De eerste geslaagde aanval leverde wel meteen doelpunt op. Mark vond met een voorzet het hoofd van Lennard die onberispelijk raak kopte.

Lennard komt knap voor zijn directe tegenstander en kopt de 2-0 binnen

Daarna kwam het prijzenuurtje. HSV liet de wedstrijd verder voor wat het was en gaf Valken alle gelegenheid om het doelsaldo en goede gevoel verder op te poetsen. Het gaat te ver om alle kansen te noemen, want het moeten er minstens 10 zijn geweest. Lennard was de enige die wel scherp was en met nog 2 doelpunten een loepzuivere hattrick liet aantekenen.

Lennard maakt de 3-0 met een sluw balletje in het zijnet

Nog enkele punters die ik wil vermelden:

Rob speelde gisteren zijn laatste wedstrijd van dit seizoen. Volgende week durft hij het niet aan om op de betonvloer van Strandvogels te spelen. Hij luisterde zijn afscheid op met 2 wondermooie missers. Jaap Laan heeft de ballen inmiddels gevonden ter hoogte van de Torenweg.

Mark liep nog tegen een nuttige gele kaart op door een zinvolle discussie met de scheidsrechter aan de gaan. Gelukkig voor hem betekende dit geen schorsing.

Mark vergeet zijn maatje in de spits aan de spelen en zal zijn inzet naast de goal zien rollen.

Paul organiseerde een etentje bij “Om de Hoek” voor de selectie. Het gereedgemaakte buffet liet zich goed smaken. Alsmede de biertjes.

Paul zal ook volgend jaar beschikbaar zijn in doel omdat zijn geplande toneeltour niet doorgaat.

Kees Kok, 1ste jaars A-junior, mocht in de slotfase invallen. Hij luisterde zijn debuut bijna op met een magistrale hakbal. Helaas voor hem miste hij de bal volledig zodat het er nu een beetje kolderiek uitzag. Toch alle respect voor zijn moed.

Lennard is door 3-punter op gelijke hoogte gekomen met Jordy Weel (Strandvogels) en Mike Pruiksma (Wherevogels). De 3 topschutters staan op 18 goals en zullen komende zondag uitvechten wie de topscoorder wordt in 4B.

Mark B.(geheel links in beeld) probeert Mark D. te bereiken, maar de veteraan komt de nodige lenigheid te kort.

Na onderling beraad onder genot van het 15de biertje zijn we erover uit dat we toch ons best gaan doen volgende week. Ondanks het aanlokkelijke gegeven dat we bij een Onderdijks kampioenschap niet meer op het biljartlaken van Strandvogels hoeven te voetballen, vinden we het verpesten van een feestje toch leuker. Hiervan zijn geen notulen gemaakt.

Zonder gekheid. Natuurlijk gaan wij wederom voor de winst volgende week. Dat zijn we tegenover Enkhuizen en vooral onszelf verplicht. Na de overwinning zullen wij de seizoensafsluiting “vieren” in een lokale gelagkamer.

Tot volgende week!