21 april 2013, een dag om niet te vergeten……….
Niet vanwege het geweldige voetbal wat Valken 2 op de mat lag, maar vanwege de randgebeurtenissen.
Vandaag namelijk was het de beurt van Jeen om een “ontbijtje” te regelen en waar de meeste dat gewoon doen in de kantine of bestuurskamer, moesten we nu allemaal om 9:30 uur in eetcafé Kennet zijn om daar gezamenlijk een broodje te eten.
Bij binnenkomst troffen we een prachtige gedekte lange tafel aan met de meest heerlijke ingrediënten op schoteltjes en in mandjes……..
Nadat iedereen aanwezig was en zijn plek gevonden had, werd opeens het bord van ondergetekende weggenomen en duurde het even tot het kwartje viel…..
Ik kreeg een aparte behandeling van het huis……………..
Na 10 minuutjes gewacht te hebben kreeg ik een T-bonesteak van 600 gram voor mijn neus met een schaaltje patat, salade, mayonaise en knoflooksaus hahahaha.
Tja, ik dacht bij mezelf, dat krijg je ervan………met je grote…….snufferd hahaha.
Ondanks het tijdstip begon het toch erg lekker te ruiken en na een half uur was er 400 gram vlees, patat en mayo naar binnen gewerkt……….
Na een applaus voor Jeen de kastelein gingen we richting Valken om alsnog in de bestuurkamer ons voorbereidende praatje te houden.
Vandaag was Woudia de tegenstander en iedereen wist te vertellen dat we nog nooit zes punten in één seizoen van hun hebben afgesnoept!
Dus mooi tijd dat daar verandering in gebracht moet worden!
Ik zeg “moet worden” want we treffen Woudia aanstaande donderdag nog een keer, maar dan op hun eigen complex.
Met een heerlijk zonnetje aan de hemel en weinig wind kon de wedstrijd om 11:30 uur beginnen onder leiding van de strenge, maar rechtvaardige scheidsrechter K. Luinge.
Aan de zijlijn was Koos Koning geposteerd als grensrechter omdat hij ontzettend graag een positieve bijdrage wil leveren aan het tweede elftal zodat hij niet vergeten wordt!
Maar was hij ergens anders ook al niet gesignaleerd??
Het vlaggen ging hem prima af en hij werd na 11 minuten gewisseld.
De wedstrijd begon en zoals we al verwachtte, is en blijft Woudia een stugge en fysiek sterk elftal en werden er geen cadeautjes weggegeven (althans, nog niet!).
Tot in de 12e minuut Jos over rechts doorbrak en een mooie voorzet afleverde die pardoes op het hoofd van Niels Fine belande……..1-0.
Het spelbeeld was licht in ons voordeel, maar in de omschakeling kreeg Woudia drie goede kansen waarbij de derde dan ook werd omgezet in een doelpunt….1-1.
Een slordig en gehaast voetballend Valken mopperde er op los kreeg geen echte grip op de wedstrijd en dus dacht de keeper van Woudia “ik zal die jongens eens helpen” en schoot half in de grond waarbij de bal, hoe kan het ook anders, voor de voeten viel van Niels Fine die zijn tweede van de dag maakte…..2-1.
Deze stand namen we mee de rust in en het was duidelijk dat het niet lekker liep en daardoor ook het gemopper hoogtij vierde.
Met Jeen voor Michiel en Rens voor Robert probeerde we iets te veranderen om de wedstrijd naar ons toe te trekken.
Dat dit meteen in de 46e minuut werd uitbetaald, daar droom je normaal gesproken alleen maar van als trainer.
Jeen gaf vanaf links een prachtig aangesneden voorzet waar Jos eigenlijk net niet bij kon, maar met een uiterste krachtinspanning zijn slof toch onder de bal kon krijgen en deze met een prachtige boog heel mooi in het linkerkruis verdween…………3-1.
Een stand die wat rust zou moeten geven, zou je denken.
Maar ondanks dat we wel de bovenliggende partij waren, werd er nog steeds niet echt goed gevoetbald.
Omdat Woudia het ook wel een beetje had gehad was de wedstrijd wel gespeeld en kregen we meerdere kansen.
In de 70e minuut ook zo’n moment waar je als trainer of gewoon als liefhebber heel blij van wordt.
Een aanval over rechts die opgezet werd door Rens en zelf op volle snelheid doorliep om de bal in de loop mee te krijgen en vervolgens een snoeiharde, strakke voorzet gaf waar Christian vol zijn voet tegen aan kreeg en de bal in het dak ven het doel verdween…..4-1.
Met nog 12 minuten op de klok was het opa die op de grond bleef zitten nadat hij een tik op het oude lijf had gekregen.
Michiel mocht de laatste minuten nog invullen, maar aan de stand veranderde niets meer.
Misschien was deze overwinning wel te danken aan het stevige ontbijt en hadden we daardoor meer energie over dan Woudia………………
Mannen, niet de beste, maar wel een hele belangrijke overwinning!!
Met nog vijf wedstrijden te gaan staan we er goed voor en wil ik nogmaals benadrukken dat we dit als team hebben bereikt!!