Lijnen trekken. Het is een vak op zich. Dat blijkt wel uit het lijnenprobleem vandaag bij De Valken. De A1 werd zelfs gedwongen hun geluk een stadion verder te zoeken vanwege een tekort aan krijt op het gras in het B-stadion. Bovendien moesten we daardoor een kwartiertje wachten. Hierdoor liep de voorbereiding een beetje in de soep. Maar ja, daar had de tegenstander (SEW) ook last van.
De eerste competitiewedstrijd is altijd een speciale. Je weet nog niets over verhoudingen. Wat zijn onze kansen? In hoeverre kunnen wij ons meten met de andere ploegen in de 2de klasse. Een pittige klasse met veelal A1 teams van clubs waarvan het eerste elftal 2de, 3de of 4de klasse speelt. Vooraf probeerde het technische duo aan nog wat info te komen van de SEW-coach. “een aardig ploeggie”, dat louter overwinningen had geboekt tijdens de voorbereiding.
Dat van die overwinningen konden we van Valken A1 niet zeggen. De zeperd tegen Spartanen waren we nog niet vergeten. Donderdagavond werd de voorbereiding geëvalueerd en natuurlijk werd ook de afslachting besproken. We waren het eens dat het A1 onwaardig was wat de laatste 25 minuten gebeurde. Maar dat er ook 20 minuten lang uitstekend werd gevoetbald. Die periode uitbreiden tot 90min en iedere wedstrijd zal gewonnen worden. Soms is voetbal heel simpel.
Valken moest aantreden zonder Jeroen, die een schooltrip naar Polen aan het maken is. Verder was iedereen aanwezig al had Twan wat moeite om zijn bed uit te komen. Die begon dus op het bankie. Jaap van Leijen, onze nieuwe aanwinst, kreeg ook een basisplaats buiten het veld. Gelukkig had hij het zeilkamp overleefd, al keek hij nog wat waterig uit zijn ogen. Coach Ton had sateetjes geregeld voor na de wedstrijd. “de beste saté van Noord-Holland”. Dat beloofde wat.
SEW startte in een 4-4-2 opstelling. Dat was weer even nieuw voor de mannen. Na wat beschietingen tussen de kant en de achterhoede stond alles goed. Jacco zorgde voor de rugdekking en Jelmer schoof door. Toch werd al snel duidelijk dat SEW een gevaarlijk ploeggie had. Met name hun rechterkant had veel snelheid en dan moet je op je hoede zijn. Dat lukte niet altijd en gedurende de 1ste helft kwamen vanaf die kant meerdere gevaarlijke acties. Het had al na 2 minuten 0-1 moeten staan, maar een bal die over de doellijn leek te zijn geweest werd niet goedgekeurd. U hoort mij niet klagen.
Gelukkig was Valken ook gevaarlijk. Het had ook het geluk dat de doelman, naar verluid een speler, een ouderwetse hete krokettenvanger was. Hij liet zo’n beetje alles los dus. Jesse zorgde voor de 1-0 na goed doorzetten vanaf de linkerkant. Even later stond het alweer gelijk toen Mike een corner niet goed pakte. De bal kwam voor de voeten van een SEW speler die simpel binnen kon tikken. Mike zou geduwd zijn, maar zijn protest kreeg geen gehoor bij de leidsman.
Daarna brak een sterke fase aan van de thuisploeg. Binnen no-time stond het 4-1. Tot driemaal toe ging de doelman niet vrijuit, maar wederom hoort u mij niet klagen. Kor (vrije trap), Jeffrey (rebound) en Jaap P. (rebound) waren de gelukkigen. Even later leek Jari zijn ouders 15 euro lichter te maken, toen hij vanaf 40 meter de bal over de uitgekomen doelman schoot. Helaas remde het veld de bal net teveel af waardoor een verdediger redding kon brengen.
De koek was nog niet op. SEW scoorde eerst 4-2 uit …. Jawel een corner. Maar Valken was allerminst onder de indruk. 2 fijne aanvallen door het centrum zorgden voor een 6-2 ruststond. Twan en Kor bleven koelbloedig alleen voor de doelman. Verder had Rick meerdere kansen. Zijn voorbereidende werk was telkens voortreffelijk. De afronding helaas wat minder.
Tja.. 6-2 bij rust. Wie doet je nog wat. Nou… SEW dus. Valken pakte het na rust helaas niet goed op. Alleen Twan had vlak na rust nummertje 7 moeten scoren na een goede combinatie met Jaap, maar daarna moest Valken zich beperken tot verdedigen. En dat ging ons niet goed af. De uitploeg kwam snel terug tot 6-4. En 10 minuten voor tijd stond het zelfs 6-6. Niemand dacht meer aan de afspraken in balbezit. Bij balverlies gebeurde er al helemaal niets meer. Bovendien bleven die corners ons pijn doen. Als liefst 4 van de 6 doelpunten uit een corner vallen, dan is er geen sprake meer van toeval.
Het is vervolgens wel weer ongelooflijk knap hoe na zo’n klap Valken zich terugknokte in de wedstrijd. Iedereen dacht aan een walk-over voor het ontketende SEW. Niets was minder waar, want Valken ging opeens weer voetballen en werden er weer duels gewonnen. En dan moet het ook even meezitten. Een verloren diepe bal leek achter de rollen. Dat deed die ook wel, alleen haakte de rechtsachter de meesprintende Jaap vL: strafschop. Kor ontfermde zich over dit buitenkansje en schoot de 7-6!! binnen. En nog was het niet klaar… Rick had in de slotsecondes nog een mooie kans om zijn middag op te leuken met een doelpunt. Hij schoot tegen de doelman aan. Veel tijd om te balen hadden we niet, want de goed leidende scheidsrechter floot daarna direct af.
Ik heb hier 1 woord voor: pffffffffffffffffffff.
6-2 voor… 6-6 en dan nog 7-6 winnen. Mannen, dit moeten we niet elke week zo doen, want dat kost Ton en mij een paar jaar van ons leven. Er ging veel goed, er ging veel niet goed, maar er is geknokt tot het einde en we zijn trots op jullie. Alleen die corners….