De koptekst zal bij sommige van u tot vragen leiden en dat is ook niet geheel onterecht, maar voor de mensen die wel aanwezig waren bij de wedstrijd tussen Berkhout en De Valken, die kunnen deze woorden zeker beamen. Valken moest vandaag tegen het nietige Berkhout opereren en dat zou niet zonder slag of stoot gaan. Sterker nog, Valken stelde pas 8 minuten voor tijd de winst veilig en mocht daar heel blij mee zijn. Niet dat de overwinning gestolen was, dat zeker niet. Op basis van de 2e helft verdiende Valken ook de zege, het was alleen slordig en de uitvoering liet af en toe te wensen over. Maar El Salvador zei altijd dat “slechte wedstrijden winnen, is ook een kwaliteit, maar das logisch”
12:15 uur zat iedereen in de bestuurskamer en naar het bord kijkend viel op dat trainer Kuiper vandaag vol op de aanval wilde gaan spelen. Berkhout stond immers laatste en daar moest een hoop geweld mee gepaard gaan, aanvallend geweld wel te verstaan, ‘je moet ze aanpakken als een puppy die in de hoek van je bank loopt te pissen”. Wederom weer een ijzersterke ‘oneliner’ van onze trainer, die er inmiddels al heel wat heeft benoemd. Het schijnt dat uitgeverij Zwijsen al patent heeft aangevraagd voor al zijn uitspraken en deze wil bundelen en uitgeven aan het eind van het seizoen. De boodschap was in iedergeval duidelijk, voor minder dan 3 punten deed trainer Kuiper het niet.
Effin.
Tevens was Valken gehandicapt vandaag, Mathieu en Lennart lieten vandaag verstek gaan voor familieperikelen. Deze perikelen werden Valken dus nog bijna fataal, om op deze manier maar even te benoemen dat beide spelers zeer belangrijk zijn voor de rood-groenen.
De wedstrijd dan, een flinke zuid-wester die dwars op het veld stond en zeker geen vriendschap sloot met het spel van beide partijen. Het combinatievoetbal wat Valken graag speelt werd onmogelijk gemaakt door de harde wint en het zware veld. Dat werd nog maar eens zichtbaar na een minuut of 7. Een van de vele (domme onnodige) overtredingen werd toegekend aan de linker kant van het veld. De vrije trap werd hoog voor de goal ingedraaid. Gedragen door de verraderlijke wind kon Paul de bal moeilijk verwerken. In eerste instantie had hij de bal nog vast, maar liet deze kinderlijk ook weer los. Nog liggend op de grond en tot overmaat van ramp rolde de bal ook nog onder de benen door van de goalie. Hij probeerde de schade nog te herstellen, maar de spits nam deze buitenkans dankbaar in gebruik en scoorde, 1-0. Deze fout kon volledig op het conto van de Valken goalie worden bijgeschreven, erg sneu voor hem, maar niet minder pijnlijk.
De pijn zou wat dragelijker kunnen worden als Valken nog geen minuut later op 1-1 kon komen. Letterlijk vanaf de aftrap gaf Chris een prachtige steekbal op Erik, deze kon frank en vrij op de doelman afkomen, maar zijn inzet was te zwak om de Berkhout doelman te verschalken. Deze doelman zou gedurende de wedstrijd een aardige hoofdrol op eisen voor zijn team en met een aantal reddingen een sta-in-de-weg zijn voor de Valken.
Er waren nog geen 20 minuten gespeeld of de volgende tegenslag moest Valken verwerken. Patrick die na een charge van Berkhout niet verder kon en te veel last van zijn kuit had, moest het veld ruimen voor Kees. Hierna was het rommelig van beide kanten. Valken ging wat geforceerd voetballen en koos te vaak te snel voor de lange bal. Als deze werd gegeven dan werd deze opgevangen door de wind en met een diagonale boog uit het veld werd geblazen. Irritatie en onmacht bij de rood-groenen. Vlak voor rust kreeg nog 3, 100% kansen. Een voorzet die wel voor de goal kwam werd scherp door Mark B voorgegeven, vervolgens kreeg Erik binnen 12 seconden, 3 keer de mogelijkheid om de doelman te verschalken, om gek van te worden, maar ook deze kansen waren niet aan hem besteed.
Rust..
Stilte sloeg de klok, maar trainer Kuiper zou trainer kuiper niet zijn als hij zijn manschappen wat bemoedigende woorden influisterde. Dit werd eigenlijk direct overgenomen. We moesten hier ook geen genoegen mee nemen en 3 punten mee naar huis nemen. Vol vertrouwen begon Valken dan ook aan de 2e helft, richting kantine, waar een hele garde aan Valken publiek stond zou wat vertrouwen kunnen geven.
En al gauw werd duidelijk dat de Valken de daad snel bij het woord voegde. Berkhout kwam er zelden uit en als men via een lange bal de spitsen zocht, verdween de bal buiten het veld of kon Paul deze keren wel handelend optreden door de bal klemvast te pakken. Vlak na rust ging Valken opzoek naar de gelijkmaker. Erik werd ingespeeld door Rick en eerstgenoemde draaide knap weg van 2 verdedigers en stond zo op randje 16. Hij haalde uit, zijn schot was hard maar net niet ver genoeg in de hoek. Wederom kon de Berkhout- doelman met een aardige “show”duik de bal uit de hoek plukken. Valken moest wat en ging toch meer de lange bal hanteren, bijna iedere achterbal werd geadresseerd aan Rick en deze kon via het achterhoofd Christian en Sam bedienen en zo kwamen er nog wat mogelijkheden, echter werden deze vaak in de kiem gesmoord door de harde tackles van de Berkhout spelers.
Daar waar Valken ook vaak onnodig dom een overtreding beging, waren het vooral de enkels van Sam en Rick die vaak het slachtoffer waren van de ingrepen van Berkhout. Toch duurde het tot de 70ste minuut dat Valken eindelijk gelijk maakte. Rick, onze spin, die zijn web wat meer gestalte gaf door wat te gaan zwerven kreeg de bal op links en gaf strak voor bij de eerst paal. Christian die tot dusver een ongelukkige zwakke indruk maakte, verscheen als een duveltje uit een doosje voor zijn directe tegenstander en verlengde heel knap de bal met zijn rechter teen. Tot ieders verbazing was deze bal de Berkhout- doelman zelfs te machtig en verdween prachtig in het zijnet.
Nu moest er doorgedrukt worden, maar waren het vooral de voorzetten die te zwak waren of niet aankwamen. Tot 8 minuten voor tijd. De laatste man van Berkhout werd ingespeeld, maar zijn handelingssnelheid was dusdanig ondermaats dat Erik de kans zag om deze bal te blokken en zo op de doelman af kon gaan. Heel Valken hield zijn hart vast. Oog in oog verzaakte Erik nu niet, maar ook nu zat de doelman er aan, maar niet voldoende. Tergend langzaam verdween de bal in het zijnet en heel Valken was opgelucht. Zo blij als een vis rende Erik richting zijlijn en maakte een prachtige buikschuiver voor de jurywagen. Wat overdreven maja hij kon de goal dan ook volledig op zijn conto schrijven, want hij deed het op geheel eigen kracht.
Met nog zo’n 7 minuten te spelen gaf Valken zo nu en dan nog steeds domme overtredingen weg. Niet dat deze (nogmaals) hard waren, maar op een domme plek. En de scheidsrechter floot bij elke ingezette sliding, of deze nou op de bal was of niet. Diezelfde scheidsrechter trok ook nog eens nul komma nul minuten blessuretijd bij. Valken maalde daar niet om, maar er was toch 4 keer gewisseld. Effin. De handen konden de lucht in, want ook deze wedstrijd werd gewonnen. Met het nodige kunst en vliegwerk, maar daarom niet minder verdiend. Berkhout zal het dit jaar nog zwaar krijgen, want met alleen vecht voetbal red je het niet in de 4e klasse. Neemt niet weg dat de nederlagen van de rood-zwarten minimaal zijn, daar de 8-0 van Andijk daargelaten. Valken moet volgende week weer heel anders voor de dag komen, dan komt Grasshoppers op visite in Hem. Een stugge ploeg die achterin weinig weggeeft en voorin aardig uitgebalanceerd is. Neemt niet weg dat Valken gewoon kansen heeft om de Hoogwouders pijn te doen. We gaan er eens goed voor zitten volgende week, u ook?
Tot dan
