Afgelopen zondag, 11 november, was de dag van onze tweede thuiswedstrijd. Om 10 uur ’s morgens zaten we in de kantine van sporthal ‘De Banne’ een kopje thee te drinken. Een aantal met nog wat slaperige ogen, de anderen al topfit om aan de wedstrijd te beginnen. Het enthousiasme borrelde steeds meer op en we waren vooral enthousiast over onze nieuw gemaakte cd die het inlopen wat sfeervoller zou gaan maken. Helaas bleek deze cd niet te werken en werden we “gedwongen” een oude cd te gebruiken die we jaren geleden gemaakt hadden. Toch best leuk die iets wat gedateerde muziek…

Maar goed, de wedstrijd. Om 11 uur begon deze tegen Houten. Voor hen was het dus helemaal een vroegertje die zondagochtend. Met een kleine selectie traden zij aan, wij met vier wissels. Aan de hand van de uitslagen die we bekeken hadden, moest er zeker een mogelijkheid tot winnen zijn.

De wedstrijd begon wat stroef en na 5 minuten had Lynn een verlossend schot op doel: 1-0. Daarna ging het snel en scoorden we minutenlang achter elkaar elke minuut een doelpunt. Uiteindelijk gingen we de rust in met een stand van 12-3. Een goede stand, toch had dit een groter verschil kunnen zijn. In de rust bedachten we dat het toch wel heel leuk zou zijn om de dertig doelpunten te gaan halen. De doelen werden toen dus wat bijgeschaafd en vol enthousiasme gingen we de tweede helft in.

Weer liep het redelijk gesmeerd, desondanks kon Houten een aantal keer makkelijk scoren. Maar aangezien Houten zonder wissels speelde, raakten zij sneller uitgeput. Wij leken een onuitputbare bron met onze vier wissels, conditie was er genoeg. Dit bleek uit het hoge aantal breaks. Ruim vijf minuten voor het einde van de wedstrijd hadden we weer een break. Deze werd goed uitgespeeld, maar toch had een meisje het lef om Josefien een zet in haar rug te geven toen zij in scoringspositie kwam. Een rode kaart voor haar en de rest van haar team moest de wedstrijd uitspelen met een speelster minder. Dit gaf ons de kans toch bij de dertig doelpunten uit te kunnen komen. Jody had de eer om de dertigste te scoren en anderhalve minuut later was de wedstrijd af. Op het scorebord stond een uitslag van 32-11. Ons doel was bereikt en ons doelsaldo had een flinke boost gekregen. Van een saldo van 0 naar 21. Dan doen we toch iets goed.

Deze week stond er ons, naar alle waarschijnlijkheid, een lastigere wedstrijd te wachten. Om kwart over tien vertrokken we naar het verre Amersfoort. Onze tegenstander, Fulmen/Fidelitas, was nog ongeslagen en stond bovenaan. Wij stonden drie punten achter hen en zouden dus tot een verschil van één punt kunnen komen, als we zouden winnen.

De wedstrijd begon en we leken toch een beetje geschrokken te zijn. Binnen een aantal minuten keken we tegen een achterstand aan van 6-2. We kwamen langzamerhand meer in het spel en waren beter bestand tegen de tactiek van de tegenstander. Toch gingen we de rust in met een achterstand van drie punten, 12-9. Maar handbal zou handbal niet zijn als een voorsprong van drie punten zo om te zetten is in een achterstand. Met die gedachte in ons achterhoofd en een iets aangepaste tactiek begonnen we aan de tweede helft.

Het geluk leek aan onze kant te staan en het spel begon goed op gang te komen. Kanonskogels van de meest gevaarlijke speelster van Fulmen/Fidelitas werden geblokt en Eva hield op cruciale momenten ballen. Acties werden goed afgemaakt en de tegenpartij had het nakijken. Zo stonden we ineens gelijk. De tijd liep door en met nog een paar minuten op de klok, steeg de spanning. Zou er nu gewoon een winst inzitten tegen de koploper? Nog geen één ander team was dat gelukt… Eindelijk konden wij ons hoofd koel houden en kwamen we tot scoren! Er was nog één minuut te spelen en we speelde deze goed uit. Toch kregen zij nog een tegenaanval maar die wist Lynn te stoppen. Helaas kwam dat haar duur te staan met een twee minuten tijdstraf. Gelukkig was dit in de laatste vier seconden en floot de scheidsrechter de wedstrijd af. We hadden gewoon gewonnen met 15-16 van de koploper. Wij reageerden alsof we kampioen waren geworden, zij vonden dit minder. Blijkbaar hadden ze op iets meer gehoopt…
Volgende week zondag spelen wij om 11.00 uur thuis tegen Vido uit Purmerend. Waarschijnlijk wordt dit weer een spannende wedstrijd. We hopen dat u ons komt steunen en dat de cd het nu wél doet. Wij hebben er zin in, u hopelijk ook! Tot zondag!

Jasmijn van der Zwaan