Geen aandacht voor 703, 704 of Gerrit Hiemstra. De wedstrijd zou hoe dan ook doorgaan. Het kunstgrasveld in Wognum was het decor voor de spannende confrontatie tussen Spartanen en Valken. Naar ik nu begrijp de laatste wedstrijd op het knusse sportcomplex aan de Sportlaan. Dat hebben we dan toch maar mooi even meegemaakt.

De ziekenboeg puilde uit, zowel voor 1 als 2, waardoor de technische staf een flinke puzzel te verwerken kreeg. Bij 1 had Lennard zich gevoegd bij de reeds aanwezige patiëntenlijst. Dat maakte niet veel uit, want om deze lastige pot tot een goed einde te kunnen brengen, was een verdedigend concept uitgedacht.
Dat hield in dat we maar 1 spits nodig hadden en dat was logischerwijs Rick. Mark werd van zijn geliefde linkerkant gehaald en mocht als vijfde middenvelder starten. Ik zal u niet vervelen met de details, maar het kwam erop neer dat de linker en rechter middenvelder 2 man moesten dekken. Een leuk klusje voor Chris en Niels.

Voor de wedstrijd trok met name Paul de aandacht. Met veel inspirerende opmerkingen probeerde hij een positieve stemming in de kleedkamer te realiseren. Dat was overigens niet nodig, want het team wist dat het geen enkele ploeg hoeft te vrezen.

De tactiek had wel 1 ding zeker tot gevolg. Weinig balbezit. En ook 1 ander ding. Veel verdedigen. Maar ook de garantie dat er altijd kansen komen. Het was zaak te wachten op die kans die dan ook benut moest worden natuurlijk. De intentie was dus wel degelijk om te winnen, alleen hadden Spartanen en Valken verschillende ideeën hoe dit resultaat te bereiken was. En zo begon de wedstrijd precies zoals de kenners die hadden voorspeld. Veel Roodwit balbezit en 11 blauwen tot net voor de middellijn teruggetrokken.

De voetbalgedachte van Valken leek te werken, want Spartanen wist in de 1ste helft geen bres te slaan. Paul moest welgeteld 1 keer handelend optreden. Verrassend genoeg was dit door een inzet van een medespeler. De redding op de touche van Wietse de G. was formidabel.

Valken probeerde het balbezit te koesteren, maar dat lukte niet erg. Rick kon af en toe bereikt worden waarna de middenvelders moesten bijsluiten.
Enkele keren kwam de uitploeg er goed uit en dan was er direct sprake van gevaar. Rick had een mooie pegel die knap uit goal werd geranseld door de doelman. Ook Mark zag zijn poging uit een vrije trap knap worden gered en Niels F. tikte de bal bij de 2de paal net naast. De ruststand van 0-0 was wel een logische.

De 2de helft bracht gelukkig wat meer spektakel. Dat was maar goed ook, want de waterkoude wind die over het veld blies had de toeschouwers stevig in haar greep genomen. De scheidsrechter besloot halverwege de 2de helft Valken een vrije trap te schenken. Mark had nu meer succes en joeg de bal in de touwen.

Valken zat op rozen, want Spartanen had nog altijd geen kans gecreëerd. Helaas is dat niet altijd nodig om de scoren. 10 minuten na de openingstreffer kreeg ook Spartanen een makkelijk gegeven vrije trap. Op het oog leek het onmogelijk om uit die positie te scoren, maar het muurtje stond iets te ver naar links, waardoor Paul werd verrast met een schuiver in de korte hoek: 1-1.

Een duur foutje want Spartanen kreeg nu de geest. Valken had meer en meer moeite om alle gaatjes dicht te lopen. De ploeg ontsnapte vlak voor tijd aan een achterstand toen een inzet van Spartanen tegen de lat spatte.

De tijd tikte verder weg, maar niet snel genoeg. De blessuretijd was reeds ingegaan. Een aanval van Spartanen werd in eerste instantie weggewerkt, maar belandde toevallig in de voeten van een Spartanen speler. Die kon weinig anders doen dan de bal terugpompen in de zestien. De ingevallen Kees probeerde dit te verhinderen, maar raakte de bal zodanig dat die tot verrassing van iedereen ineens in doel stuiterde. Een waanzinnige goal en zo dodelijk als dodelijk kan zijn.

De resterende seconden waren een lijdensweg voor de Valkenspelers die hard en tevergeefs hadden geknokt voor een positieve uitslag. De 2-1 was qua veldspel verdiend, maar qua kansenverhouding was een gelijkspel netjes geweest. Helaas is de geluksfactor nog laag dit seizoen. Gemiste kansen, scheidsrechterlijke dwalingen, pechvolle tegendoelpunten. Valken heeft haar portie na 7 wedstrijden al meer dan gehad.

Na afloop was er in de kleedkamer nog wat discussie over de behoudende tactiek. Laten we zeggen dat in ieder geval een manier is gevonden om goede teams te bestrijden. Tegenstanders en publiek hoeven niet bang te zijn dat dit iedere wedstrijd zo neergezet gaat worden. Laten we allereerst hopen dat alle kwetsuren snel herstellen. Dan heeft de coach weer meer keuzes qua spelers dus ook qua strategieën.

Volgende week wacht de leuke bekerconfrontatie tegen de koploper van de 3de klasse en Noorderbuur Spirit’30. Komt dat zien!!